SCUMRIPPER – “All Veins Blazing” (Hell’s Headbangers)

0
172

Ήταν αρχές του 2016, όταν η Caligari Records συνέστησε στο ακροατήριο δύο νέες Φινλανδικές μπάντες, που στην ουσία αποτελούν διαφορετικές όψεις του ίδιου crust-άδικου death metal/grind νομίσματος. Ο λόγος για τους OBDUKTIO, στην πιο πάνκικη πλευρά του και τους SCUMRIPPER στην πιο metal. Ο ενθουσιασμός και η αίσθηση ανεπιτήδευτης old-school πώρωσης, ήταν τα βασικά ατού των δύο γκρουπ, στην περίπτωση των SCUMRIPPER δε, στοιχεία όπως το αλήτικο εξώφυλλο και τίτλοι κομματιών όπως “Run to the pills” και “Cum killa” προσέδιναν έξτρα πόντους καλοδεχούμενου, αν και καθόλου πρωτότυπου, χαβαλέ. Εκείνη την πολύ αγαπητή κασέτα λοιπόν, έρχεται φέτος να διαδεχτεί το πρώτο επίσημο ολοκληρωμένο άλμπουμ των SCUMRIPPER, ονόματι “All veins blazing”.

Εδώ, το Φινλανδικό τρίο παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για το metalpunk, ένα άσχημο μπαστάρδεμα που δανείζεται απo όλο το φάσμα του ακραίου ήχου, απλώνοντάς το σε 11 κομμάτια και 20 λεπτά διάρκειας. Σκεφτείτε για παράδειγμα μία black/thrash εκδοχή των  AUTOPSY ή από την ανάποδη, μία death metal εκδοχή των MIDNIGHT, σε έναν ήχο με κοντινά σημεία αναφοράς τους ABSCESS, IMPALED NAZARENE, REPULSION και τους labelmates τους, NEKROFILTH. Η ουσία, πέραν από αναφορές, είναι πως εδώ προεξάρχει η απλότητα, ο αυθορμητισμός και η μινιμαλιστική συνθετική λογική του hardcore punk, που βγαίνει και στο παίξιμο, αλλά και στην ηχογράφηση, χωρίς ωστόσο να το παρακάνουν με το χυμαδιό της υπόθεσης, ενώ η παραγωγή είναι κάπως πιο death/crust από όσο πιστεύω ότι ταιριάζει στο συγκεκριμένο ύφος (προτιμάω αυτή του demo). Το σημαντικό όμως, είναι πως οι συνθέσεις, παρά τη φύση του υλικού, κάθε άλλο παρά προχειρότητα βγάζουν, με τίμιο riffing, ολόσωστο κοπάνημα στα τύμπανα, και τούμπανα hooks, όπως και κάτι evil κιθαριστικά leads που σκάνε από εκεί που δεν το περιμένεις.

Εξ’ ορισμού, τόσο η «καλιτεχνική» αξία του δίσκου, όσο και το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται, είναι περιοσμένα, ωστόσο το αποτέλεσμα, χωρίς να ξεπερνά τις προσδοκίες που είχε θέσει το ομώνυμο demo, είναι σίγουρα ικανοποιητικό. Εξάλλου, σκοπός σε τέτοιες κυκλοφορίες είναι η άμυαλη, άκοπη διασκέδαση, κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα.

7/10

Νίκος Χασούρας