“Silent screams”

Λίγο πριν την εμφάνιση των APOCALYPTICA στην Αθήνα, πριν λίγους μήνες, βρεθήκαμε face to face με τον ιδρυτή των cello rockers και ουσιαστικό frontman τους, Eicca Toppinen, έχοντας ακούσει λίγες μέρες πριν το “Cell-0”, το άλμπουμ που βγήκε πριν λίγες εβδομάδες και είναι όλο instrumental, μετά από πολλά χρόνια. Πολλά κι ενδιαφέροντα ειπώθηκαν, από έναν πολύ ευδιάθετο καλλιτέχνη που υπήρξε φιλικότατος με τους πάντες.

Καλώς ορίσατε ξανά στην Αθήνα μετά από πολύ μικρό διάστημα. Πως και έγινε κάτι τέτοιο τόσο σύντομα;
Δεν ξέρω και γω αναρωτιέμαι το ίδιο… χαχαχαχα! Είχαν περάσει κάποια χρόνια μέχρι να ξανάρθουμε και μένα μου κάνει τρομερή εντύπωση που έχουμε δύο εμφανίσεις τόσο σύντομα στην χώρα σας.

Είστε πάντως αρκετά αγαπητοί εδώ από την πρώτη φορά που ήρθατε, αν θυμάσαι στο «Ρόδον» club.
Α, ναι το «Ρόδον» club!!! Τι μου θύμισες… Τρομερή εμπειρία… Και ο κόσμος ήταν τόσο μαγικός εκείνο το βράδυ μας είχε υποδεχθεί απροσδόκητα καλά…

Έχετε ένα καινούργιο άλμπουμ έτοιμο, πως νιώθεις τώρα που ο δίσκος είναι πλέον έξω από το σύστημά σου; 
Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό το άλμπουμ… Νομίζω πως είναι ένας πολύ γενναίος δίσκος και δεν πιστεύω ότι μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε υπάρχει εκεί έξω γιατί δεν μπορείς να δώσεις έναν σαφή τίτλο στο είδος της μουσικής που ανήκει .Αυτό το κάνει για εμάς ακόμη πιο σπουδαίο και μοναδικό. Δεν αντιγράφουμε κάποιον και νομίζω πως είναι απλά μια μορφή τέχνης από μόνο του. Είναι ίσως μια πρόκληση για τον ακροατή αλλά στο τέλος θα τον αποζημιώσει.

Πως πήρατε την απόφαση να κάνετε έναν instrumental δίσκο ξανά;
Κάνοντας όλη αυτή την εορταστική περιοδεία για το πρώτο μας άλμπουμ ή την “Metallica tour”, αν μπορείς να το πεις έτσι, καταλάβαμε και νιώσαμε ξανά εκείνο το συναίσθημα που είχαμε όταν ξεκινήσαμε. Θα μπορούσες να πεις ότι βρήκαμε πάλι τις ρίζες, βρήκαμε το ‘Cell-0″ της μπάντας και σκεφτήκαμε πως ήρθε η ώρα για έναν instrumental δίσκο. Μπορεί το “Shadowmaker” να ήταν για μένα ένα πολύ καλό άλμπουμ, αλλά μπορεί κάποιος να πει ότι δεν ήμασταν πραγματικά εμείς, αλλά κάποια άλλη μπάντα. Ήταν κάτι που θα μπορούσες να ακούσεις και αλλού, ενώ οι περισσότεροι γνωρίζουν τι πραγματικά είναι οι APOCALYPTICA. Αποφασίσαμε λοιπόν να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες μας και είμαι υπερήφανος για αυτό το άλμπουμ.

