ΟΝΟΜΑ ALBUM: ”Empire” – QUEENSRYCHE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1990
ΕΤΑΙΡΙΑ: EMI
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Collins
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Πλήκτρα – Geoff Tate
Ακουστικές/Ηλεκτρικές Κιθάρες, Δεύτερα Φωνητικά, Πλήκτρα – Chris DeGarmo
Ακουστικές/Ηλεκτρικές Κιθάρες – Michael Wilton
Μπάσο, Δεύτερα Φωνητικά – Eddie Jackson
Τύμπανα, Κρουστά – Scott Rockenfield
Additional musicians:
Orchestral arrangements ”Silent lucidity” – Michael Kamen
Πλήκτρα – Robert Bailey
Στα καλά τους οι QUEEENSRYCHE ήταν ανέκαθεν μια μπάντα που μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο με την εκπληκτική μουσική της. Στα άσχημά τους ήταν ένα σχήμα που μπορούσε να σε κάνει να λυπάσαι για την κατάντια του και να απορείς πώς μπορεί να πιάσει τόσο πάτο. Βάζοντας όμως τα πράγματα στη ζυγαριά νομίζω πως, ακόμα και αν οι μελανές σελίδες στην ιστορία τους είναι τέτοιες που δεν σε αφήνουν να τις ξεχάσεις, οι μεγάλες τους στιγμές είναι τόσο κορυφαίου επιπέδου που αυτόματα το πρόσημο γίνεται υπερθετικό, σε σημείο που να μην μπορεί τίποτα να τους στερήσει μια θέση στο πάνθεον του metal γενικότερα.
Δεν θα κουράσουμε όμως άλλο με περισσότερη ανάλυση περί του πόσο σημαντικό και μεγάλο σχήμα ήταν και παραμένουν οι Αμερικάνοι, γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει σε αυτό το κείμενο είναι η επέτειος των 30 χρόνων κυκλοφορίας του τέταρτου δίσκου των QUEENSRYCHE ”Empire”. 1990 λοιπόν και μετά την τεράστια επιτυχία και τον θρίαμβο του εκπληκτικού ”Operation: Mindcrime” που είχε κυκλοφορήσει δυο χρόνια νωρίτερα, το Αμερικάνικο σχήμα ήταν πλέον έτοιμο για το επόμενο μεγάλο βήμα της καριέρας του, το ”Empire”, ο δίσκος που θα γίνει η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία για το σχήμα και θα τους προσδώσει ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα αναγνωρισιμότητας στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Οι QUEENSRYCHE έχοντας ήδη πίσω τους τρεις φανταστικές δουλειές που ανέδειξαν το ταλέντο και την μουσική τους ευφυΐα καλούνται να βρουν το επόμενο βήμα τους. Όντας γενικά κατά την 10ετία 1984-1994 σε μια κατάσταση συνθετικού οργασμού δεν θα δυσκολευτούν να κάνουν αυτό που πρέπει. Αλλάζουν αρκετά το ύφος σε σχέση με το ”Operation…”, θέλοντας ίσως και να αποφύγουν μια επανάληψη του εαυτού τους. Έτσι η κύρια συνθετική τριάδα των DeGarmo, Tate, Wilton, αποφασίζει να κινηθεί σε έναν λιγότερο επιθετικό σε σχέση με το παρελθόν ήχο, αφήνοντας τις speed φόρμες πίσω τους, οδηγούν την μουσική τους σε περισσότερο mid-tempo, αλλά και μπαλαντοειδή μονοπάτια, με πολύ συχνά ακουστικά περάσματα και γενικότερα μια πιο ατμοσφαιρική χροιά. Ακόμα όμως και αν τραβούν, ας πούμε, χαλινάρι στις ταχύτητες και στην ορμή τους, σε καμία περίπτωση δεν αποκόπτονται από το κλασσικό heavy υπόβαθρό τους και την υπέροχη αυτή progressive αρμονία που τους έδινε την δυνατότητα μαγεύουν τον ακροατή. Οι στίχοι φυσικά εξακολουθούν να είναι ένα ακόμα πολύ δυνατό χαρτί στην φαρέτρα των QUEENSRYCHE, κι εδώ αποφασίζουν να απομακρυνθούν από την ξεκάθαρα πολιτικοποιημένη και άκρως καταγγελτική λογική που είχαν στο ”Operation…” και να επικεντρωθούν σε μια πιο κοινωνική διάσταση της ζωής. Έτσι στο προσκήνιο μπαίνουν οι προσωπικές σχέσεις και οι κοινωνικοί προβληματισμοί, όλα δοσμένα με τέτοιο πάθος και ένταση που καταφέρνουν να συγκινήσουν τον ακροατή σχεδόν σε κάθε κομμάτι. Φυσικά να πούμε πως σε μια δυο περιπτώσεις δίνουν και τις κλασικές πολιτικές αναφορές, καταγγέλλοντας το σύστημα της χώρας τους και την κατάσταση που επικρατεί σε αυτήν.
