Στην δεκαετία των 90’s ήμουν (και παραμένω) ένας από τους μεγάλους πολέμιους του ελληνόφωνου rock, καθώς πέρα από 2-3 συγκροτήματα τα περισσότερα ήταν μια μετριότητα, συμπεριλαμβανομένου και τα μεγάλα ονόματα. Κυκλοφορούσαν ένα καλό δίσκο και από εκεί και πέρα αναλώνονταν σε κακοδουλεμένες, τεμπέλικες δουλειές που περισσότερο έφερναν στο νου γνωστά συγκροτήματα του εξωτερικού. Τους PRASSEIN ALOGA δεν έτυχε ποτέ να τους ακούσω παρόλο που ήταν ένα από τα πετυχημένα συγκροτήματα του χώρου.
Δεν γνωρίζω τι συνθέσεις ηχογραφούσαν παλαιότερα αλλά σίγουρα τους θαυμάζω γιατί αποφάσισαν να ρισκάρουν αλλάζοντας μουσικό είδος μετά από τόσα χρόνια κάνοντας μία νέα αρχή σε ένα πιο απαιτητικό κοινό. Τα PRASSEIN ALOGA με το νέο τους δίσκο, “Midas touch”, βουτάνε για τα καλά στο χώρο του heavy metal, έχοντας όπως θα έπρεπε αγγλόφωνο στίχο. Όχι μόνο δεν βουλιάζουν με τη συγκεκριμένη ενέργεια αλλά κατάφεραν να κρατήσουν υψηλά την απόδοση και την ποιότητα σαν να ήταν ένα πολύπειρο συγκρότημα στο heavy metal. Πολύ καλά τραγούδια με ενέργεια, δουλεμένα, με σεβασμό στα 80’ς αλλά χωρίς να ακούγονται αναχρονιστικά. Με βάση τις κιθάρες και τα δυνατά φωνητικά τραβούν αμέσως την προσοχή του ακροατή. Οι special guest εμφανίσεις του αγαπημένου μας Paul Di’ Anno και Κώστα Βρεττού (WARDRUM) δίνουν μια ευχάριστη εναλλαγή και η παραγωγή είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Μπορούν να γίνουν αρκετές βελτιώσεις αλλά για ντεμπούτο, εγώ ως ντεμπούτο θα το μετρήσω παρά τα τόσα χρόνια εμπειρίας στη μουσική σκηνή, οι εντυπώσεις είναι εξαιρετικές. Αναμένω με ενδιαφέρον το επόμενό τους βήμα, ειδικά αν διακατέχεται από το υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού που συνάντησα σε όλα τα επίπεδα στο “Midas touch”.
8 / 10