Υποθετικά θα μπορούσε να είναι το τέλειο κλείσιμο της καριέρας σας. Ένα άλμπουμ τόσο κοντά στις ρίζες, αλλά με όλα όσα κάνατε στην διαδρομή σας.
Χαχαχαχα… Ναι, θα μπορούσε να ήταν και έτσι αλλά σίγουρα δεν ήρθε το τέλος μας μιας και νιώθω πως έχουμε πολλά ακόμη να πούμε και να δώσουμε μέσω της μουσικής μας. Εξάλλου η μουσική πλέον είναι πολύ διαφορετική… Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για πράγματα όπως το τι θα βγει σε single γιατί δεν υπάρχουν single και δεν υπάρχουν πωλήσεις. Οπότε “fuck the business” και ας κάνουμε κάτι που θέλουμε πολύ. Ούτως ή άλλως μπορούμε να ξανακάνουμε κάτι με φωνητικά όποτε θέλουμε.

Ακούγοντας το άλμπουμ ένιωσα ότι πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο concept πίσω απ’ αυτό. Αν και σαν instrumental σίγουρα ο καθένας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα, αλλά κομμάτια σαν το “Ashes of the Modern World”, “Cell-0” και “Scream for the Silent” έχουν ένα πολύ doomsday συναίσθημα. 
Ναι, υπάρχει αυτό το doomsday feeling αλλά και με στιγμές ελπίδας. Για μας το “Cell-0” είναι το πρωταρχικό κύτταρο που δημιούργησε το σύμπαν μιας και όλοι αποτελούμαστε από κύτταρα βέβαια. Αυτό το αρχικό στάδιο το αγνοεί ο άνθρωπος μιας και περισσότερο από ποτέ έχει μεγαλύτερη πρόσβαση στην γνώση αλλά αντιστοίχως την αγνοεί μετατρέποντας τον ίδιο σε ένα καρκινικό κύτταρο που καταστρέφει τις δημιουργίες του σύμπαντος. Καταστρέφουμε τόσα άλλα είδη ζωής γύρω μας σα να είμαστε εμείς το είδος που μπορεί να αποφασίσει κάτι τέτοιο. Έχουμε χάσει κάθε σεβασμό στα άλλα στοιχεία της φύσης και του σύμπαντος και ουσιαστικά εμείς είμαστε ο καρκίνος που περιφέρεται και καταστρέφει. Από την άλλη δεν θέλουμε να δώσουμε και στο πιάτο όλες μας τις σκέψεις στο concept αυτό μιας και θα θέλαμε και ο ίδιος ο ακροατής να μπει στις δικές του μοναδικές σκέψεις. Αυτό θα το καταλάβεις κι εσύ όταν δεις τα βίντεο που θα κυκλοφορήσουν για το άλμπουμ αυτό.

Από την μια ο δίσκος σε γραπώνει από τον λαιμό και δεν σε αφήνει να ανασάνεις αλλά και την επόμενη στιγμή σε αγκαλιάζει σε κομμάτια σαν το “Rise” που περνά ένα περισσότερο αισιόδοξο και ρομαντικό συναίσθημα…
Ισχύει. Όπως σου είπα και πιο πριν, υπάρχει το συναίσθημα της ελπίδας και συγκεκριμένα για το “Rise” είμαι υπερήφανος μιας και πιστεύω πως είναι ότι πιο ελπιδοφόρο, αισιόδοξο και θετικό έχω γράψει. Το βίντεό του είναι ουσιαστικά ένα artistic movie και πραγματικά είναι πανέμορφο. Ναι λοιπόν υπάρχει ακόμη ελπίδα και υπάρχει ελπίδα να αλλάξουμε όλα τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας, με το να αλλάξουμε πρώτα οι ίδιοι μέσα μας. Με σεβασμό στη μητέρα φύση.

Πρέπει να αισθάνεσαι δηλαδή περήφανος ως Φινλανδός μιας και η χώρα σου κρατά ακόμη ψηλά την αξία της φύσης.
Μπορώ να πω πως ναι …έχουμε ακόμη καθαρά δάση, καθαρά νερά και καθαρό ουρανό και φυσικά πανέμορφα τοπία. Αλλά είναι κάτι που παλεύουμε γι’ αυτό. Στις περισσότερες χώρες επικρατεί μια καταστροφή και οι πλούσιοι κάνουν τα πάντα για να γίνουν πλουσιότεροι.