Από τις 11 συνθέσεις που τελικά αποτέλεσαν τον δίσκο οι περισσότερες βρίσκονται σε κορυφαίο επίπεδο καθώς τα περισσότερα εξ αυτών θεωρούνται highlight καριέρας. Έξι δε από αυτά κυκλοφόρησαν τόσο ως single όσο και ως video clip και πήραν σημαντικότατο airplay από το κραταιό τότε MTV αλλά και πολλές άλλες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συχνότητες σε όλο τον κόσμο. Η υπέροχη αυτή εξάδα αποτελούνταν από τα ”Empire”, ”Another rainy night (Without you)” και ”Best I can” που μοιάζουν ηχητικά να έρχονται ως φυσική συνέχεια του ”Operation…”, το πιο υπέρ μελωδικό hard n’ heavy αισθητικής ”Jet city woman”, φυσικά το πιο επιτυχημένο και γνωστό κομμάτι της καριέρας τους σε όλο τον κόσμο, το οποίο και έφτασε μέχρι το no.9 του Billboard hot 100 ”Silent lucidity” και το ”Anybody listening?” που κλείνει τον δίσκο και σίγουρα μπορεί να διακρίνει κανείς πως είναι ένα κομμάτι που συνδέει το ”Empire” με το ”Promised land” που θα επακολουθήσει. Σε αυτά δε αν προσθέσει κανείς, το υπέροχο με την έντονη YES και RUSH αισθητική ”Della Brown”, τον heavy prog ύμνο ”The thin line” και το hard rock-άδικο και αρκετά παραγκωνισμένο κατά την γνώμη μου ”Hand on heart” με το πανέμορφο refrain, μπορεί απλά και εύκολα να καταλάβει πως με το ”Empire” οι QUEENSRYCHE εδραίωσαν την αυτοκρατορία τους και εκτόξευσαν την φήμη τους σε κορυφαία επίπεδα. Άλλωστε, για να είμαστε και ακριβείς, το ”Empire” έγινε τριπλά πλατινένιο, πουλώντας πάνω από 3 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην Αμερική φτάνοντας μέχρι το no.7 του Billboard 200 και συνολικά πάνω από 5 εκατομμύρια περίπου παγκοσμίως, μπαίνοντας μάλιστα σε πολύ υψηλές θέσεις στα charts όλου του κόσμου και όπως είναι φυσικό έδωσε την δυνατότητα να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο και το προηγηθέν εκπληκτικό δισκογραφικό υλικό της μπάντας.
Για το τέλος να πούμε πως ένα σημαντικό μερίδιο για την επιτυχία πέρα από την πεντάδα του κλασικού line up της μπάντας DeGarmo, Tate, Wilton, Jackson, Rockenfield που βρίσκονταν σε εκπληκτική συνθετική και εκτελεστική φόρμα, αξίζει και στο δίδυμο των Peter Collins και James ”Jimbo” Barton για την πιο γυαλισμένη πλην όμως εκπληκτική παραγωγή και μίξη αντιστοίχως που πρόσφεραν για μια ακόμη φορά μετά το ”Operation…”.
Did you know that:
– Στην remastered έκδοση του δίσκου το 2003, συμπεριλαμβάνονταν 3 επιπλέον κομμάτια ως bonus tracks. Αυτά ήταν: το πολύ όμορφο ”Last time in Paris” το οποίο και είχε κυκλοφορήσει και ως ραδιοφωνικό single το 1990 για το soundtrack της ταινίας δράσης ”The Adventures of Ford Fairlane”, μάλιστα πολλές φορές το έπαιζαν και στα live τους, η διασκευή πάνω στην παραδοσιακή Εγγλέζικη μπαλάντα την οποία και έκαναν διάσημη οι Simon & Garfunkel ”Scarborough Fair” και το ποζεράδικο ”Dirty lil’ secret” που μπορεί να είναι ένα κομμάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει κανείς από τους QUEENSRYCHE, εντούτοις, αν το ακούσει κανείς ως ένα αυτόνομο τραγούδι, θα διαπιστώσει ότι είναι πάρα πολύ καλό.
– Η anniversary έκδοση για τα 20 χρόνια κυκλοφορίας του ”Empire”, είχε ως έξτρα υλικό ένα cd με μια ζωντανή ηχογράφηση του 1990 από το Hammersmith Odeon του Λονδίνου.
– To ”Silent lucidity” προτάθηκε για βραβείο Grammy το 1992 στις κατηγορίες ”Best Rock Song” και ”Best Rock Vocal Performance”, δεν κατάφερε να κερδίσει όμως τον τίτλο.
– Η περιοδεία που θα επακολουθήσει με τον τίτλο ”Building Empires” θα είναι η πρώτη παγκόσμια headline tour της καριέρας τους, θα διαρκέσει 18 μήνες, όντας η μεγαλύτερη σε διάρκεια που έχει κάνει ως σήμερα το σχήμα. Παρότι θα στεφθεί από απόλυτη επιτυχία, δυστυχώς θα σημαδευτεί και από ένα τραγικό και απρόοπτο γεγονός όπως μας γράφει και η καλή συνάδελφος Χαρά Νέτη στην στήλη της The Book of Heavy Metal
Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
