Σκούρα τα πράγματα για τον αρχιερέα της Γερμανικής σκηνής!!!! Το “Dominator”, κυκλοφόρησε το 2009, ήταν ένας αδιάφορος δίσκος που συγκρατούσε κανείς ελάχιστα τραγούδια. Ο κόσμος δείχνει να κουράζεται από τις studio δουλειές του, με τον ίδιο να δείχνει ανήμπορος να αντιστρέψει την κατάσταση. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έσκασε σαν βόμβα μεγατόνων την περσινή χρονιά ο απροσδόκητα τρομερός δίσκος των ACCEPT, “Blood of the nations”, να μας καθηλώσει όλους!!! Όταν το συγκρότημα που έχεις συνδέσει το όνομά σου κυκλοφορεί έναν τόσο καλό δίσκο και εσύ δεν είσαι μέλος του δημιουργεί ένα επιπλέον «βάρος» να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις. Κατά πάσα πιθανότητα έτσι εξηγείται και η καθυστέρηση κυκλοφορίας του “Rev-Raptor”, σε σχέση με την αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας. Δυστυχώς οι συγκρίσεις πρέπει να γίνουν, γιατί απλά μέχρι την εκ νέου επανασύνδεση ο Udo πρόσφερε ήχο ACCEPT τόσο στους δίσκους του (με αρκετές επιρροές και από το hard rock) όσο και στις συναυλίες του. Αλλά και με την προσωπική του καριέρα να συγκρίνεις το νέο δίσκο, πάλι βρίσκεις χτυπητές αδυναμίες στην ποιότητα των συνθέσεων. Δεν έχει δύναμη ο δίσκος, δεν έχει το γνήσιο τσαμπουκά που έχουμε συνηθίσει από τον Γερμανό, παρόλο που η παραγωγή είναι εξαιρετική για μια ακόμη φορά. Όταν στα 13 τραγούδια βρίσκεις 3-4 να σου τραβήξουν την προσοχή τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο Udo αποτελεί περίπτωση καλλιτέχνη που απλά δεν περνούν απαρατήρητες οι δουλειές του και μεγάλη μερίδα ακροατών τις περιμένει με ενδιαφέρον. Ελπίζουμε σε ανάκαμψη!!!
6 / 10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
