Side project ή αν θέλετε με άλλα λόγια δεύτερο συγκρότημα του κιθαρίστα Ανδρέα Τσαουση οι 666 PACKS. Μαζί με τους Γιώργο Γιαννάκη (φωνητικά, WILD MACHINE), Μινά Βασιλάκη (τύμπανα, DOOMOCRACY) και Λάμπρο Γιαννούλη (μπάσο), ξεφεύγει από το κλασσικότροπο heavy metal με το οποίο τον έχουμε συνηθίσει στους θρυλικούς MARAUDER και δοκιμάζει τις δυνατότητές του σε καθαρά hard rock πεδία. Από την παρουσίαση του νέου, δεύτερου εγχειρήματος της μπάντας που έλαβε χώρα σε γνωστό στέκι του κέντρου της Αθήνας, πήραμε απλά μια πρώτη γεύση. Έμενε απλά να ακούσουμε τον δίσκο σπίτι με την ησυχία μας, για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.
«Αυτός ο δίσκος είναι αφιερωμένος σε όλους τους hard rockers και σε όλα τα ‘μεγάλα ποτήρια’ εκεί έξω». Όταν ανοίγοντας το βιβλιαράκι του CD, και πριν το βάλεις να παίξει (το CD ρε σεις, όχι το βιβλιαράκι!), διαβάζεις αυτή τη φράση, καταλαβαίνεις με τη μία τι θα ακούσεις. Και ας μην είχες τη παραμικρή ιδέα για τη μπάντα και το ντεμπούτο της. Τι θα ακούσεις λοιπόν σε τούτο το δισκάκι; Μα τι άλλο: μπυρόβιο, μπαρόβιο, εθιστικότατο boogie hard rock πολλών οκτανίων, ΤΕΡΜΑ επηρεασμένο από AC/DC, ROSE TATTOO, KROKUS κλπ τιτάνες της υγιεινής ζωής. Η φωνή του Γιαννάκη θυμίζει πολύ αυτή του Tom Keiffer των CINDERELLA (έπος μπάντα, έπος φωνή, έπος όλα) και είναι ό,τι πιο ταιριαστό θα μπορούσα να φανταστώ από πλευράς Ελλήνων τραγουδιστών του ευρύτερου rock χώρου, για να ερμηνεύσει αυτά τα κομμάτια. Κομμάτια που θα σε κάνουν το λιγότερο να χτυπήσεις το πόδι στο πάτωμα ακολουθώντας τον ρυθμό τους και που θα σου θυμίσουν ΒΑΣΙΚΕΣ αξίες του rock ‘n’ roll που τείνουν να ξεχαστούν, όπως riff και refrain. Και από τίτλους; Χα! Κάθε τραγούδι έχει μέσα του τη λέξη “Beer”. “Beer on the road to Hell”, “Beerology”, “Beer is a bitch”, “Beer is gonna save the world” κλπ.
Όσοι είχατε ακούσει το “Vol. I” και σας άρεσε, αυτό εδώ θα το γουστάρετε περισσότερο. Οι οπαδοί των καλλιτεχνών που αναφέρθηκαν στο κείμενο, να τσεκάρετε οπωσδήποτε! Μιλάμε για ένα μπαρουτοκαπνισμένο δισκάκι, που θα σας χαρίσει πολλές ακροάσεις. Εκείνο το χαζό τρίπτυχο “sex, drugs and rock ‘n’ roll”, ευτυχώς σταμάτησε να έχει πέραση, και αντικαταστάθηκε από πράγματα πιο ασφαλή, ανώδυνα και αρκούντως όμορφα. Καλή μουσική, μια μπυρίτσα, καλή παρέα και όλα πρίμα! Απανταχού «αλκοολικοί» τύποι, να το τιμήσετε. Όσοι δεν είστε, τιμήστε το και θα γίνετε. Και όπως λέει η ίδια η μπάντα: «Γιατί η ζωή είναι μικρή και τί μας απομένει; Η μουσική να ’ναι καλή και η μπύρα παγωμένη!». XIK!
7,5 / 10 (% vol)
Δημήτρης Τσέλλος
