Αυτές οι δύο βραδιές στο Gagarin ήταν το επιστέγασμα της πορείας που έχουν πάρει οι ROTTING CHRIST τα τελευταία χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Theogonia”. Μια νεα γενιά οπαδών έχει προκύψει, η οποία είναι πολυπληθής σε τέτοιο βαθμό που κανέναν δεν εξέπληξε η ανακοίνωση του sold out και για τις δύο μέρες. Μπορεί από τη μία να είναι δέλεαρ το πολύ φτηνό εισιτήριο, αλλά από την άλλη η ανακοίνωση που μιλούσε για το μεγαλύτερο setlist στην ιστορία τους έκανε τους πάντες να έχουν υψηλές προσδοκίες.
Οι δύο βραδιές είχαν διαφορετικό setlist σε καίρια σημεία, με τη σαββατιάτικη εμφάνιση να ξεπερνά τις 2,5 ώρες με 30 κομμάτια και την κυριακάτικη τις 2 ώρες με 25 κομμάτια – χωρίς να συμπεριλάβουμε τα προηχογραφημένα μέρη. Τα setlists ήταν χωρισμένα σε μέρη, μέσω των οποίων προβαλλόταν και μια διαφορετική εποχή της μπάντας. Το μεγαλύτερο μέρος ήταν – όπως ήταν αναμενόμενο – στην ύστερη εποχή τους με τα τρία τελευταία albums.
Στο πρώτο μέρος ξεκίνησαν με τα “ΧΞΣ”, “Dub sag ta ke”, “Athanatoi este”, “Κατά τον δαίμονα εαυτού” και “Nemecic”. To Σάββατο έπαιξαν μετά το “After dark I feel” – με την προβολή και του videoclip στο πίσω μέρος της σκηνής – και τα “Sorrowfull farewell” και “Among two storms”. Σε αυτό το μέρος με κομμάτια από τα “A dead poem” και “Sleep of the angels” φάνηκε περίτρανα η απόσταση που χωρίζει τους τωρινούς ROTTING CHRIST από εκείνους που έγραψαν τα πιο εμπορικά, σε πωλήσεις, albums τους. Η εκτέλεση που έκαναν ήταν όμως γεμάτη ενέργεια και δύναμη, που συνεπήρε το κοινό που επιδιδόταν σε moshing σχεδόν σε κάθε κομμάτι.
Την Κυριακή η παράλειψη αυτών των κομματιών έφερε πιο ομαλά την μετάβαση στο πρώιμο υλικό τους. Ως πρόλογος το “Gloria de Domino Inferni” και προβάλλονται φωτογραφίες από εκείνη την εποχή. Η ατμόσφαιρα έχει ηλεκτριστεί και όλοι περιμένουν με αγωνία τι έχουν επιλέξει από εκείνη την περίοδο τους. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Jim Mutilator και στο Magus Wampyr Daoloth» λέει από μικροφώνου ο Σάκης και ποιος να πίστευε ότι θα έπαιζαν δύο κομμάτια από το “Satanas tedeum”. Tα “Feast of the grand whore” και “The Nereid of Esgalduin” επιβεβαίωσαν το πώς αποδίδουν τα αργά και τα γρήγορα μέρη των κομματιών τους live. Τα μεν αργά τα αποδίδουν ακόμα πιο αργά, ενώ τα γρήγορα μέρη έχουν ένα κλικ μεγαλύτερη ταχύτητα. Αυτό το γεγονός προσδίδει μεγαλύτερη ένταση στο κοινό και έχει σαν αποτέλεσμα να ακούγονται πιο ακραίοι. Αντίθετα τα mid tempo κομμάτια όπως το “Forest of N’Gai” που επακολούθησε αποδόθηκαν στην ταχύτητα που έχουν και στο studio.
Και η μεγάλη ώρα για κομμάτια από το θρυλικό “Thy mighty contract” είχε φτάσει. Συνολικά και τις δύο μέρες έπαιξαν έξι από τα οχτω μέρη του δίσκου, δίνοντας έναν άτυπο φόρο τιμής για τα 20 χρόνια που συμπληρώθηκαν φέτος από την κυκλοφορία του. Ρίγη συγκίνησης την Κυριακή στα “Dive the deepest abyss” και “Fourth knight of revelation”, κομμάτια που σπάνια επιλέγουν από το δίσκο αυτό. Αντίθετα τα “Fgmenth thy gift”, “Exiled archangels”, “The sign of evil existence” και “Transform all sufferings into plague” ήταν αναμενόμενα σαν επιλογές – τα δυο τελευταία έκλεισαν και την κυριακάτικη εμφάνιση ως encore. Τελος για αυτό το μέρος της συναυλίας έδωσε η διασκευή “Societas satanas” των THOU ART LORD. Εκεί η παρότρυνση για mosh pit ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και έγινε πραγματικά ο χαμός!
