ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Mandylion” – THE GATHERING
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Waldemar Sorychta, Siggi Bemm
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρες, φλάουτο: René Rutten
Κιθάρες: Jelmer Wiersma
Φωνητικά: Anneke van Giersbergen
Μπάσο: Hugo Prinsen Geerligs
Τύμπανα: Hans Rutten
Πλήκτρα: Frank Boeijen
Η κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ των THE GATHERING, “Mandylion” , δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία του γκρουπ, αλλά και στην εξέλιξη της ατμοσφαιρικής πλευράς της σκληρής μουσικής στα mid 90s. Οι λόγοι ήταν πάρα πολλοί με πιο σημαντικό την πρόταση τους να έχουν μόνο γυναικεία φωνητικά, ανατρέποντας την, καθιερωμένη μέχρι τότε, αντίθεση ακραίων αντρικών και αιθέριων γυναικείων. Βέβαια πρώτοι ήταν οι Νορβηγοί 3RD AND THE MORTAL που ηχογράφησαν δίσκους ένα χρόνο πριν, αλλά οι κυκλοφορίες τους κινήθηκαν σε underground επίπεδο. Αντίθετα το “Mandylion” κυκλοφόρησε από την Century Media και έπεσε σαν βόμβα μεγατόνων σε όλο τον κόσμο.
Πρωταρχικό ρόλο έπαιξε η επιλογή της 21χρονης Anneke van Giersbergen να αναλάβει τα φωνητικά στο επόμενο άλμπουμ τους. Ήταν η περίοδος μετά το καταστροφικό “Almost a dance” (1993), το οποίο τους έφερε σε δυσμενή θέση μετά τον χαμό που έγινε στο ντεμπούτο τους, “Always” (1992). Ο Hans Rutten προσδιόρισε το επόμενο βήμα τους ως «seriousness» μετά την επιλογή του Niels Duffhues, του οποίου η a la FAITH NO MORE ερμηνευτική του προσέγγιση θεωρείται από τους ίδιους ως αφελής. Η Anneke επιλέχτηκε σε έναν διαγωνισμό που έκανε το group για την επιλογή τραγουδιστών. Όταν την άκουσαν αντιλήφθηκαν αμέσως ότι δεν χρειάζεται να ψάξουν κάποιον για αντρικά φωνητικά. Η φωνή της ταίριαζε απόλυτα με τον ήχο τους, αν και ήταν τελείως διαφορετικά από τo jazz/fusion/funk της, μέχρι τότε, μπάντας της BAD BREATH.
Μαζί της θα μπουν στα Beaufort Studio τον Ιούνιο του 1994 να ηχογραφήσουν demo. Από εκείνο το studio session θα επιλέξουν τo “In motion part 1” για να συμπεριληφθεί στην συλλογή της ολλανδικής εταιρίας DSFA, “ DSFA 6 – Paradise of the underground”. Σε αυτήν την ηχογράφηση φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήθελαν να διαφοροποιηθούν από τον ήχο που είχαν μέχρι τότε, δίνοντας χώρο στις φωνητικές γραμμές. Από αυτό το studio session μπορείτε να ακούσετε και τα ορχηστρικά “Mandylion” και “Solar glider”. To πρώτο αποτέλεσε το ορχηστρικό κομμάτι του άλμπουμ, ενώ το δεύτερο δεν μπήκε σε καμία κυκλοφορία τους. Έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια για να είναι διαθέσιμο στην επανακυκλοφορία του 2005 με διαφοροποιημένο εξώφυλλο. Σε αυτήν την επανακυκλοφορία περιλαμβάνεται και το demo που ηχογράφησαν στις αρχές του 1995 στα Double Noise Studio του Tilburg. Σας προτείνουμε να ακούσετε αυτές τις ηχογραφήσεις για να αντιληφθείτε πόσο διαφορετικό ηχητικό σχεδιασμό είχαν επιλέξει και πόσο διαφορετικά ακούγονται τα κομμάτια στον δίσκο. Έχει μεγάλη αξία να ακούσετε το “Third chance”, το οποίο δεν μπήκε στο δίσκο, αλλά επαναηχογραφήθηκε για να μπει ως b-side στο single “Leaves/Adrenaline” και μπήκε τελικά με άλλη επαναηχογράφηση στο “Nighttime birds” άλμπουμ του 1997. Η πορεία αυτού του τραγουδιού δείχνει σε μεγάλο βαθμό τι ήθελαν ηχητικά εκείνοι και πως αναγκάστηκαν από τη Century Media να ακουστούν.
