ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Speak english or die” – S.O.D.
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Megaforce / Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Alex Perialas / Scott Ian
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Billy Milano
Κιθάρες – Scott Ian
Μπάσο – Dan Lilker
Drums – Charlie Benante
Το έτος είναι 1985. Ο κιθαρίστας των ANTHRAX, Scott Ian, αποφασίζει να φτιάξει ένα συγκρότημα, ως side-project για τις πιο crossover συνθετικές του ιδέες. Το όνομα αυτού; STORMTROOPERS OF DEATH, ή σε απλά ακρωνύμια S.O.D.. Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας με τους ANTHRAX, σε μια φάση όπου το συγκρότημα ήταν ακινητοποιημένο κάπου, ο Scott άρχισε να σχεδιάζει σκίτσα αυτού του χαρακτήρα που είναι τώρα γνωστό ως ο Sargeant D. Οι πρώτοι σπόροι είχαν ήδη φυτευτεί στο μυαλό του. Στη συνέχεια, κατά την ηχογράφηση του “Spreading the disease” με τους ANTHRAX, ο πρώην μπασίστας τους Dan Lilker (τότε NUCLEAR ASSAULT και φυσικά BRUTAL TRUTH), ο Scott και ο drummer της μπάντας Charlie Benante, είχαν αράξει μιας και οι ANTHRAX είχαν ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του δίσκου.
Όπως ήταν φυσικό, βαριόντουσαν στο στούντιο περιμένοντας να ολοκληρωθεί η μίξη και το mastering, χώρια που είχαν ολοκληρώσει πιο γρήγορα τις ηχογραφήσεις, άρα είχαν περιθώριο κάποιες ώρες ακόμα. Έτσι, μπήκαν μέσα στο προβάδικο και άρχισαν να παίζουν τυχαία riffs εμπνευσμένα κυρίως από hardcore συγκροτήματα όπως οι θρύλοι AGNOSTIC FRONT. Αργότερα, επειδή ο Scott γνώριζε τον Billy Milano, τον ρώτησε αν θα ήθελε να τραγουδήσει για το συγκρότημα. Εκείνη την εποχή, ο Billy ήταν μέλος του hardcore συγκροτήματος THE PSYCHOS και έπαιζε μπάσο. Δέχτηκε τελικά, αλλά ποιο είναι το καλύτερο πράγμα όλων; Η πρώτη του φορά που τραγούδησε, ειρωνικά, ήταν στο στούντιο ηχογραφώντας το “Speak english or die”! Άμα το έχεις ρε παιδί μου….
Μπαίνει το “March of the S.O.D.” και νιώθεις να τρίζουν οι τοίχοι, ανοίγουν μεγάλοι κύκλοι ακόμα και στο σαλόνι σου, για να έρθει το πρώτο κανονικό κομμάτι (“Sargent d and the S.O.D.”) να κάνει τη δήλωση “Ruthless and vicious he’ll stomp on your face. Deadly, malicious, stay out of his space.
He’ll rip your eyes out, don’t look the wrong way. And once you meet him, there’s no time to pray! He’ll rip your heart out, make you eat your own lips, then crack your elbows, and crush fingertips
He’ll make you wish that you didn’t exist, cause Sargent D is coming, and you’re on his list!”. ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ. Οι δε ταχύτητες, συνδυάζοντας την thrash ενέργεια των ANTHRAX με το hardcore των AGNOSTIC FRONT και τα μικρά περιεκτικά κομμάτια, ορίζουν σαφώς αυτό που λέμε crossover thrash.
