Διαβάζω τους συμμετέχοντες στο νεοσύστατο Αμερικανικό σχήμα και εντυπωσιάζομαι… Ross The Boss στις κιθάρες, Rhino στα τύμπανα, Sean Peck (CAGE) στα φωνητικά, Stu Marshall (DUNGEON, EMPIRES OF EDEN) στην κιθάρα, Mike Davis (LIZZY BORDEN, HALFORD) στο μπάσο. Για super project μου κάνει εμένα… Η ιστορία, ωστόσο, έχει αποδείξει πολλάκις, πως όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει… Εν προκειμένω, ρίγη συγκίνησης με Ross The Boss στα κιθαριστικά να κλέβει την παράσταση, τίγκα heavy/power metal αισθητική, αναμενόμενα καλές ερμηνείες αλλά… Οι DEATH DEALER χωλαίνουν συνθετικά… Αντιμετωπίζουν, κι αυτοί, το κλασικό και ανεπίλυτο στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόβλημα των συγκροτημάτων του σήμερα… Δεν σου μένει τίποτα στο κεφάλι μετά το πέρας της ακρόασης. Και πως θα πειστεί ο οπαδός να δώσει τον οβολό του και να ενισχύσει τις νέες δουλειές της μουσικής μας, όταν οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι της δυσκολεύονται αφάνταστα να συνθέσουν ένα τραγούδι που θα μείνει χαραγμένο στην μνήμη μας; Υπάρχει όμως κι ένα επιπλέον “θεματάκι” με τους εν λόγω κυρίους. Τα φωνητικά του Peck και οι εν γένει “υπερηχητικές” φόρμες κάποιων κομματιών… Δεν μπορώ να τις παρακολουθήσω… Μου λείπουν οι μελωδίες στις φωνητικές γραμμές, μου λείπουν οι συγκροτημένες ιδέες… Επιπλέον, σε σημεία, ο ήχος είναι αρκετά μοντέρνος για τα γούστα μου κι αυτό το ασταμάτητο κοπάνημα στα τύμπανα δεν μπορώ να το αντέξω με ευκολία… Tα “The devil’s mile” και “Wraiths on the wind” είναι πιθανότατα η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και για να είμαι απολύτως ειλικρινής, πολύ δύσκολα θα φιλοξενήσω εκ νέου το “War master” στο στερεοφωνικό μου…
4.5/10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