Διακοπή για ανάσες με το “Orders from the dead” με τη Diamanda Galas και βουτιά ξανά στα βαθιά με τα “Enuma elish” και “Call of the aethyrs”. Και κάπου εδώ έγινε η μεγάλη αλλαγή στο setlist. Το Σάββατο οι CHRISTS προτίμησαν να παρουσιάσουν κομμάτια από την “Khronos”/”Genesis” μαζί με το “Eon aenaos” από το “Aealo” album, ενώ την Κυριακή παρουσίασαν τρία μέρη από το “Triarchy of the lost lovers” (“The first field of the battle”, “Shadows follow”, “Archon”. Στη σαββατιάτικη εμφάνιση ήταν κάτι παραπάνω από έκπληξη η επιλογή της διασκευής των CURRENT 93, “Lucifer over London”, το οποίο ο Σάκης έκανε “Lucifer over Athens”. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι σε αυτό το κομμάτι απέδωσαν τα φωνητικά μέρη και τα τρία μελη του group! Πιο πριν είχαν επιλέξει άλλο ένα κομμάτι που παίζουν σπάνια, το “Quintessence”.
Άλλο ένα προηχογραφημένο μέρος και ήταν η ώρα για κομμάτια μόνο από τη σύγχρονη εποχή τους. Το “In yumen – Xibalba” ήταν το χαρακτηριστικό σημείο που τα αργά μέρη παίχτηκαν ακόμα πιο αργά και τα γρήγορα απέκτησαν μια φρενήρη μορφή. Μακράν η πιο εντυπωσιακή στιγμή του live μαζί με το “Grandis spiritus diavolos”, στο οποίο το κοινό με τις ιαχές του έδωσε μια τελετουργική μορφή. Ακολούθησε το “The sign of prime creation” και το Σάββατο έπαιξαν και τα “Welcome to hel” και “Phobos synagogue” πέρα από τα “The sign of prime creation”, “Noctis era” και “Demonon vrosis”.
Είδηση αποτελεί το γεγονός ότι στο “Non serviam” δεν ανέβηκε κανείς από το κοινό στη σκηνή, αλλά και το γεγονός ότι επέλεξαν να μην κλείσουν καμμία από τις δύο βραδιές με αυτό το κομμάτι. Από το album εκείνο δεν επέλεξαν άλλο κομμάτι, κάτι που ίσως θα πρέπει να αλλάξουν στις μελλοντικές τους εμφανίσεις, μιας και μιλάμε για τον πιο αγαπημένο δίσκο των Ελλήνων οπαδών τους.
Ο Σάκης ήταν αεικίνητος και ξεσήκωνε συνεχώς το κοινό, προτρέποντάς το σε πολλά σημεία να ανοίξει mosh pit. Αλησμόνητα θα μείνουν τα συνεχόμενα “ougk” που έκανε και οι συνεχείς κραυγές όποτε οι ταχύτητες των κομματιών ανέβαιναν στο κόκκινο!
Ο Γιώργος Εμμανουήλ ήταν άψογος στα κιθαριστικά του μέρη και δε σταμάτησε στιγμή να κάνει headbanging, όσο δύσκολα μέρη κι αν έπρεπε να αποδώσει. Είναι πραγματικά εντυπωσιακός κιθαρίστας τόσο σε απόδοση όσο και σε σκηνική παρουσία. Δεν σταματούσε στιγμή να κάνει backing vocals και να βοηθάει από μικροφώνου να ξεσηκωθεί το κοινό. Μαζί του ο Βαγγέλης Καρζής ξεσήκωνε το κοινό με ανάλογο τρόπο. Ο ήχος του group με το μπάσο του γινόταν αρκετά πιο heavy, ειδικά στα αργά μέρη των κομματιών.
Ο Θέμης ήταν προκλητικά καλός στα τύμπανα. Απέδωσε με φοβερή ένταση και εκτελεστική δεινότητα τα απαιτητικά μέρη των drums και ήταν πραγματικά ακούραστος ακόμα και μετά από 2,5 ώρες πάνω στη σκηνή. Απλά φοβερός!
Το κοινό ήταν ενθουσιώδες και ακολουθούσε κατά γράμμα ό,τι το προέτρεπε να κάνει η μπάντα. Ετσι είχαμε από παλαμάκια μέχρι maidenικές ιαχές, πέρα από τα αναμενόμενα mosh pits όποτε οι ταχύτητες ανέβαιναν και η ένταση ξεχείλιζε. Μόνο που καλή η τρέλα, αλλά όταν φτάνει κάποιος να του γυρίσει η γλώσσα και να έχει επιληπτικό επεισόδιο, τότε κάπου πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή από την πλευρά του κόσμου που επιδίδεται σε moshing.
Την Κυριακάτικη εμφάνιση έπαιξαν πριν τους ROTTING CHRIST, οι SLAUGHTERED PRIEST και οι NECROVOROUS. Αμφότεροι κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου, καθώς παρουσίασαν άψογα το υλικό τους, αποδεικνύοντας γι’ άλλη μια φορά ότι η ελληνική extreme metal σκηνή έχει πολλά αξιόλογα group.
Καταληκτικά, οι ROTTING CHRIST μπορούν πλέον να παινεύονται ότι έκαναν δύο μέρες sold out έναν μεγάλο συναυλιακό χώρο. Πλέον οι συγκρίσεις που θα γίνονται στο μέλλον, θα έχουν ως σημείο αναφοράς, μιας και ετοίμασαν περίπου 40 κομμάτια για την πρώτη βραδιά. Αν δεν είχε προκύψει και η δεύτερη βραδιά, τότε θα παραμιλούσαμε για το τρίωρο σετ που είχαν ετοιμάσει!
Κείμενο – Φωτογραφιες: Λευτέρης Τσουρέας
