Τους Ιταλούς DGM, πάντα τους αποκαλούσα «οι SYMPHONY X των φτωχών» και νομίζω ότι όσοι τους έχουν ακούσει, θα συμφωνήσουν μαζί μου. Οι ομοιότητες με τους σπουδαίους Αμερικάνους prog metallers είναι πάρα πολλές, αλλά όταν ένα συγκρότημα έχει φτάσει στον όγδοο δίσκο της καριέρας του και δεν έχει καταφέρει να κάνει τίποτα παραπάνω από το να θεωρείται ως μία πολύ καλή κόπια, θεωρώ ότι δεν έχει και τα φόντα να κάνει το βήμα παραπάνω (που αν ήταν, θα το είχε ήδη κάνει). Αυτή τη φορά, εκμεταλλευόμενοι την κοινή τους περιοδεία με τους SYMPHONY X πριν από δύο χρόνια, κατάφεραν να έχουν τον Russell Allen (SYMPHONY X) να κάνει guest φωνητικά στο εναρκτήριο τραγούδι του “Momentum”, με τίτλο “Reason”, επιβεβαιώνοντας το εξόφθαλμο των επιρροών τους, αλλά και κερδίζοντας λίγη παραπάνω δημοσιότητα, που την έχουν αναμφισβήτητα ανάγκη. Guest σόλο στο κομμάτι “Chaos”, κάνει και ο κιθαρίστας Jorn Viggo Lofstad, των PAGAN’S MIND, που ήταν το τρίτο συγκρότημα στο συναυλιακό πακέτο του 2011. Κατά τ’ άλλα, για όσους δεν γνωρίζουν τους DGM και δεν τους αρκεί η λέξη SYMPHONY X, για να περιγράψει τη μουσική τους, μπορείτε να βάλετε και τους DREAM THEATER της μεσαίας περιόδου (ακούστε το “Overload” και θα καταλάβετε, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια). Αν είναι να αναφέρω άλλο ένα σχήμα, αυτό θα ήταν το project του Russell Allen με τον Jorn Lande (το “Trust”, θα μπορούσε να είναι και το “Hunter’s night” των DGM), αλλά ξαναγυρνάμε πάλι στους SYMPHONY X, τους οποίους έχουμε μνημονεύσει απείρως σ’ αυτήν την παρουσίαση, κάτι που με χαλάει και στο σχήμα, αφού έχω ακούσει όλους τους δίσκους τους, μου αρέσουν πραγματικά όλοι τους, αλλά ύστερα από λίγες μέρες τους αφήνω και πιάνουν σκόνη σε κάποιο ράφι. Θα πρέπει να κάνουν κάτι δραστικό, αλλιώς θα είναι για πάντα ένα δευτεροκλασάτο συγκρότημα, με αξιόλογους δίσκους, χωρίς όμως προσωπικότητα, που έμεινε στα αζήτητα και θα ρίχνουν το φταίξιμο στη μουσική βιομηχανία που τους αδίκησε.
7,5 / 10
Σάκης Φράγκος
