Οι Νορβηγοί COMMUNIC είναι μια μπάντα που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση από το ντεμπούτο τους, “Conspiracy in mind” το 2005. Τα δύο επόμενα άλμπουμ τους, “Waves of visual decay” (2006) και “Payment of existence” (2008), απλά σταθεροποίησαν τη γνώμη μου γι’ αυτούς… Μια σύγχρονη ηχητικά μπάντα, από τις πλέον αξιόλογες στο χώρο της και με σταθερά πολύ καλή και ανοδική δουλειά.
Για όσους δεν έχουν επαφή με τους Νορβηγούς, οι COMMUNIC ακούγονται σαν τους NEVERMORE (κύρια επιρροή τους), αλλά με περισσότερo σύγχρονα στοιχεία, καθώς και αρκετές prog αναφορές. Heavy, μελωδικοί, λυρικοί… Όλο το πακέτο. Όμως το 2011, και το νέο τους άλμπουμ, “The bottom deep”, τους παρουσιάζει αρκετά αλλαγμένους…
Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο άκουσμα, αυτή η αλλαγή στον ήχο τους με ξένισε κάπως. Δε μιλάμε για τραγική αλλαγή, αλλά εμφανέστατη σίγουρα. Οι COMMUNIC πειραματίστηκαν ακόμα περισσότερο σε αυτό το άλμπουμ. Τα NEVERMORE στοιχεία παραμένουν ως έχουν, αλλά έχουν πέσει αρκετά οι ταχύτητες, και έχουν κάνει την εμφάνισή τους αρκετά πιο prog, αλλά και doom στο ύφος των CANDLEMASS των πιο λυρικών στιγμών τους. Τα φωνητικά του Oddleif, έχουν βελτιωθεί, και αυτή τη φορά και ο ίδιος «προκαλεί» παραπάνω τον εαυτό του, καλύπτοντας μια ευρύτερη γκάμα, προσπαθώντας να κάνει κάτι το διαφορετικό ανάλογα το κομμάτι και τελικά με αρκετή επιτυχία. Μέσα στα πλαίσια του διαφορετικού που προσφέρουν οι COMMUNIC στο “The bottom deep”, είναι και η αλλαγή της ατμόσφαιρας του άλμπουμ. Γενικά ρίχνοντας τις ταχύτητες (κυρίως mid τα κομμάτια) και δίνοντας περισσότερη έμφαση στη λυρικότητα, αλλά και το groove (που κυριαρχεί), έχουν δημιουργήσει μια πιο «σκοτεινή» αν μπορεί να χαρακτηριστεί ατμόσφαιρα και το έχουν κάνει και πολύ καλά μάλιστα.
Σε γενικές γραμμές, το “The bottom deep” είναι ένα άλμπουμ-πρόκληση για τους Νορβηγούς. Ένα άλμπουμ διαφορετικό από τα προηγούμενά τους ως ένα αρκετά μεγάλο βαθμό, αλλά στο τέλος εξίσου καλό. Δυστυχώς, τα 3 τελευταία κομμάτια του άλμπουμ χαλάνε αρκετά το σύνολο, αφού δεν έχουν κάτι να προσφέρουν. Και τα 3 στο σύνολο 9 κομματιών, δεν είναι μικρό ποσοστό. Όμως είναι η προσπάθεια για κάτι «νέο» από τη μπάντα και καλύτερα να είμαστε πιο επιεικείς σε αυτό. Γιατί έχει και κομματάρες μέσα, όπως τα 2 πρώτα (“Facing tomorrow” και “Denial”), ενώ και τα υπόλοιπα 4 δεν υστερούν και πολύ σε αξία.
Δε ξέρω αν αυτό το άλμπουμ θα κάνει μεγαλύτερο «γκελ» στον κόσμο από τα προηγούμενά τους. Ξέρω όμως ότι οι COMMUNIC συνεχίζουν να μας προσφέρουν αν μη τι άλλο ποιοτικές δουλειές.
Μεγάλη μπάντα οι NEVERMORE, αλλά τελείωσαν. Και οι COMMUNIC είναι ίσως ό,τι κοντινότερο σε αυτόν τον ήχο και χωρίς να καταλήγει σε φθηνή αντιγραφή. Δεν είναι κακό λοιπόν να δώσουμε ευκαιρία σε μια νέα σχετικά μπάντα που δείχνει ότι η προσπάθεια που κάνει είναι το λιγότερο σοβαρή και προσεγμένη. Και προσωπική άποψη, το ταλέντο υπάρχει και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
7 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
