Το αξιοσημείωτο στους LOST SOCIETY, είναι το εξαιρετικά νεαρό της ηλικίας τους, αφού ο μικρότερος στη μπάντα είναι 17 και ο μεγαλύτερος 19 χρονών. Σ’ έναν από τους πάμπολλους διαγωνισμούς τύπου Battle Of The Bands που γίνονται, κέρδισαν την πρώτη θέση και στην πορεία υπέγραψαν συμβόλαιο με μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου στο heavy metal, τη Nuclear Blast. Όλα καλά μέχρι εδώ. Το θέμα μου με τους LOST SOCIETY, είναι ότι εδώ και αρκετά πλέον χρόνια, έχουν εμφανιστεί ένα σωρό πραγματικά καλά γκρουπ (όπως για παράδειγμα τους δικούς μας SUICIDAL ANGELS που είναι στην πρώτη γραμμή), που έχουν αναβιώσει τον thrash ήχο, βασισμένοι βέβαια εξ ολοκλήρου στα 80’s. Δεν βρίσκω λοιπόν τον λόγο να ξετρελαθώ με την πάρτη τους, όταν εκτός από το γεγονός ότι έχουμε αρχίσει να χορταίνουμε τη thrash αναβίωση, δυσκολεύομαι να χωνέψω ότι για μία ακόμη φορά έχουμε πιτσιρικάδες που αναβιώνουν τον ήχο μίας δεκαετίας στην οποία δεν είχαν καν γεννηθεί. Κατανοώ ότι το thrash είναι μία μουσική γεμάτη ενέργεια, από την οποία αναμφισβήτητα σφύζουν οι LOST SOCIETY και μπορούν να την αποδώσουν στο μέγιστο οι νεαρότεροι σε ηλικία, από την άλλη όμως έχω βαρεθεί να ακούω γκρουπ να βγάζουν δίσκους των 35 λεπτών με δίπλεπτα και τρίλεπτα κομμάτια τίγκα στο old–school thrash, με κάποιες crossover αναφορές.
Οι LOST SOCIETY, έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι από τη Φιλανδία και όχι από την Ελλαδίτσα για παράδειγμα, είναι στη Nuclear Blast, που τους έβαλε παραγωγό τον Nino Laurenne (AMORPHIS, ENSIFERUM) κι έγραψαν τη δουλειά τους στα Sonic Pump Studios, πράγμα που αυτόματα ανεβάζει μερικά σκαλοπάτια τη δουλειά τους. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ψαρώνω δύσκολα με τερτίπια των δισκογραφικών, τα οποία με αφήνουν παγερά αδιάφορο κι εστιάζω μόνο στη μουσική. Εκεί, έχω ακούσει αρκετά άλλα σχήματα παρομοίου ύφους, που τους βάζουν κάτω αυτούς εδώ τους Φιλανδούς, ορισμένα εκ των οποίων είναι και από τη χώρα μας. Το μόνο σημείο το οποίο θα με κάνει να περιμένω και την επόμενη δουλειά τους, είναι το νεαρό της ηλικίας τους και η καλή εκτελεστική τους ικανότητα, που τους δίνει άπειρα περιθώρια βελτίωσης. Από τη μεριά μου, δεν θα ξαφνιαστώ να τους δω στο δεύτερο άλμπουμ τους, σε μία διαφορετική εταιρία, με την υποστήριξη και πάλι της Nuclear Blast, να διαβάσω διθυράμβους στα διεθνή Μέσα και να τους δούμε σε κάποιο «καυτό» συναυλιακό πακέτο. Όλα είναι μέρος του παιχνιδιού…
6 / 10
Σάκης Φράγκος
