Έξι χρόνια χρειάστηκαν οι DARK NOVA προκειμένου να επανέλθουν στην δισκογραφία… Στο χρονικό αυτό διάστημα αποφάσισαν να πορευθούν πλέον με μοναδικό κιθαρίστα τον Ηλία Κόσκωρη, αυτό όμως που δεν υποχώρησε ήταν το ταλέντο και η ποιότητα που διακατείχε την Αθηναϊκή μπάντα. Εκπτώσεις στον λυρισμό δεν υπήρξαν στο “1999 (A step beyond…?”, το ύφος τους πάντα ταγμένο στα στεγανά του τεχνικού -και όχι τεχνοκρατικού- power metal, με τον Κόσκωρη να ξεσαλώνει τόσο ριφολογικά όσο και στα solos και τις συνθέσεις να ρίχνουν κλεφτές ματιές στο US metal κίνημα των 80’s. Μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό, τύμπανα που διαπνέονται από prog αισθητική, πλήκτρα που λειτουργούν προσθετικά και βάζουν πλάτη όπου το απαιτούν οι περιστάσεις, εκφραστικά φωνητικά που οριοθετούν την διαφοροποίηση των DARK NOVA από την πλειονότητα των Ελληνικών συγκροτημάτων εκείνης της περιόδου. Ένας δίσκος πλούσιος σε εικόνες και ήχους, περίτρανη απόδειξη της ακόρεστης δίψας των δημιουργών του να οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια τα πνευματικά τους τέκνα σε άλλα (τεχνικά και συνθετικά) επίπεδα. Μακάρι η επανακυκλοφορία από την Metal Breed (εκδόθηκε για πρώτη φορά από την Seven), να φέρει πιο κοντά στο εγχώριο κοινό, ένα σχήμα, που δικαίως οφείλουμε να του αποδώσουμε τα εύσημα για την έντονη προσωπικότητα και τις ρηξικέλευθες ηχητικές φόρμες που ανέπτυξε… Προσωπικά “κολλήματα” τα “Eye of the storm”, “1999”, “Streets of fire”, “Horizon”, με τα υπόλοιπα ν’ ακολουθούν κατά πόδας…
7,5 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