Πως νιώθεις τώρα παίζοντας ακόμη τα κομμάτια των METALLICA; Ο δεσμός σου με αυτή την μπάντα πως έχει εξελιχθεί; 
Ακόμη και τώρα μετά από τόσα χρόνια το συναίσθημα είναι υπέροχο. Ξεκινήσαμε κάποτε να κάνουμε 20-30 συναυλίες με αυτά τα κομμάτια και που είμαστε τώρα; Περίπου στις 220 με 230 χαχαχαχαχα!!! Αν και τα έχουμε παίξει αρκετές φορές ακόμη νιώθω την ένταση και το πάθος στη σκηνή. Αγαπώ αυτα τα τραγούδια τόσο πολύ και πιστεύω ότι είναι πλέον κομμάτι και αυτού που είναι οι APOCALYPTICA. Μου άρεσε και η τελευταία τους δουλειά και γενικότερα τους εκτιμώ γιατί έκαναν πάντα ότι ήθελαν χωρίς να συμβιβάζονται και ίσως είναι και η μόνη μπάντα που ακόμη πειραματίζεται και ψάχνεται σε αυτή την ηλικία όταν άλλοι απλά επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους.

Θα ήταν φαντάζομαι μεγάλη τιμή για σένα που σας κάλεσαν στις συναυλίες εορτασμού για τα 30 τους χρόνια. 
Ναι, ήταν μοναδική εμπειρία αλλά η σχέση μου με την μπάντα ξεκίνησε από πιο πριν παίζοντας support σε αυτούς στο Ελσίνκι, μας κάλεσαν στο πρώτο “S&M” μιας και θεωρούσαν και είναι τιμή για εμάς αυτό, ότι κατά κάποιο τρόπο τους επηρεάσαμε ώστε να κάνουν κάτι τέτοιο. Πρόσφατα βρέθηκα στα 2 show για το “S&M2” και έκαναν επίσης μια πολύ καλή δουλειά σε αυτό. Διάολε, έχω παίξει ακόμη και στον γάμο του Lars οπότε ναι, μπορείς να πεις ότι υπάρχει μια διαφορετική σχέση πλέον με τα παιδιά αυτά.

Η πρώτη σας συναυλία πίσω στο 1995 ήταν μαζί με μια άλλη μπάντα που τότε είχε το όνομα HIS INFERNAL MAJESTY. Δέκα χρόνια μετά συνεργαστήκατε με τον Ville στο κομμάτι “Bittersweet”. Απορώ πως είναι το συναίσθημα όταν με τον ίδιο άνθρωπο δέκα χρόνια πριν έδωσες το πρώτο σου show σε ένα αθώο επίπεδο και δέκα χρόνια μετά σε ένα πλήρως επαγγελματικό επίπεδο δημιουργείτε ένα ευρέως αποδεκτό τραγούδι. 
Είναι παράξενο πως τα φέρνει ο χρόνος έτσι. Καμιά φορά δεν προλαβαίνω να τα σκεφτώ όλα αυτά. Άτομα σαν και εσένα κάνουν αυτές τις συνδέσεις και με κάνουν να αναρωτιέμαι και εγώ πως έγιναν κάποια πράγματα. Ένα είναι σίγουρο πάντως, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και το συγκεκριμένο κομμάτι δημιουργήθηκε από μια ιδέα της στιγμής και κατέληξε να είναι από τα πολύ γνωστά μας κομμάτια.

Είχες κάνει στο παρελθόν μια όπερα με τον τίτλο “Ιndigo”. Θα σε ενδιέφερε να κάνεις κάτι αντίστοιχο στο μέλλον;
Έχω ξεχάσει και πότε έγινε αυτό χαχαχαχαχα… Όχι δεν έχω κάποια σχέδια για κάτι τέτοιο. Πιο πολύ ασχολούμαι με soundtrack τελευταία.

