Περίεργη περίπτωση αυτοί οι BLACKSHINE, από τη Σουηδία. Τους παρακολουθώ από το ντεμπούτο τους, το 1997, με τίτλο “Our pain is your pleasure” και ακόμα και σήμερα μου κάνει εντύπωση πώς περιόδευσαν με τον Bruce Dickinson, έστω και στη Σκανδιναβία… Μιλάμε για ένα σχήμα, που από το 1988 ήταν μαζί, με το όνομα HETSHEADS (τίγκα αποτυχημένο όνομα) κι έπαιζαν death metal, μέχρι που αποφάσισαν ότι δεν τους εξέφραζε πλέον και μετονομάστηκαν σε BLACKSHINE. Σ’ αυτή τη ζωή, τίποτα δεν είναι τυχαίο, αφού από το 1997 και το “Our pain is your pleasure”, μέχρι σήμερα, έχουν καταφέρει να βγάλουν μόλις τέσσερις δίσκους, σε διαφορετικές εταιρίες και χωρίς να έχουν διαλυθεί στο ενδιάμεσο. Είναι ο ορισμός της μετριότητας και το “Soul confusion”, έρχεται να το επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά. Αφού δεν μπόρεσαν να βρουν εταιρία, δημιούργησαν μία, την “Trans–Am” κι έβγαλαν έναν death n’ roll δίσκο, τίγκα στη Σουηδίλα στις κιθάρες, αρκετά στοιχεία από SENTENCED και λίγα από PARADISE LOST, με απίστευτα μέτρια φωνητικά και καμία σύνθεση να μη σου μένει όσο και να ακούσεις το δίσκο. Κάτι ήξεραν οι G.U.N., SPV και Dockyard1 που δεν τους κράτησαν στο ρόστερ τους. Η σημερινή κατάσταση με τη μουσική βιομηχανία, έχει δώσει το βήμα στον καθένα που δεν μπορεί να βρει εταιρία, να κυκλοφορήσει ό,τι μπούρδα νομίζει και να την πλασάρει σαν αριστούργημα. Μη μασάτε. Εγώ μέτριο πίνω μόνο τον καφέ μου. Γιατί στη μουσική, έχω αυστηρά γούστα. Μεριάστε να περάσει ο επόμενος…
5 / 10
Σάκης Φράγκος
