Όταν ο Tuomas Holopainen ανακοίνωσε ότι το πρώτο σόλο άλμπουμ του θα είναι ένα τύπου soundtrack βασισμένο στο βραβευμένο με Eisner Award (διάκριση για Αμερικανικά βιβλία comic) βιβλίο comic “The life and times of Scrooge McDuck” (ναι, του γνωστού), το οποίο είχε γράψει ο σπουδαίος Don Rosa, συμπεριλαμβάνοντας μέσα σχεδόν όλες τις αναφορές του «πατέρα» του Scrooge, Carl Barks (μέχρι και το 1947), η αλήθεια είναι ότι το αντιμετώπισα με λίγη δυσπιστία.
Όχι επειδή ο Tuomas δεν είναι ένας καταπληκτικός συνθέτης. Αυτό το αποδεικνύει τόσα χρόνια με τους NIGHTWISH (με τα πάνω και τα κάτω του φυσικά). Όχι, επίσης, επειδή επέλεξε να ασχοληθεί με έναν ήρωα των παιδικών (και όχι μόνο) χρόνων πολλών από εμάς, ήρωα που πραγματικά μεγάλωσε γενιές ανθρώπων με τις ιστορίες του. Ίσως επειδή η πρώτη εντύπωση που άφηνε αυτός ο συνδυασμός ακουγόταν κάπως περίεργος ας πούμε.
Όταν δημοσιεύτηκε το πρώτο κομμάτι του δίσκου, το “A lifetime of adventure”, η δυσπιστία εξαφανίστηκε. Σε συνδυασμό με το ότι το εξώφυλλο είναι δουλειά του ίδιου του Don Rosa, το μέγεθος της παραγωγής, αλλά και το γεγονός ότι αυτό είναι κάτι το οποίο ήθελε να κάνει ο Tuomas από το 1999 και την περιοδεία των NIGHTWISH για το “Oceanborn”, υπήρχαν οι εγγυήσεις για κάτι καλό και προσεγμένο. Το “Music inspired by the life and times of Scrooge” όμως, απλά με κόλλησε! Άσχημα!
Μουσικά, σε αυτό το άλμπουμ ο Tuomas ακροβατεί μεταξύ των ENYA και του James Newton Howard (“Batman begins” και “The dark knight” μαζί με Hans Zimmer, “The sixth sense”, “King Kong”, “Hunger games” και άλλα πολλά) κυρίως, αλλά και με πινελιές από πιο πιανιστικές επιρροές του όπως τον Michael Nyman (“The piano” ως πιο τρανό παράδειγμα). Όλα αυτά φιλτραρισμένα υπό το πρίσμα των NIGHTWISH, χωρίς όμως το metal στοιχείο και τα metal όργανα. Άλλωστε σε πολλά σημεία θα πιάσετε τον εαυτό σας να νομίζει ότι ακούει κάτι σαν ορχηστρικούς NIGHTWISH. Μουσική που μία πάει προς soundtrack, μία προς new age, μία έχει folk στοιχεία και μία είναι περισσότερο ατμοσφαιρική και συμφωνική. Στα περισσότερα κομμάτια υπάρχουν και φωνητικά, τα οποία έχουν αναλάβει οι Tony Kakko (SONATA ARCTICA), Alan Reid (Σκωτσέζος folk τραγουδιστής, ιδρυτικό μέλος των BATTLEFIELD BAND), Johanna Kurkela (Φινλανδή σόλο τραγουδίστρια, η οποία έχει τραγουδήσει και στα “Deathaura” και “No dream can heal a broken heart” του “Days of grace” των SONATA ARCTICA) και Johanna Iivanainen (Φινλανδή σόλο τραγουδίστρια). Ο Tony Kakko έχει ρόλο αφηγητή, ο Reid κάνει τον Scrooge, η Kurkela την Goldie O’Gilt και η Iivanainen την αφηγήτρια και τη μητέρα του Scrooge, την Downy O’Drake. Και οι φωνές τους έχουν δέσει υπέροχα. Ο Troy Donockley, το νεότερο μέλος των NIGHTWISH μαζί με τη Floor Jansen, είναι κι εδώ μαζί με τον Tuomas, ενώ ο Pip Williams ανέλαβε τις ετοιμασίες της ορχήστρας, όπως και στα τρία τελευταία άλμπουμ των NIGHTWISH. H London Orchestra και μία χωρωδία από το Λονδίνο, η The Metro Voices, μαζί με τους Mikko Iivanainen (κιθάρες και banjo), Dermot Crehan (σόλο βιολί), Jon Burr (φυσαρμόνια) και Teho Majamaki (το Βιετναμέζικο όργανο didgeridoo), συμπληρώνουν το παζλ των καλεσμένων του Tuomas.