Μπήκαν το λοιπόν δίπλα στους λατρεμένους μου του υποείδους D.R.I. και SUICIDAL TENDENCIES που τους πρόλαβαν για δύο χρόνια (κι ας χαρακτηρίζονταν πιο hardcore punk παρά crossover thrash οι πρώιμες τους δουλειές), δίνοντας ορισμό σε αυτή τη νέα μορφή thrash, απλά υπερτονίζοντας το hardcore punk DNA του είδους. Από το καταστροφικό “Kill yourself”, το ομώνυμο κομμάτι – ύμνος ή το “Fuck the Middle East” να δίνουν ρεσιτάλ πολιτικής “ανορθότητας”, τον ύμνο “Pussywhipped” (ναι, αυτό που καταλάβατε εννοεί ο ποιητής!), το φόρο τιμής “Freddy Krueger” να δείχνει πόσο αγαπάνε τις ταινίες τρόμου, ενώ τα “United forces” και “Fist banging mania” ενώνουν hardcore-άδες και metalheads κάτω από τα ίδια riffs, διαλύοντας συναυλιακούς χώρους με περίσσια άνεση!
Οι κωμικές εκτελέσεις του “Diamonds and rust” και του “The ballad of Jimmy Hendrix” ή τα λοιπά ηχογραφήματα που μάλλον μικρά σκετσάκια ήταν παρά ολοκληρωμένα κομμάτια, δείγμα του πόσο ωραία περνούσαν στις ηχογραφήσεις και τις πρόβες. Με εξαίρεση το πιο “σοβαρό” στιχουργικά “No turning back”, το χιούμορ κυριαρχεί, στην πολιτικά μη ορθή μορφή του, με το “Milk” (από τις πρώτες φορές λέγεται, που ηχογραφήθηκε blastbeat) το “Pre-menstrual princess blues” ή το “Pi alpha nu” να ξεραίνουν τον ακροατή στο γέλιο με την ακρότητα τους. Φινάλε ρίχνει στα “κανονικά” κομμάτια το “Douche crew”, που είναι ξεκάθαρα, μανούρας το ανάγνωσμα, από ανθρώπους με τους οποίους, πραγματικά δεν ξέρω αν ήθελες να στραβοκοιτάξεις τότε. Ή και τώρα ακόμα. Όλα αυτά, σε 28 λεπτά μουσικής
40 χρόνια μετά, το “Speak english or die” έχει μεγαλώσει υπέροχα. Όποιος πιάνει το αστείο πίσω από τη μπάντα, το λατρεύει. Όποιος είναι προδιατεθειμένος να νιώσει προσβεβλημένος από τα όσα λέγονται, το μισεί. Εν πάση περιπτώσει, τον σκοπό του τον πετυχαίνει ως και σήμερα. Κατά τα άλλα, έγραψε ιστορία στο είδος με το τρόπο του (ρωτήστε μπάντες όπως οι MUNICIPAL WASTE πόσο τους λατρεύουν!), ενώ κάθε φορά που παίζεται, διαλύει σβέρκους, κάνει κορμιά να αθληθούν στο κύκλο της ζωής και να βουτήξουν από σκηνές και εξώστες, ολούθε! Το ότι είχα την ευκαιρία να δω τους M.O.D. να το παίζουν σχεδόν ολόκληρο πριν κάποια χρόνια στο Κύτταρο, είναι από τις πιο ωραίες αναμνήσεις που έχω.
Did you know that?
– Στη καραντίνα, υπήρχε ένα υπέροχο video των Scott, Charlie, Dan με τον Mike Patton στα φωνητικά, να διασκευάζουν το ομώνυμο κομμάτι, με τον Patton να γκαρίζει τον τίτλο στο τελευταίο ρεφρέν σε άπταιστα ισπανικά: “Habla español o muere”
– Έχει βγει επανεκδόσεις, όπως μια διπλού CD με το θρυλικό “Live in Budokan” (που έκανε πλάκα με όλες τις μπάντες που είχαν κάνει live δίσκο στο γνωστό Ιαπωνικό venue), αλλά και μια για τα τριάντα χρόνια του σε ασημί εξώφυλλο.
– Ακούστε την υπέροχη διασκευή των BURN THE PRIEST στο “Kill yourself”.
Γιάννης Σαββίδης
