Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη των «δικών» μας SATAN’S WRATH, πριν έρθει στα χέρια μου αυτό το promo. Πόσο μάλλον ότι αυτός είναι και ο δεύτερος τους δίσκος. Βλέπετε δεν είμαι fan των ELECTRIC WIZARD, απ’ όπου προέρχεται ο frontman της μπάντας –ως μπασίστας- Tas Danazoglou, ο οποίος μαζί με τον Στάμο Κ. δημιούργησαν τους SATAN’S WRATH το 2011. Ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο τους “Galloping blasphemy”, κυκλοφόρησαν τη νέα τους δουλειά “Aeons of Satan’s reign”, υπό τη στέγη της Metal Blade.
Μόνο το εξώφυλλο του δίσκου να δεις, υποψιάζεσαι σε τι μουσικά genre κινείται η μπάντα. Blackened thrash παλαιάς κοπής, κάτι το οποίο αρχικά δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα (είμαι προκατειλημμένος κάποιες φορές). Περίμενα κάτι σχετικά μονότονο, με τα κλασικά «του-πα του-πα» και «τζι-τζι-κια», μουσική που πλέον δε πολυασχολούμαι. Που να ήξερα! Με μια ψαλμωδία σαν intro –περιμένοντας τη καφρίλα στη γωνία- ξεκινά ο δίσκος και με το πρώτο κιόλας riff, γκρεμίζεται η «θρησκευτική κατάνυξη»… χαρακτηριστικός ο τίτλος “Only Satan is lord”! Και κει κολλάς! Καμία σχέση με αυτό που περίμενα. Μαυροτσούκαλο thrash μεν (βλέπε POSSESSED των πρώτων δίσκων), αλλά με πολλά στοιχεία NWOBHM (κάτι από VENOM), αλλά πάνω απ’ όλα, αυτό που με ενθουσίασε, είναι οι εμφανέστατες επιρροές από MERCYFUL FATE… Δηλαδή όλα τα underground heavy metal συγκροτήματα των 80ς, σε ακόμα πιο σατανική έκδοση (και με παραγωγή της εποχής μας, όχι ρετρό ήχους)! Όσο προχωρά ο δίσκος, προοδευτικά γίνεται πιο heavy, παρά thrash. Τα solos αυξάνονται κατά πολύ και υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι στο δίσκο συμμετέχει ο θρυλικός Michael Denner (ex -MERCYFUL FATE, ex-KING DIAMOND), ιδίως στο “Lives of the necromancers”. Γενικά, οι SATAN’S WRATH έχουν βαλθεί να μας ξαναπωρώσουν με ήχους που μεγαλώσαμε, που μερικοί από μας (μαζί κι εγώ), έχουμε σταματήσει λίγο πολύ να ασχολούμαστε. Και ομολογώ ότι το καταφέρνουν στο έπακρο. Όπως έλεγα σ’ ένα φίλο, με έκαναν να θέλω να ξεσκονίσω και να ακούσω όλη τη δισκογραφία MERCYFUL FATE, ξανά από την αρχή! Ακόμα και το rhythm section βρωμάει 80-ίλα, με απλό αλλά γεμάτο drumming και μπασογραμμές που φωνάζουν στις κιθάρες να κάνουν άκρη! Κάπως έτσι και τα φωνητικά του Tas… χροιά στην άνεση της μπίχλας! Αγαπημένα κομμάτια του άλμπουμ, σίγουρα το ομώνυμο, που κλείνει τον δίσκο, το “Archfiend” και το “ Satan’s blood, Lucifer’s fire.
Έτσι χωρίς πολλά-πολλά, βαφτίζω τον εαυτό μου οπαδό τον SATAN’S WRATH, από τη στιγμή που άκουσα αυτό το δίσκο και ας καώ στις 9 κολάσεις! Το “Aeons of Satan’s reign” είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία για μας τους μεγαλύτερους (βασικά εγώ θεωρούμαι τζόβενο για την εποχή) να θυμηθούμε τα παλιά και για τους νεότερους να ακούσουν σε μια μοντέρνα εκδοχή, από πού προέρχεται η πλειοψηφία του σημερινού ακραίου ήχου.
8 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
