3 / 10
Μερικοί άνθρωποι μας περνάνε για κρετίνους τελικά… Ξεπερνώ με χαρακτηριστική άνεση το sticker στο CD, που μας πληροφορεί ότι παίζει ο κιθαρίστας των PAIN OF SALVATION, Daniel Magdic, ξεπερνώ και το ότι στο βιογραφικό περιγράφει τον συγκεκριμένο άνθρωπο ως κιθαρίστα και συνθέτη των PAIN OF SALVATION. Και λέω ότι κάνω τα στραβά μάτια, γιατί ο συγκεκριμένος κύριος, είχε φύγει από το γκρουπ αμέσως μετά την κυκλοφορία του “Entropia”, το 1997, δηλαδή πριν από μόλις 14 χρόνια, έχοντας παίξει μόνο σ’ ένα δίσκο… Το σημείο που κολλάω, είναι ότι «βρήκαν τον πολύ ταλαντούχο τραγουδιστή Kjell Bergendahl»… Ρε παιδιά, χρόνια είχα να ακούσω τόσο ΚΑΚΟ τραγουδιστή σε prog rock/metal σχήμα. Εντελώς άχρωμη φωνή, που με το ζόρι την χαρακτηρίζει κανείς έστω και σωστή, έκανε την ακρόαση του –μέτριου η αλήθεια είναι- δίσκου, αφόρητη. Ο Madgic προσπαθεί να παίξει σαν τους PAIN OF SALVATION, αλλά μας κάνει να καταλάβουμε γιατί έφυγε και πόσο καλύτερος είναι ο αντικαταστάτης του, Johan Hallgren.
Η αλήθεια είναι ότι όσο ακούω το δίσκο, τόσο πιο πολύ εκνευρίζομαι, κυρίως με την απόδοση του τραγουδιστή, αλλά και με την απέλπιδα προσπάθεια να ακουστεί το σχήμα σαν τους PoS. Ρε παιδιά, τώρα βγάζουν κι αυτοί δίσκο και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες… Απορώ πως δέχτηκε να παίξει μαζί τους ο Per Wiberg των OPETH (εκτός αν είναι κολλητός τους) και πως δούλεψαν με τον Ty Tabor (KING’S X) στη μίξη. Θα μου πείτε, αυτόν τον πλήρωσαν και προφανώς ότι μπορούσε να κάνει το έκανε…
Α, και ψάχνοντας καλά τον φάκελο που μου έστειλαν, γράφει ότι πρόκειται για το «νέο project του mastermind των PAIN OF SALVATION, Daniel Magdic». Ναι ρε παλικάρια… Όσο σημαντικός ήταν στη διαμόρφωση του ήχου των METALLICA ο Ron McGovney, άλλο τόσο ήταν και ο Magdic σ’ αυτόν των PoS. Ούτε για ψάξιμο στο YouTube δεν είναι. Προκλητικά αδιάφοροι, σε σημείο ενόχλησης. Άλλο ένα CD για τον Καιάδα…
Σάκης Φράγκος
