3 / 10
Οι VAN CANTO είναι μια μπάντα που έχω σε μεγάλη εκτίμηση, κυρίως λόγω του διαφορετικού που μας παρουσίασαν και των εκπληκτικών είναι η αλήθεια φωνητικών ικανοτήτων των μελών τους. Όμως το “Break the silence” με απογοήτευσε πλήρως!
Για όσους δε ξέρουν τη μπάντα, οι VAN CANTO είναι μια μπάντα η οποία αποτελείται μόνο από τραγουδιστές κι έναν ντράμερ. Οι φωνές κάνουν όλη τη δουλειά όσον αφορά τα όργανα (μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα) και το μόνο πραγματικό όργανο είναι τα drums. Έχουν παρουσιάσει πάρα πολύ ενδιαφέρουσες και ωραίες δουλειές, τόσο σε δικά τους κομμάτια (“Speed of light” για παράδειγμα), όσο φυσικά και στις διασκευές που τους έκαναν άλλωστε και πιο γνωστούς (παραδείγματα πάρα πολλά… “Rebellion”, “Kings of metal”, “Wishmaster” κλπ).
Είχα κάνει και την κριτική του προηγούμενου άλμπουμ τους, “Tribe of force”, το οποίο και μου άρεσε πάρα πολύ. Επομένως, βάζοντας να ακούσω τη νέα δουλειά τους, ήμουν πολύ θετικά προκατειλημένος. Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση τέτοια απογοήτευση όμως.
Οι VAN CANTO τείνουν να γίνουν (ή καλύτερα έγιναν για την ακρίβεια) APOCALYPTICA. Τι εννοώ; Ότι αυτό που τους έκανε ξεχωριστούς και έδινε ενδιαφέρον στη μουσική τους, τους κατέντησε πλέον κουραστικούς και βαρετά επαναλήψιμους. Με μία διαφορά όμως από τους APOCALYPTICA. Οι APOCALYPTICA γράφουν τουλάχιστον ακόμα πολύ ωραία κομμάτια, ενώ οι VAN CANTO δυστυχώς όχι. Και ακόμα και οι διασκευές στο άλμπουμ αυτό είναι κακές.
Από τα 7 νέα κομμάτια τους στο “Break the silence”, αξίζουν/ακούγονται τα 2 (“Black wings of hate” και “Spelled in waters” με τον Markus Siepen των BLIND GUARDIAN στην ακουστική κιθάρα) και αυτά χωρίς να είναι κάτι το πολύ καλό. Οι τρείς διασκευές τώρα, είναι πλην μίας πονεμένη ιστορία. Το “Primo Victoria” των SABATON (συμμετέχει ο Joakim Broden των Σουηδών) είναι σαφώς κατώτερο του αυθεντικού και ανούσιο. Το “Bed of nails” του ALICE COOPER μπορεί να μην το κατακρεούργησαν όπως η Tarja, αλλά και πάλι είναι μετριότατο. Η μόνη διασκευή που αξίζει, είναι αυτή στο “Master of the wind” των MANOWAR, η οποία μου άρεσε πραγματικά πάρα πολύ. Βέβαια, δε νομίζω οι οπαδοί της μπάντας να έχουν την ίδια άποψη με εμένα, μιας και η εκτέλεση των VAN CANTO έχει γυναικεία φωνητικά, αλλά όσοι δεν το βρείτε «ιεροσυλία» κλπ, θα το απολαύσετε.
Το “Break the silence” είναι ένα κουραστικό, μονότονο, ανούσιο άλμπουμ και ένα βήμα πίσω για τους VAN CANTO. Έφτασαν αισίως τα 4 άλμπουμ μαζι με αυτό και καλό θα ήταν να προσπαθήσουν να κάνουν και κάτι άλλο, γιατί αυτό που τους έκανε γνωστούς και διαφορετικούς, πλέον τους κάνει βαρετούς και επαναλήψιμους δυστυχώς με την κακή έννοια. Απογοήτευση…
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
