Μετά από μια έντονη πρώτη ημέρα στο Rock Hard Festival, η δεύτερη έπρεπε να ξεκινήσει με κάτι χαλαρό και premium. Έτσι λοιπόν, λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι έβαλα τα πόδια στην πλάτη και ξεκίνησα για την Τεχνόπολη και συγκεκριμένα για το μικρό, κλειστό αμφιθέατρο που υπάρχει πίσω από την κεντρική σκηνή, όπου θα λάμβαναν χώρα τα VIP shows. Ο χώρος ήταν εντελώς κυριλέ, φουλ κλιματιζόμενος και με πολυτελείς καρέκλες θεάτρου. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Πρώτοι σε σειρά εμφάνισης ήταν η φωνή (Khan) και το μυαλό (Ostby) των θρυλικών Νορβηγών CONCEPTION. Παρέα τους ήταν και ο τσελίστας Kjel Magne Robak, ο οποίος έδινε ένα extra boost στον ήχο με τον όγκο που δίνουν οι μπάσες νότες του. Με μια ολιγόλεπτη καθυστέρηση, τα πράγματα ξεκίνησαν ωραία με το “Roll the fire” (το οποίο ξανακούσαμε λίγο αργότερα σε ηλεκτρική μορφή από το δίδυμο και τον Gus G), τη φωνή του Roy Khan σε άψογη κατάσταση και το κοινό να βυθίζεται στις μελωδίες.
Για εμένα το αναμφισβήτητο highlight ήταν το all-time favorite “Gethsemane” από το καλύτερο CONCEPTION άλμπουμ, αλλά δεν γίνεται να μην αναφέρω και την επίδειξη καλού γούστου στη διασκευή του “Hunting high and low” των Νορβηγών θρύλων Α-HA. Τα σαράντα πέντε λεπτά που κράτησε το ακουστικό σετ των Khan/Ostby φάνηκαν πάρα πολύ λίγα…
Αφού βγήκαμε για λίγα λεπτά εκτός του χώρου, για να γίνουν οι κατάλληλες προετοιμασίες, επανήλθαμε πάλι για να πάρει σειρά η συνθετική δύναμη των PAIN OF SALVATION. O Daniel ήταν οριακά αναγνωρίσιμος, μετά και το πρόσφατο, σοβαρό πρόβλημα της υγείας του και τα γυαλιά ηλίου είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του. Παρ’ όλα αυτά δεν έχασε το (διαχρονικό) χιούμορ του, όπως και ο μικροσκοπικός Johan που σατίριζε σε κάθε ευκαιρία το ύψος του.
Τα ακουστικά shows είναι κάτι που έχουν κάνει αρκετές φορές στην καριέρα τους οι PAIN OF SALVATION, τόσο στο “12:5” live άλμπουμ, όσο και στα δικά μας τα μέρη. Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία με την κηδεία που κρύβεται πίσω από τη διασκευή του “A whiter shade of pale” των PROCOL HARUM, αλλά το ζουμί ήταν στις POS εκτελέσεις. Από το κλασικό “Ashes” στα εντελώς λατρεμένα “Second love” και ακόμη πιο ειδικά στο “Oblivion ocean”. Στο οποίο, μέσα στην κατάνυξη της ατμόσφαιρας, είχε και δύο χιουμοριστικά ευτράπελα που συνέβαιναν ανάμεσα στο κοινό και, όσοι τα αντιλήφθηκαν, καταπιέστηκαν πολύ για να μη κυλιστούν στις μοκέτες του θεάτρου.
Τα δύο ακουστικά shows ήταν άκρως απολαυστικά, άκρως χαλαρωτικά και η καλύτερη πρόγευση για μια βραδιά που θα αποδεικνύονταν ιστορική. Η έκθεση στον καυτό αθηναϊκό ήλιο ήταν ότι έπρεπε για να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα, να πιούμε λίγο ακόμη καφέ και να μπούμε φορτσάτοι στο κυρίως πιάτο της δεύτερης και τελευταίας ημέρας.
Γιώργος Κόης
Φωτογραφίες: Πέτρος Καραλής
