Στης Σουηδίας τις ερήμους ζουν λεβέντες, λέει ένα άσμα λαϊκό και δημώδες, που διδάσκεται στα Σουηδικά νηπιαγωγεία, παρέα με τα κινηματογραφικά άπαντα του Μπέργκμαν και τα τραγούδια των ΑΒΒΑ. Μέχρι να πας στο Όρεμπρο, περνάς κάτι τάφους Βίκινγκ βασιλιάδων, χωράφια και άλλα χωράφια, δάση, κάτι γελάδες που βόσκουν και έχεις και wifi μέσα στο λεωφορείο (έκανα την διαδρομή το καλοκαίρι και έχω ιδίαν πείρα). Αυτά είδε και ο Σαμαράς και βάλθηκε να μας τρελάνει. Προς βοήθειά του, με την τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά τους, οι Σουηδοί TRUCKFIGHTERS παίζουν ότι ξέρουν καλύτερα. Stoner, με δόσεις παραμόρφωσης, χεντριξικά σόλο, τον Neil Young να τζαμάρει με τους KYUSS και όλοι μαζί να ακούνε BLACK SABBATH,ενώ δίπλα τους ηχογραφούν οι PEARL JAM σε διασκευές U2. Επιρροές ξεκάθαρες, όσο και μεταλλαγμένες από QOTSA, PEARLJAM, KYUSS αλλά και U2. Το σχήμα αυτό έχει ένα πλεονέκτημα, είναι ταξιδιάρικο, με τα μισά τραγούδια να ξεφεύγουν πάνω από τα 7 λεπτά και το “Mastodon” που κλείνει το άλμπουμ να φτάνει αισίως τα 13.
Μουσικά δεν θα βρείτε τίποτα καινούργιο, που να μην έχετε ακούσει που να μην θέλετε να ακούσετε, που να μην ξέρετε. Δεν είναι καθαρόαιμοι stoners, έχουν αρκετή pop μελαγχολία και αισθητική, είναι πιο πολύ παιδιά των 70’s παρά των 00’s. Έχουν παραμορφωμένες κιθάρες αλλά θα ακούσεις περισσότερους NIRVANA, SOUNDGARDEN, MUDHONEY,SONIC YOUTH, SOUNDTRACK OF OUR LIVES παρά BLACK SABBATH. Θα ακούσεις τα riff να σε τσακίζουν, αλλά τον κύριο ρόλο θα τον έχει το μπάσο, με τις γραμμές να σε λιώνουν στα παρατεταμένα χτυπήματα, ενώ ό κιθαρίστας επιδίδεται σε ατελείωτα κυκλικά επαναλαμβανόμενα riff, με σκοπό να κονιορτοποιήσει τα τελευταία λειτουργούντα κύτταρα του εγκεφάλου σου. Όμως δεν θα ακούσεις τις avant garde μαγκιές των QOTSA, το χαμένο υφάκι των KYUSS ή ακόμη περισσότερο, το 70’s ευαγγέλιο των SPIRITUAL BEGGARS των πρώτων άλμπουμ. Θα ακούσεις μια παρέα παλικαριών μεγαλωμένων με 90’s και stoner, που παίζουν μουσική, με όγκο, μελωδία και χάσιμο.
Αν δεν έχει η Σουηδία έρημο, σίγουρα μαζί τους δεν θα αποκτήσει, θα αποκτήσει όμως έναν καλό λόγο, για να γίνετε λιώμα στο Όρεμπρο και μετά να περπατήσετε μέχρι την Καρλσκόγκα για νυχτερινό κεμπάπ και πίτσα, με το κρύο να σας πιρουνιάζει και τους TRUCKFIGHTERS να λιώνουν τα χιλιόμετρα των Σουηδικών αυτοκινητοδρόμων με τις επαναλαμβανόμενες ρυθμικές επιθέσεις τους. Ευρωπαϊκό stoner, καλό αντίγραφο, αλλά πάντα πειρασμός, όταν έχει τον πειραματισμό των Σουηδών.
6,5 / 10
Στέλιος “Α.Σ” Μπασμπαγιάννης
