Η επιστροφή του καλλιτέχνη με το όνομα Kory Clarke και το προσωπικό του σχήμα, τους WARRIOR SOUL, γίνεται σε μια εποχή που το χρηματοοικονομικό σύστημα βασίζει την επιβίωση του στην διάλυση του κοινωνικού κράτους και ο μέσος άνθρωπος παρακολουθεί σε σύγχυση και απόγνωση. Ο προφήτης του heavy rock, μέσα από 10 λιτούς ύμνους, προτιμά να μην υμνήσει στον Σατανά ή να μιλήσει για πάρτυ και κορίτσια, αλλά για τις πολυεθνικές, τους τραπεζίτες, τους συνδικαλιστές και τα δήθεν αριστερά κόμματα της γηραιάς Ευρώπης, τους τραπεζίτες και τους πολεμοκάπηλους, απλά ακούστε τον υπνωτικό ύμνο με το όνομα “2012”. Η μουσική σκληρή και βασισμένη στο αρχέγονο rock n’ roll, punk, blues, επενδύει τις κραυγές αγωνίας του. Ο Kory Clarke δημιουργεί ένα ακόμα κλασικό άλμπουμ. Αφιερωμένο στον σκεπτόμενο άνθρωπο, στην αντίδραση, στο ψέμα και την καθεστηκυία τάξη, στη διαφθορά του κάθε Τσίπρα και των συνδικαλιστών του, στην παρακμή του κάθε Σαμαρά, στην διπλοπροσωπία του κάθε Βενιζέλου, για όλα αυτά ακούστε το “Tear”. Σε αντίθεση με τους Έλληνες, προτείνει απλά πράγματα, αλλαγή μέσα από την δική μας αλλαγή, εξωστρέφεια και όχι στρουθοκαμηλισμό, επανάσταση με σκοπό και όχι άσκοπη και τυφλή βία και όλα αυτά συλλέγοντας τα καλύτερα στοιχεία από STOOGES, MOTORHEAD, SABBATH σε ένα χαρμάνι που θα βάλει την ζωή σας σε άλλη τροχιά. Μουσικά ακόμα ένα καλό άλμπουμ για τους WARRIOR SOUL, που αποτελούν την αδελφή ψυχή των έτερων σκεπτόμενων metalers QUEENSRYCHE. Βέβαια δεν λείπουν και κάποια πιο προσωπικά τραγούδια σαν τα “Junkie stripper”, “Sparkle baby” αλλά η πλειοψηφία των τραγουδιών με τίτλους “Wall street”, “Occupy” “Planetary revolution” τα λένε όλα και δεν χαρίζονται σε κανέναν. Μην σας κάνει εντύπωση που αυτό το άλμπουμ θα “θαφτεί”, ούτε ότι το An Club δεν γέμισε όταν μας επισκέφτηκε το 2009. Με το οπισθόφυλλο, γνώριμο, μια φωτογραφία από τις συγκρούσεις με την Ελληνική αστυνομία (γίναμε πλέον διάσημος περίγελος), η κρίση στη χώρα μας, πυροδοτεί καλλιτέχνες, όλους εκτός των Ελλήνων. Απλά τέτοιοι καλλιτέχνες πρέπει να φιμώνονται, για να είμαστε όλοι ήσυχοι και το heavy metal μουσική της ελευθερίας…
8 / 10
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