Ποια είναι τα άμεσα μουσικά πλάνα σου;
Πολύ δουλειά για το νέο άλμπουμ με κύριο μενού τις συναυλίες και την προώθηση του δίσκου. Έχω στα πλάνα μου να δουλέψω για ένα soundtrack για μια ταινία την άνοιξη αλλά γενικότερα δεν προγραμματίζω πολλά, γιατί πολλά απ’ αυτά που θέλω να κάνω ξεπετάγονται από μόνα τους ανά καιρούς.

Δεν υπάρχουν δηλαδή κάποια όνειρα στη μουσική που δεν έχεις πραγματοποιήσει; 
Και ναι και όχι. Θα ήθελα ίσως κάποια στιγμή να διευθύνω μια ορχήστρα. Υπάρχει στα σκαριά και ένα project που θα είναι metal όμως και θα είναι σε αυτό το μοτίβο. Εύχομαι να πραγματοποιηθεί. Υπάρχουν τώρα πολλοί τραγουδιστές και καλλιτέχνες γενικά που θα ήθελα να συνεργαστώ. Αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που μετρά είναι να μπορείς να έχεις μια καλή συνεργασία με το άτομο αυτό γιατί κάποιες φορές δεν κυλούν όλα ρόδινα όταν μπλέκονται εταιρείες στη μέση. Θα ήταν τρομερό να κάναμε ένα κομμάτι με την Celine Dion, αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν θα ήταν τόσο απλό.

Σαν τελευταία ερώτηση μιας και το ανέφερες. Τώρα που μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει τόσο πολύ, πως βλέπεις την κατάσταση όταν οι μπάντες αναγκάζονται να παίζουν συνεχώς για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην αφού τα εισοδήματα από τις πωλήσεις έχουν εκμηδενιστεί;
Όλα αλλάζουν. Ο κόσμος ο ίδιος αλλάζει. Από το να παραπονιέμαι για το πως είναι η κατάσταση καλύτερα να κοιτάω το θετικό της κομμάτι. Αν ας πούμε η μουσική βιομηχανία ήταν ακόμη η ίδια δεν θα είχα την δυνατότητα να κυκλοφορήσω ένα instrumental δίσκο. Δεν θα είχα την δυνατότητα να αποφασίσω εγώ πιο κομμάτι θα βγει προς τα έξω ως βίντεο και όλα αυτά. Επιπλέον υπάρχει το Spotify που μας δίνει μεγάλες δυνατότητες ώστε να παρουσιαστεί η μουσική σ’ ένα ευρύτερο κοινό. Υπάρχουν πολλά θετικά που μας βοηθούν. Φυσικά υπάρχουν και τα αρνητικά, τα οποία κάνουν την ζωή μας δυσκολότερη και πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο. Αρχίζεις να μειώνεις το κόστος για ένα βίντεο έτσι ώστε να μπορέσεις να βάλεις τα χρήματα σε μια παραγωγή κτλ κτλ…

Εξάλλου βλέπουμε τελευταία όλο και πιο πολλά lyric video να εμφανίζονται….
Χαχαχαχα, ισχύει απόλυτα αυτό. Εμείς χαμηλώσαμε το μπάτζετ μας για κάποια πράγματα αλλά δώσαμε το άλμπουμ να μιξαριστεί σε αυτόν που θεωρούσαμε ότι θα δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα ώστε οι φίλοι της μπάντας να μην απογοητευτούν. Ο ήχος είναι απίστευτος στο τελευταίο μας άλμπουμ. Προτιμώ να κοιτάω πλέον την ποιότητα αυτού που βγάζω προς τα έξω με το συγκρότημα και πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που ο κόσμος το εκτιμά. Ίσως με αυτό τον τρόπο να καλυτερέψει γενικότερα η ζωή μας με το να κοιτάξουμε περισσότερο να βάλουμε ποιότητα σε αυτήν παρά να κοιτάμε την ποσότητα κάποιων πραγμάτων.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την πολύ όμορφη κουβέντα μας.
Εγώ σ’ ευχαριστώ για όλα και ελπίζω να σου αρέσει το show μας αλλά και το νέο μας άλμπουμ στους Έλληνες φίλους μας. Τους αγαπάμε πολύ!
Γιώργος Καραγιάννης