Οι DEVIL MASTER ξεπετάχτηκαν από το hardcore punk underground της Philadelphia το 2016 και έχοντας ακούσει τα demo τους τότε, δεν περίμενα ποτέ πως τρία χρόνια μετά θα έβγαζαν άλμπουμ από τη Relapse. Ευχάριστη έκπληξη όπως και να ’χει και πέρα από την αναμενόμενη αναβάθμιση και “μεταλικοποίηση” του ήχου, το ντεμπούτο των Αμερικανών μας δίνει μια πιο πλήρη εικόνα για το όραμα και τις επιρροές του γκρουπ.
Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με έναν κολασμένο συνδυασμό από πρώιμο, σατανικό black/heavy metal a-la VENOM και BATHORY, Ιαπωνικό hardcore (που έτσι κι αλλιώς μεταλίζει, βλέπε GISM, ZOUO, DEATH SIDE κλπ) και deathrock/gothic punk όπως το μάθαμε από τις early 80’s μπάντες της Καλιφόρνια (CHRISTIAN DEATH, VOODOO CHURCH, KOMMUNITY FK κ.α.). Η επιρροή των δύο πρώτων έγκειται τόσο στα φωνητικά όσο και στο συνθετικό κομμάτι, ενώ οι deathrock επιρροές έχουν να κάνουν κυρίως με τη χρήση των πεταλιών και των αντίστοιχων εφέ στις κιθάρες, που προσδίδουν ένα χαρακτηριστικό στοιχειωτικό vibe στη μουσική των DEVIL MASTER.
Αν τα παραπάνω δεν σας λένε τίποτα (κακώς), εδώ ο ακροατής θα συναντήσει up-tempo κυρίως κομμάτια, μικρών έως μεσαίων διαρκειών, που οδηγούνται από πάνκικα κατά βάση drum beats, πάνω στα οποία ζωγραφίζουν οι κιθάρες, με απλό, αλλά μεγάλης δυναμικής riffing, αλλά κυρίως τρομερά, ντελιριακά leads, που κάνουν και τη διαφορά. Την όλη “fever dream” ατμόσφαιρα έρχονται να συμπληρώσουν τα παθιασμένα, σκισμένα φωνητικά και οι βλάσφημοι στίχοι (και τι εξώφυλλο ε!).
Ο ήχος της μπάντας όπως καταλαβαίνει κανείς είναι έτσι κι αλλιώς μοναδικός στη σημερινή ακραία μουσική. Ωστόσο, με το ντεμπούτο full-length της, σκοπός είναι να αφουγκραστούμε αν έχει τα φόντα να την σηκώσει πάνω από τις επιμέρους επιρροές της προς έναν πιο προσωπικό ήχο και πάνω σε αυτή τη γραμμή νομίζω πως βρισκόμαστε σε καλό σημείο. Αν και είναι νωρίς ακόμα, το “Satan Spits on Children of Light” ποντάρω ότι θα βρει το δρόμο του σε αρκετές best of λίστες στο τέλος της χρονιάς και δικαίως.
8/10
Νίκος Χασούρας