Η ιστορία ξεκινάει με το “Glascow 1877”, όπου ο 10χρονος τότε Scrooge ξεκινάει να δουλεύει σαν παιδί παπουτσιών με ένα κουτί που του έκανε δώρο ο πατέρας του, Fergus. Ο πρώτος του πελάτης τον κοροϊδεύει, μετά από εντολή του πατέρα του, τον πληρώνει με μία Αμερικάνικη δεκάρα, η οποία έμελλε να είναι η περίφημη «πρώτη δεκάρα» που δεν αποχωρίζεται ποτέ. Σε ηλικία 13 ετών φεύγει από την Σκωτία με βάρκα και προορισμό την Αμερική (“Into the west”), όπου συναντάει για πρώτη φορά τους αιώνιους εχθρούς του, τους Bangle Boys, αλλά και τον μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, Theodore Rousvelt, ενώ γίνεται cowboy και γνωρίζει τον Murdo McKenzie (επίσης πραγματικό πρόσωπο), του οποίου καταφέρνει και σώζει έναν πρωταθλητή ταύρο. Την περίοδο 1883-1885 σχεδόν καταλαμβάνει το ορυχείο Anaconda Copper στο Butte της Montana από τον Marcus Daly (και αυτός πραγματικό πρόσωπο), επιστρέφει και στη Σκωτία για να σώσει το κάστρο McDuck από το να αγοραστεί από τους The Whiskevilles (παλιούς εχθρούς της οικογένειάς του), ενώ ξαναγυρνάει στην Αμερική για να συνεργαστεί με τους Phineas Taylor Barnum (πραγματικό πρόσωπο), Angus McDuck, Geronimo (o γνωστός μεγάλος αρχηγός των Ινδιάνων Απάτσι), Buffalo Bill (γνωστός διοργανωτής σόου της εποχής) και Annie Oakley (η πρώτη γυναίκα superstar της Αμερικής, διάσημη για την σκοποβολή της), με σκοπό να πάρουν πίσω χρήματα που είχε κλέψει η Συμμορία Ντάλτον. πραγματικά πρόσωπα επίσης, τα ίδια τα οποία ταλαιπωρούνταν σε comic και από τον Λούκυ Λουκ (“Duel and cloudscapes”). Το 1893, σε ηλικία 26 ετών, ταξιδεύει στην Αυστραλία και για 3 χρόνια μαθαίνει για το “Dreamtime”, την ιερή εποχή (σύμφωνα με την μυθολογία των ιθαγενών της χώρας) όπου τα αρχαία λατρεμένα πνεύματα δημιούργησαν τον κόσμο (“Dreamtime”). Απο το 1896 ως το 1897 καταφέρνει και παίρνει μέρος στο Klondike Gold Rush του Yukon, απαγάγεται από τον Soapy Slick ενώ έχει βρεί επιτέλους χρυσό (“Cold heart of the Klondike”). Το 1897 παίρνει μαζί του την Goldie O’Gilt (η κρυφή αγαπημένη του Scrooge), αλλά το 1898 κατηγορείτε για λασπολογία ενάντια στην πόλη Dawson και πιστεύει ότι είναι δουλειά της Goldie (“The last sled”). To 1902, όντας ήδη εκατομμυριούχος, επιστρέφει στην Σκωτία, για να πάρει μαζί του και τις αδερφές του, αλλά ταυτόχρονα πεθαίνει και ο πατέρας του και ο Scrooge αντιλαμβάνεται ότι δεν ανήκει εκεί (“Goodbye, papa”). Το “To be rich” είναι για τα 17 χρόνια της ζωής του που έχει χάσει κάθε επαφή με την οικογένειά του και τότε, μετά από 17 χρόνια, ανήμερα Χριστουγέννων του 1947 προσκαλεί σπίτι του τον ανηψιό του Donald, μαζί με τους Huey, Dewey και Louie και ένας νέος κύκλος ξεκινάει. Το “A lifetime of adventure” είναι ένα είδος ανακεφαλαίωσης της ζωής του, ενώ το “Go slowly now, sands of time”, «κλείνει» το κεφάλαιο του Scrooge McDuck, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 100 ετών, το 1967 (σύμφωνα με τον Rosa πάντα).
Το “Music inspired by the life and times of Scrooge” δεν είναι για όλες τις ώρες μεν, αλλά είναι για στιγμές που έχεις το χρόνο να το βάλεις να παίξει και να το απολαύσεις ολόκληρο, χωρίς διακοπή, χωρίς αυτό από την άλλη να σημαίνει ότι τα κομμάτια δεν στέκονται και από μόνα τους. Είναι από αυτά τα άλμπουμ που ακούς και «αδειάζεις» που λέμε. Ο Tuomas έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία πολύ όμορφη ηχητική συνοδεία για ένα από τα πλέον γνωστά και αγαπημένα βιβλία comic παγκοσμίως. Αν δεν είσαι οπαδός των NIGHTWISH, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Δε μιλάμε για metal εδώ. Αν σου αρέσουν τα soundtrack, η new age, ή τα πιο ορχηστρικά/ατμοσφαιρικά ακούσματα, ξέχνα ότι είναι ο Tuomas, ξέχνα ποιοί είναι οι NIGHTWISH και απλά απόλαυσε τη μουσική, γιατί αυτή μετράει στην τελική. Ο άνθρωπος είναι συνθέτης και μάλιστα καταπληκτικός και το δείχνει και μέσω μίας διαφορετικής μουσικής άποψης από αυτή που τον έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Δεν είναι ο Hans Zimmer, δεν είναι ο James Newton Howard, δεν είναι ο Danny Elfman, αλλά αυτό που κάνει ξέρει και το κάνει πάρα πολύ καλά.
Πάω να ξεθάψω κανένα τεύχος.
8.5 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
Υ.Γ. Με την Floor Jansen στα φωνητικά και τον Tuomas να δείχνει σε μεγάλη συνθετική φόρμα, η ανυπομονησία για τη νέα δουλειά των NIGHTWISH όλο και μεγαλώνει!
