ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: ”Killers” – IRON MAIDEN

ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1981

ΕΤΑΙΡΙΑ: EMI

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Martin Birch

ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:

Φωνητικά – Paul Di’Anno

Κιθάρες – Dave Murray

Κιθάρες, Δεύτερα φωνητικά – Adrian Smith

Μπάσο, Δεύτερα φωνητικά – Steve Harris

Τύμπανα – Clive Burr

Για μια ακόμα φορά έχω την χαρά να γράψω για το κορυφαίο, κατ’ εμέ, σχήμα στην ιστορία του metal, όπως έχω εκφράσει πολλάκις στο παρελθόν τόσο μέσα από τα κείμενά μου όσο και από τις ραδιοφωνικές εκπομπές του rockhard.gr, τους IRON MAIDEN. Μεγάλη λοιπόν επέτειος για το Βρετανικό μεγαθήριο του heavy metal η σημερινή, καθώς πριν ακριβώς σαράντα χρόνια κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο της καριέρας τους με τον τίτλο ”Killers”. Αυτός θα είναι, μέσα σε κάτι λιγότερο από έναν χρόνο, η συνέχεια του θρυλικού και ιστορικού ομώνυμου ντεμπούτου τους και ταυτόχρονα το δεύτερο πολύ μεγάλο βήμα προς την κορυφή του heavy metal, στην οποία  προφανώς και θα εδραιωθούν ενάμιση χρόνο αργότερα με το ”The number of the beast”. Το ”Killers” έχει την ιδιαιτερότητα να κάνει τις τετραπλάσιες πωλήσεις σε σύγκριση με το ντεμπούτο τους, μολονότι δεν πλασαρίστηκε τόσο καλά στα charts. Αυτό ήταν κάτι που έδωσε τη δυνατότητα στην μπάντα να αυξήσει κατακόρυφα τη δημοτικότητά της και να κάνει για πρώτη φορά παγκόσμια περιοδεία, ανοίγοντας για ήδη μεγάλα σχήματα της εποχής όπως οι JUDAS PRIEST, SCORPIONS και RAINBOW.

Το ”Killers” κυκλοφόρησε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το ομώνυμο ντεμπούτο κατόπιν έντονων πιέσεων της δισκογραφικής τους εταιρείας. Αυτό ανάγκασε τον Harris και το υπόλοιπο σχήμα, που διαφωνούσαν με αυτή την λογική, να χρησιμοποιήσουν, μεταξύ άλλων, ιδέες και κομμάτια που προϋπήρχαν και τις οποίες προφανώς ξαναδούλεψαν ή τις εμπλούτισαν. Κάπως έτσι κατέληξαν να έχουν, για πρώτη και μοναδική φορά, δυο instrumental κομμάτια, τα ”The ides of March” και ”Genghis Khan”. Σχεδόν το σύνολο των τραγουδιών του δίσκου έχουν ως βασικό συνθέτη τον μεγάλο αρχηγό Steve Harris. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου ”Killers”, στο οποίο πιστώνεται ένα μερίδιο στους στίχους ο Paul Di’Anno, ο οποίος στο συγκεκριμένο δίσκο θα βρεθεί για τελευταία φορά πίσω από το μικρόφωνο της μπάντας. Μια ακόμα εξαίρεση ήταν και το ”Twilight Zone” που κυκλοφόρησε ως single του δίσκου, χωρίς να συμπεριληφθεί όμως στη βασική έκδοση του άλμπουμ, το οποίο είχαν συνθέσει μαζί με οι Harris και Dave Murray. Λέγοντας λοιπόν για τον Dave Murray, να πούμε πως εδώ θα βρεθεί για πρώτη φορά μαζί του στη σύνθεση της μπάντας και ο παιδικός φίλος και συνοδοιπόρος του στους URCHIN, Adrian Smith, με τον οποίο και θα αποτελέσουν ίσως το κορυφαίο κιθαριστικό δίδυμο, ή αλλιώς twin guitars, στην ιστορία του heavy metal, μαζί με αυτό των Tipton – Downing των JUDAS PRIEST. Ο Adrian Smith έρχεται να καλύψει το κενό που άφησε ο συμπαθής αλλά αταίριαστος με το σχήμα, όπως φάνηκε λόγω διαφορετικής μουσικής φιλοσοφίας, Dennis Stratton. Το δέσιμο και η χημεία που έχουν οι Murray και Smith είναι, με το καλημέρα, πραγματικά απίθανα και άκρως καθοριστικά για τον ήχο του σχήματος τόσο στον δίσκο όσο και στην πορεία.

