PINK CREAM 69 – “Ceremonial” (Frontiers)

0
73

Αυτή η μπάντα έχει υποφέρει αρκετά με αλλαγές σημαντικών μελών και το παρόν τους είναι το πρώτο άλμπουμ δίχως τον Κώστα Ζαφειρίου στα τύμπανα. Από τα ιδρυτικά μέλη, μαζί με τον Alfred Koffler και τον Andi Deris (νυν-HELLOWEEN), ο Κώστας αποφάσισε να αφοσιωθεί στην επιτυχημένη του εταιρεία διαχείρισης καλλιτεχνών και να απουσιάσει από την αιώνια αγάπη του για τους PINK CREAM 69.

Το συγκρότημα, αν και με δισκογραφική απουσία εξαετίας, έχει μια σταθερή αξία που μεταφράζεται σε καλές πωλήσεις και κοινό που τους παρακολουθεί πιστά. Η εποχή με τον David Readman στο μικρόφωνο, αποτελεί την μερίδα του λέοντος με 8 άλμπουμ πλέον και αν εξαιρέσουμε το άσχημο ξεκίνημα (με το “Change” και το “Food for thought” που είχαν επηρεαστεί από την εποχή τους) τα τελευταία 5 είναι τουλάχιστον δυνατά. Οπότε το “Ceremonial” έχει να ανταγωνιστεί το πετυχημένο τους παρελθόν και μένει λίγο πίσω.

Το “Land of confusion” αντίθετα με το συνηθισμένα, γεμάτο ενέργεια αλλά άνευ ταχύτητας, και τον αξιαγάπητο Readman να μην ιδρώνει. Αν και το “Wasted years” φαίνεται να κρατά μια καλή ισορροπία με τον πιο μεστό ρυθμό και το έξοχο ρεφρέν, στις πολλές ακροάσεις υστερεί όταν συναγωνίζεται με τα πάμπολλα midtempο κομμάτια του “Ceremonial”. Αυτή την άποψη έχω και για το “Find your soul” ή το προβλέψιμο “Let the thunder roll” που ξεκινά με τα εχέγγυα εποχής “Games people play”. Μακάρι να είχε πιο δυνατό ρεφρέν. Κάτι παρόμοιο θα έλεγα και για το “Right from wrong” με τις καλές ιδέες στην κιθάρα που επίσης παραπέμπουν στο μακρινό παρελθόν, αλλά με ένα κάπως άχρωμο ρεφραίν.

Ευτυχώς όμως οι PINK CREAM 69 στέκονται στο ύψος της ιστορίας τους και οι καλές στιγμές υπερτερούν των μετρίων, με τραγούδια όπως τα “Special” και “Big machine” που μαζί με το “Wasted years”, να ξεχωρίζουν.

Μετά από 6 στεγνά χρόνια, συνθέτες όπως ο Dennis Ward και ο David Readman μπορούν και καλύτερα, αφού η απουσία του Zafeiriou (με λατινικούς χαρακτήρες παρακαλώ), δεν επηρεάζει συνθετικά το συγκρότημα. Μάλιστα ο αντικαταστάτης του, Chris Schmidt ταιριάζει απόλυτα στους PC69. Το κακό είναι πως και οι δυο, αναλώθηκαν αρκετά σε διάφορες άλλες μουσικές ασχολίες και φαίνονται πιο κουρασμένοι απ’ ότι θα έπρεπε να είναι μετά από τόσα χρόνια.

 

6 / 10

ΓιώργοςKayΚουκουλάκης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here