ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Mechanize”

ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010

ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Candlelight Records / AFM

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Rhys Fulber

ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Burton C. Bell – φωνητικά

Dino Cazares – κιθάρα

Byron Stroud – μπάσο

Gene Hoglan – drums

Περίεργο καράβι οι FEAR FACTORY. Πολύ περίεργο! Με συνεχείς διαμάχες, με πράγματα που κατανοούν μάλλον μόνο οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι πολλές φορές (αν και δεν είμαι σίγουρος ότι και αυτοί καταλαβαίνουν τα πάντα που λένε και κάνουν) και με μία πορεία γεμάτη σκαμπανεβάσματα, τόσο ποιοτικά, όσο και… ψυχολογικά! Αλλά τέλος πάντων.

Έχοντας ένα κενό 5 χρόνων από τη δημιουργία του χειρότερου άλμπουμ της ιστορίας τους (λέγε με “Transgression”) και με όλες τις αλλαγές και διαφοροποιήσεις, ο Burton Bell αποφασίζει να κάνει επιτέλους σωστές κινήσεις. Τα ξαναβρίσκει με τον Dino Cazares, φέρνει πίσω από τα τύμπανα το ΚΤΗΝΟΣ που ακούει στο όνομα Gene Hoglan και εκεί που λες ότι οι FEAR FACTORY έχουν τελειώσει, κυκλοφορούν το “Mechanize” και πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι σου.

Τσαμπουκαλεμένοι όπως κάποτε, με μία παραγωγή μπετονιέρα πραγματική που σου κολλάει το κεφάλι στον τοίχο και ένα λυσσασμένο παίξιμο, λες και βγήκε από μέσα τους όλη η… «σκατίλα» της περιόδου που προηγήθηκε και των 6 χρόνων από την κυκλοφορία του “Archetype” και μέχρι τούτω εδώ, το έβδομο άλμπουμ της καριέρας τους. Lucky number seven; Ίσως.

Το “Powershifter” είναι το κομμάτι που πήρε το δίσκο από το χεράκι, έχοντας μαζί και τα “Fear campaign”, “Oxidizer”, “Industrial discipline”, “Controlled demolition” και τον έβαλαν στα charts πολλών ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και της Αμερικής. Κάτι σαν να αναστήθηκε ο νεκρός, ασχέτως αν αυτή η ανάσταση δε θα κρατούσε για πάρα πολύ ακόμα, αφού το πρόβλημα στον εγκέφαλο αυτής της μπάντας θα την οδηγήσει ξανά σε ακαταλαβίστικες αποφάσεις (που όλες έχουν να κάνουν με τα χρήματα πάντως, όλως τυχαίως) στη μετέπειτα πορεία τους και θα τους επαναφέρει σε χαμηλότερα standards κυκλοφοριών. Γιατί καλό το “The industrialist” (2012), καλό το “Genexus” (2015), αλλά ως εκεί. Οι δηλώσεις του Hoglan για την αποχώρησή του από το σχήμα, δείχνουν κάποια πράγματα.

Στο “Mechanize” πάντως, οι FEAR FACTORY θύμησαν τη μπάντα των 90s σε ποιότητα! Και τους είδαμε τότε και στα μέρη μας, σε εκείνο το φοβερό live στο Gagarin το Μάρτιο του 2010, όπου ο Hoglan έκανε τα κακόμοιρα τα τύμπανα να μαρτυρήσουν και εμάς να μένουμε (ξανά εξαιτίας του) με το στόμα ανοικτό. Μετά έκανε και την επιδρομή του στον πάλαι ποτέ «Σάββα» στα Εξάρχεια και τσάκισε ότι βρήκε ο άνθρωπος για να έρθει στα ίσια του μετά από τέτοια απόδοση.

Δίσκος από το πουθενά από άποψη ποιότητας, που όμως δεν είχε και πάλι την ανάλογη συνέχεια. Άνετα πάντως συγκαταλέγεται στους κορυφαίους του σχήματος!

Did you know that:

• Στα bonus τραγούδια του δίσκου, βρίσκουμε δύο επαναηχογραφημένες εκδόσεις τραγουδιών από το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το “Soul of a new machine”. Τα “Crash test” και “Martyr” βρήκαν το δρόμο τους μέσω των bonus τραγουδιών και τα ακούσαμε, ενώ το “Sangre de Ninos” (από το “Concrete”), παρότι ηχογραφημένο, αγνοείται. Το κομμάτι είναι μία νέα εκτέλεση του “Soulwomb”, με αλλαγμένο τον τίτλο.
• Ο παραγωγός της μπάντας, Rhys Fulber, είναι μέλος των θρυλικών Καναδών electro-industrialers FRONTLINE ASSEMBLY, ενώ είναι και κάτοχος δύο βραβείων Junos (τα Καναδικά μουσικά βραβεία) μέσω της άλλης μπάντας τους, τους DELERIUM (new age, ambient, electronic) στην κατηγορία Best Dance Recording, το 1998 και το 2000.
• Ο Burton C. Bell, είναι ένας τραγουδιστής με χαρακτηριστική φωνή και που αρέσκεται σε guest-ιλίκια. SOULFLY, STATIC-X, MINISTRY και DELAIN, είναι οι πιο γνωστές από τις μπάντες στις οποίες έχει τραγουδήσει σαν καλεσμένος.

Φραγκίσμος Σαμοΐλης