Η προσφορά της Century Media έγινε αποδεκτή από το γκρουπ, κάτι που θα μετάνιωναν λίγα χρόνια μετά. Ήταν η περίοδος που η γερμανική εταιρία έβαζε τα σχήματά της να ηχογραφούν στα Woodhouse Studios και να έχουν συγκεκριμένο ξερό και χωρίς όγκο ήχο. Οι THE GATHERING δεν θα ήταν εξαίρεση και σε μόλις 16 μέρες τον Ιούνιο του 1995 θα ηχογραφούσαν το άλμπουμ που θα τους καθιέρωνε μόλις δύο μήνες μετά όταν και κυκλοφόρησε. Ακόμα θυμάμαι το σοκ όλων όταν πρωτακούσαμε τότε το “Strange machines”, που ανοίγει το δίσκο. Κυριολεκτικά δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην εκστασιαστεί με τη φωνή της Anneke. Η ερμηνεία της αναδείκνυε τις πολύπλευρες συνθέσεις του δίσκου. Κάθε μέρος του είναι ξεχωριστό μέρος, επιβεβαιώνοντας τις συνθετικές τους ικανότητες που είχαν και στους προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Αναμφίβολα η Anneke ήταν βασική παράμετρος για την επιτυχία του δίσκου, αλλά δεν θα γινόταν αυτός ο πάταγος αν οι συνθέσεις δεν ήταν αντάξιες. Το “Eléanor” με τους καταιγιστικούς τους ρυθμούς αποτελεί μια φυσική συνέχεια της πρώιμης doom/death πορείας τους στα early 90s. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να δοθεί στο “Sand and mercury” που ενοποιεί τους CELTIC FROST με τους DEAD CAN DANCE και τους PINK FLOYD με τον καλύτερο τρόπο που έχει γίνει ποτέ από συγκρότημα του είδους.
Παραδόξως το “Strange machines” που είναι το πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου και έγινε και το πρώτο τους single, δεν υποστηρίχτηκε από video clip. Οι ίδιοι απέρριψαν ένα video που ετοιμάστηκε και αποτελεί μέχρι και σήμερα αδημοσίευτο. Αντίθετα το video clip για το “Leaves” είχε αρκετό airplay και βοήθησε με τον καλύτερο τρόπο στην προώθηση του δίσκου.
Την επόμενη χρονιά θα παίξουν στο πιο Dynamo Open Air Festival και στο Pinkpop Festival, επιβεβαιώνοντας και το πόσο φοβεροί είναι και σε συναυλιακό επίπεδο. Με την συνολική της παρουσία η Anneke επαναπροσδιόρισε την παρουσία των γυναικών στη σκληρή μουσική. Πλέον τα αρχέτυπα της Lita Ford και Joan Jett θα ήταν παρελθόν και πολλά νέα σχήματα θα τολμούσαν να έχουν γυναίκα τραγουδίστρια με ανάλογο παρουσιαστικό. Επίσης το ατμοσφαιρικό metal πλέον δεν θα είχε το καθιερωμένο δίπολο των ακραίων αντρικών φωνητικών με τα αιθέρια γυναικεία και οι THE GATHERING θεωρούνται δικαίως ως πρωτοπόροι.
29 χρόνια μετά το “Mandylion” έγινε χρυσό στην Ολλανδία και το line up που ηχογράφησε τον δίσκο ξανασυναντήθηκε και αποφασίστηκε να δώσουν 5 συναυλίες στο Nijmejen, παρουσιάζοντάς το ολόκληρο. Μένει να δούμε τι θα κάνουν το 2026 πέρα από την παρουσία τους στο Wacken, που έχει ήδη ανακοινωθεί.
Προσωπικά είναι ένας δίσκος που στιγμάτισε την εφηβεία μου και όποτε τον ακούω ξαναγίνομαι εκείνος ο 16χρονος που χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισε να τους ακολουθήσει μέχρι και σήμερα. Πρώτη αγάπη και παντοτινή το “Mandylion” και ανυπομονώ να τους δω για 20η φορά στο Nijmejen!
Did you know that:
- Στηναποφώνησητου “Sand and mercury” ακούγεταιοR.R. Tolkien ναδιαβάζειαπότοβιβλίο “Une mort trés douce” (A very sweet death) του Simone de Beauvoir, καταλήγονταςότισεαυτήτηνπροσέγγισηγιατοθάνατομπορείναδεικάνειςταδικάτου “Lord of the rings”.
- Τα “In motion #1” και “In motion #2” διαμορφώθηκαν με τον ανάλογο τρόπο που έκαναν σε πολλά μέρη τις ιδέες τους οι PINK FLOYD
- O Hans Rutten προσδιορίζει τον ήχο που είχαν τότε ως 4AD metal – 4AD ήταν η κατεξοχήν εταιρία του ατμοσφαιρικού ήχου με μπάντες όπως οι DEAD CAN DANCE και οι COCTEAU TWINS.
Λευτέρης Τσουρέας
