Δεν χρειαζόταν να ακούσω το νέο άλμπουμ των EXARSIS, από το Κιάτο της Κορινθίας, για να συνειδητοποιήσω ότι η χώρα μας έχει αρχίσει και φτιάχνει μία αξιοπρεπέστατη thrash σκηνή, με μπροστάρηδες τους SUICIDAL ANGELS και άξιους συνοδοιπόρους τους EXARSIS, τους CHRONOSPHERE, τους BIO–CANCER και τόσους άλλους που έρχονται… Ξεκινάμε από το εξώφυλλο, που το φιλοτέχνησε ο Andrei Bouzikov (MUNICIPAL WASTE, VEKTOR, VIOLATOR, FUELED BY FIRE). Old school, όπως και η μουσική του σχήματος. Μου έφερε στο μυαλό την τεχνοτροπία του Ed Repka (MEGADETH κτλ), αλλά πιο πολύ μου θύμισε το εξώφυλλο του “Think this” των –πρόσφατα επανασυνδεδεμένων- TOXIK, ενός πολυαγαπημένου μου δίσκου, οπότε ξεκίνησα να ακούω το άλμπουμ θετικά προδιατεθειμένος. Αυτό που κάνει ξεχωριστή τη μουσική των EXARSIS, είναι σαφές πως είναι τα φωνητικά του Alex, τα οποία είναι μία ακραία μίξη του Schmier (DESTRUCTION) και του John Connely (NUCLEAR ASSAULT). Καταλαβαίνω ότι τα φωνητικά αυτά είναι love or hate, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί κανείς να ακούει DESTRUCTION και NUCLEAR ASSAULT και να «παραπονιέται» γι’ αυτά τα φωνητικά… Τι διάολο, ακραία μουσική είναι το thrash… Από εκεί και πέρα, στο καθαρά μουσικό μέρος, έχουμε thrash του σκοτωμού, με πολύ Bay Area (EXODUS, DEFIANCE, FORBIDDEN, VIO–LENCE), με Γερμανία (KREATOR, DESTRUCTION), Ελλάδα (SUICIDAL ANGELS) και ταχύτητα στο φουλ. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός, ότι παρά τις ταχύτητες που έχουν στα τραγούδια τους, τα καταφέρνουν στα 5λεπτα+ κομμάτια τους (“Surveillance society” και “Under destruction”) το ίδιο με τα τρίλεπτα, κάτι που δείχνει τις δυνατότητες που έχουν. Με δεδομένο ότι τα live τους είναι τίγκα στην ενέργεια, στο moshpit και το headbanging, θέλω να πιστεύω ότι με την κατάλληλη υποστήριξη από την εταιρία τους, θα μπορέσουν να κάνουν το βήμα παραπάνω. Δεν είμαι λάτρης των retro καταστάσεων, αλλά θέλω όταν γίνονται, να γίνονται με μεράκι κι έμπνευση και τούτοι οι πιτσιρικάδες νομίζω ότι έχουν και τα δύο σε ικανοποιητικό βαθμό.
8 / 10
Σάκης Φράγκος
