ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The final chapter” – HYPOCRISY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Tägtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρες, πλήκτρα, τύμπανα – Peter Tägtgren
Κιθάρες, πιάνο, δεύτερα φωνητικά – Ben Weinman
Μπάσο – Mikael Hedlund
Τύμπανα, κιθάρες – Lars Szöke
Αναμνήσεις. Το “The final chapter” είχε βγει όταν ήμουν στην εφηβεία. Τότε δεν είχα ακόμη επαφή με τον ακραίο ήχο στον χώρο της metal. Και ήταν αυτό το άλμπουμ που με έβαλε στο τριπάκι να αρχίσω να την ψάχνω. Και πως να νιώσεις όταν σου λένε ότι το άλμπουμ που αποτελεί όρμο για νέες εξερευνήσεις, αποτελεί το συνειδητοποιημένο και σχεδιασμένο κύκνειο άσμα μίας μπάντας; Ο Peter Tägtgren είχε ξενερώσει με τη φάση και δεν ήθελε να συνεχίσει με τη μπάντα, οπότε και κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο άλμπουμ για να ξεμπερδεύει. Που να ήξερε ότι θα ήταν ο λόγος για να συνεχίσουν να υφίστανται οι HYPOCRISY μέχρι τη σήμερον ημέρα με άλλα 7 άλμπουμ (ως τώρα), ζωντανές ηχογραφήσεις από τις αμέτρητες συναυλίες και περιοδείες τους, παραμένοντας ένα μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής αλλά και επαγγελματικής ζωής του!
Οι οπαδοί αναγνωρίζοντας την εξαίσια συνθετική δεινότητα, την άψογη εκτέλεση και τη στιβαρή παραγωγή (ένα ακόμη σημείο στο οποίο ήταν και παραμένει εξαιρετικός ο Tägtgren), έδειξαν την αγάπη τους ώστε να αλλάξουν τα μυαλά των μελών των HYPOCRISY. Προφανώς έπαιξε το ρόλο της και η ανακοίνωση της διάλυσης και ως φαινόμενο αντίστροφης ψυχολογίας, ασχέτως εάν δεν ήταν αυτός ο σκοπός. Άλλωστε δεν είναι συχνό φαινόμενο μία μπάντα να δηλώνει ότι θα πάψει να υπάρχει ενώ φαίνεται να έχει αρχίσει να βρίσκει την ταυτότητά της (βλ. “Abducted” του 1996) και μετά να κυκλοφορεί έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας της εν γένει και σίγουρα τον καλύτερο μέχρι τότε.
Το “The final chapter” είναι άψογο από αρχής μέχρι τέλους. Όταν περιέχει από τη μία καταιγιστικές κομματάρες όπως τα “Inseminated adoption”, “A coming race”, στο οποίου το άκουσμα ακόμη ανατριχιάζω, “Dominion”, “Adjusting the sun” (το άκουγα για πρωινό ξύπνημα στα λυκειακά χρόνια) και “Evil invaders” και από την άλλη ατμοσφαιρικές ωδές όπως τα “Inquire within”, το κλασικότατο πλέον “Request denied” και το ομώνυμο, δεν χωράει αμφιβολία ότι το άλμπουμ αυτό ήταν instant classic και μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς. Ειδικά για ένα είδος όπως το μελωδικό Σουηδικό metal που ναι μεν βρισκόταν στα σπάργανα, αλλά είχε ήδη αρχίσει να αποκτά momentum. Συμπερασματικά, το “The final chapter” μνημονεύεται δικαίως ως το πιο κομβικό άλμπουμ στην πορεία των HYPOCRISY.
Κωνσταντίνος Βασιλάκος
