Οι Gargantuas, ήταν δύο μυθικά, «αδερφικά» τέρατα, τα οποία βάλθηκαν να σκοτώσουν το ένα το άλλο εξαιτίας των διαφορών στους χαρακτήρες τους, μιας και το ένα αντιπροσώπευε το κακό και ήθελε να καταστρέψει την Ιαπωνία, ενώ το άλλο απλά να ζει ειρηνικά στη φύση. Νταξ, μπέρδεμα η φάση, ο τίτλος προέρχεται από την ομώνυμη sci – fi ταινία του Γιαπωνέζου σκηνοθέτη Ishiro Honda («πατέρα» του Godzilla) πίσω στο 1968, και με τη γνωστή λατρεία του Anselmo στο είδος, δε μας κάνει καμία εντύπωση η επιλογή του για να ονομαστεί αυτό το split EP με τους Τεξανούς WARBEAST. Το θέμα είναι πως όσο περνάει ο καιρός, συνειδητοποιούμε πως τα «κτήνη» του παρελθόντος, δε δαγκώνουν τόσο πλέον. Στα 44 του πλέον ο Phil, σίγουρα δεν έχει να αποδείξει τίποτα, αλλά από την άλλη το μόνο που ζητάμε είναι αξιοπρέπεια μέσα από καλές δουλειές (με τους DOWN μας τα χάλασε λίγο πέρυσι), μετρημένα λόγια (εδώ πάντα μας τα χαλούσε) και φωνητική απόδοση αντάξια της φήμης του ( αμφισβητείται ανοιχτά πλέον). Εδώ, τον βρίσκουμε παρέα με την προσωπική του μπάντα τους ILLEGALS, σε μία in our face θρασοχαρντκορομέταλ επίθεση, στην πιο ακραία διάθεσή του τα τελευταία πολλάααα χρόνια. Τα “Conflict” και “Family, “Friends” and Associates” θυμίζουν αρκετά SUPERJOINT RITUAL και λιγότερο εποχές “The Great Southern Trendkill” για τους νοσταλγούς των PANTERA, αλλά ως εκεί. Ωραίες συνθέσεις, «χώνουν» σωστά, ο Anselmo μετά από καιρό τραγουδά πιο ακραία και επιθετικά (με μεγαλύτερη επιτυχία από ο,τι στο πιο μελωδικό EP των DOWN), αλλά ως εκεί. Από την άλλη, οι thrashers WARBEAST ακούγονται πιο «διψασμένοι» και αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, με τα “Birth of A Psycho” και “IT” να έχουν κλασσική μπουνταλάδικη, «μόνο ξύλο» διάθεση (το πρώτο θυμίζει HAUNTED εποχής Marco Aro) και να πωρώνουν επαρκώς τον σπηλαιάνθρωπο μέσα μας. Πρωτοτυπία μη περιμένετε να βρείτε εδώ, την μεγάλη επιστροφή του Anselmo σε πιο ακραία μονοπάτια ούτε για πλάκα, απλά ρίχτε μια αυτιά σε περίπτωση που θέλετε να περάσετε 18 λεπτά καφρίλας σε επαγγελματικά level ποιότητας και επαρκή επίπεδα πώρωσης. Έως ότου κυκλοφορήσουν αμφότεροι τις νέες δουλειές τους, όπου θα μπορούν να βγουν καλύτερα συμπεράσματα, αν έχετε ανάγκη για ένα «σφηνάκι» full of hate, που θα σας καλμάρει σε στιγμές μποτιλιαρίσματος για παράδειγμα, move on, αλλά να ξέρετε, δε θα μεθύσετε!
6,5 / 10
Βασίλης Γκορόγιας
