ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “T.N.T.” – AC/DC
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1975
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Atlantic
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Harry Vanda, George Young
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Bon Scott
Κιθάρες – Malcolm Young
Κιθάρες – Angus Young
Μπάσο – Mark Evans (κομμάτια 1-7), George Young (κομμάτι 6-8)
Drums – Phil Rudd (κομμάτια 1-7), Tony Currenti (8-9)
Αντικείμενο του παρόντος κειμένου είναι μια από τις 3 αγαπημένες μου rock μπάντες όλων των εποχών. Οι θεοί AC/DC. Σήμερα, γυρίζουμε πίσω στο χρόνο, στα ξεκινήματα τους. Στις 17 Φεβρουαρίου 1975, θα έβγαινε το “High voltage” ντεμπούτο. ΠΡΟΣΟΧΗ, όχι το συνώνυμο άλμπουμ του 1976 που βγήκε διεθνώς. Αυτό, το πρώιμο “High voltage” ήταν πιο άγουρο, με άλλο μπασίστα (Rob Bailey) και drummers (Peter Clack, Tony Currenti). Χώρια που κυκλοφόρησε μόνο στην Αυστραλία. Κοινά σημεία του “High voltage” του ‘75 με το “High voltage” του ‘76, το “Little lover” και το “She’s got balls”. Αλλά φυσικά, κάθε αρχή και δύσκολη, τι να κάνεις; Το νερό ωστόσο είχε μπει στο αυλάκι. Δεν θα αργούσε η στιγμή που οι Αυστραλιανοί θα απασχολούσαν περισσότερο κόσμο.
Και έρχεται η μέρα, ούτε 10 μήνες μετά, στη πρώτη του Δεκέμβρη του ‘75, όπου οι AC/DC παρουσιάζουν τον Phil Rudd στα drums και τον Mark Evans στο μπάσο. Το όνομα του δίσκου; “T.N.T.”. Και διάολε αυτό ακριβώς που απεικονίζει το εξώφυλλο του Richard Ford ήταν και ο δίσκος. Ένα κουτί με TNT στα μούτρα του σκληρού ήχου, που έφερε φαρδιά πλατιά την σφραγίδα κάτι τυπάδων από την Αυστραλία, που ήθελαν να τους ακούσει όλος ο κόσμος. Ατόφια rock n’ roll αλητεία, blues ψυχή και τσιτωμένοι ενισχυτές. Τα “It’s a long way to the top (if you wanna rock’n’roll)”, “T.N.T” και το bluesy μεγαλείο “The jack” έγιναν rock ύμνοι, βρίσκοντας συχνά στα επόμενα 50 χρόνια θέση στα setlist των AC/DC. Τα δε κρυμμένα διαμαντάκια “Live wire” και “Rock’n’roll singer”, δίνουν το στίγμα της μπάντας.
“Το επέλεξα, αυτό θα γίνω, άμα σου αρέσει”. Και φυσικά, όταν μπροστάρης είναι ένας Bon Scott, αυτό το μήνυμα μεταφέρεται με τον πλέον αυθεντικό τρόπο. Εδώ ο Scott, γίνεται στη πραγματικότητα, ο αλήτης γόης που θα κάψει γυναικείες καρδιές και θα προκαλέσει εγκεφαλικά σε πολλούς πατεράδες εκεί έξω. Το “Rocker” είναι ερωτικό γράμμα στις απευθείας ρίζες των AC/DC, το αυτό και το “Can I sit next to you girl”, που ξεχωρίζει μέσα στο ιδιαίτερο riffing του. Και για φινάλε, έχουμε την δήλωση των AC/DC. HIGH VOLTAGE ROCK’N’ROLL. Απλά, λιτά και κατανοητά. Ένα ατόφια AC/DC κομμάτι, από τα κρυφά διαμάντια του δίσκου, που όποιος κάτσει να το μάθει στη κιθάρα, θα παρατηρήσει ότι οι συγχορδίες στο ρεφρέν, σχηματίζουν το όνομα του συγκροτήματος, με τη σειρά που παίζονται: Λα (A), Ντο (C), Ρε (D), Ντο (C).
Ή όχι ακριβώς φινάλε, μια και ακολουθεί μια διασκευή στο “School days” του Chuck Berry (οι απευθείας ρίζες που λέγαμε προηγουμένως), για τίτλους τέλους. Τόσο το “T.N.T.” όσο και το “High voltage” θα ήταν άκρως πετυχημένα εντός των ορίων της Αυστραλίας. Όταν θα λάμβαναν πρόταση για διεθνές συμβόλαιο από τον Phil Carson του Βρετανικού παραρτήματος της Atlantic, τότε ήταν η τεράστια ευκαιρία. Φυσικά, την άρπαξαν από τα μαλλιά και εγένετο…η international εκδοχή του “High voltage”, με δύο κομμάτια από το “High voltage” του ‘75 (“Little lover”, “She’s got balls”) και τα λοιπά κομμάτια από το “T.N.T.” (παραλείποντας το “Rocker” και τη διασκευή του “School days”), η οποία θα κυκλοφορούσε στις 17 Μαίου 1976. Η μπάντα θα ξεκινούσε περιοδεία στην Αγγλία εν μέσω του punk παροξυσμού.
Γιάννης Σαββίδης