Ένα ακόμα σημαντικό γεγονός που συμβαίνει στο ”Killers” είναι πως για πρώτη φορά πίσω από την κονσόλα του ήχου θα βρεθεί ο θρυλικός παραγωγός Martin Birch, με τον οποίο η συνεργασία τους θα διαρκέσει μέχρι και το 1992, όταν ο Birch πήρε την απόφαση να αποσυρθεί. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν μαζί με τον manager του σχήματος κάπως σαν μέλος της μπάντας. Η παραγωγή, όπως έχει πει και ο Harris, ήταν πάρα πολύ καλή για τα δεδομένα και υπήρχε ικανοποίηση ως προς το πώς ακούγονται τα τραγούδια, όμως τα τραγούδια δεν ήταν όλα το ίδιο καλά, καθώς ήταν αποτέλεσμα βιασύνης εξαιτίας προφανώς της πίεσης που υπήρξε, όπως αναφέραμε, από την δισκογραφική εταιρεία τους. Ο γενικότερος ήχος του δίσκου έχει πλέον μια πιο αμιγώς heavy προσέγγιση, με λιγότερες punk επιρροές σε σχέση με το ντεμπούτο τους, χωρίς όμως ακόμα να απομακρύνονται τελείως από τον NWOBHM ήχο, τον οποίο και καθοδηγούσαν εκείνη την εποχή, μαζί με τους PRIEST και τους SAXON κατά βάση. Το συγκρότημα επίσης δείχνει να βελτιώνεται σε ό,τι έχει να κάνει με την εκτελεστική ικανότητα των μελών της μπάντας, καθώς, όπως είναι λογικό, τα νεαρά μέλη αυτού εξελίσσονται ταχύτατα, με όλους τους να παρουσιάζουν τεράστια πρόοδο. Αυτό φυσικά ισχύει και για τον Paul Di’Anno, που εδώ εμφανίζεται ακόμα καλύτερος και πιο εντυπωσιακός από το ντεμπούτο, δείχνοντας πως διέθετε μεγαλύτερο εύρος από αυτό που είχε δείξει μέχρι τότε. Ίσως βέβαια σε αυτό να βοηθά και η πιο straight metal κατεύθυνση των κομματιών του δίσκου. Όπως και να έχει, εγώ πάντα θα έχω την άποψη, αν και ποτέ μου δεν υπήρξαν fan του Παυλάρα, ούτε και τον προτιμώ σε σχέση με τον Βρασίδα φυσικά, ότι εδώ είναι η καλύτερη, πιο ολοκληρωμένη και πιο μεστή εμφάνιση που έχει κάνει σε όλη του την καριέρα. Ως γνωστό βέβαια, αυτή θα είναι και η τελευταία φορά που θα βρεθεί πίσω από το μικρόφωνο στο στούντιο με την μπάντα, καθώς στην περιοδεία που θα ακολουθήσει θα αποδειχθεί πολύ λίγος για το όραμα του σχήματος. Έτσι μην αντέχοντας τους ρυθμούς μιας μεγάλης περιοδείας, την μεγάλη δημοσιότητα και δημοτικότητα που αποκτούσε το σχήμα, ο Di’Anno θα βρεθεί εκτός αυτού, θέτοντας με αυτό τον τρόπο και το τέλος της πρώτης εποχής των IRON MAIDEN.

Κλείνοντας να πω ότι το ”Killers” είναι μάλλον το πιο αδικημένο και υποτιμημένο άλμπουμ της τεράστιας και κορυφαίας χρυσής επτάδας δίσκων που ανήγαγαν τους MAIDEN στην κορυφαία heavy metal μπάντα που όλοι γνωρίζουμε. Αυτό όμως δεν νομίζω πως του αρμόζει, καθώς οι δέκα συνθέσεις που το αποτελούν είναι, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικές  και μάλλον καμία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πιο αδύναμη από κάποια άλλη, απλά ο καθένας μπορεί να έχει τις αγαπημένες του. Ας πούμε για εμένα είναι τα ”Killers”, ”Wrathchild”, ”Drifter”, ”Murders in the Rue Morgue” και ”Purgatory”. Η συνέχεια φυσικά είναι λίγο πολύ γνωστή καθώς, με την προσθήκη πλέον του Bruce Dickinson, οι IRON MAIDEN θα ακολουθήσουν μια μεγαλειώδη και σαρωτική πορεία, κατακτώντας την κορυφή, αλλά αυτά next year, όταν θα έρθει η ώρα τους. Τώρα ας απολαύσουμε το ”Killers” και τον καλό συνάδελφο και συναγωνιστή Ντίνο Γανίτη στα Did you know που ακολουθούν.

Did you know that:

– Ο νούμερο ένα υποψήφιος για να αντικαταστήσει τον Dennis Straton ήταν ο κύριος Phil Collen (DEF LEPPARD). Ο λόγος που δεν έγινε μέλος των MAIDEN ήταν ότι δεν ήξερε να παίζει ποδόσφαιρο! Όταν ο Murray σύστησε στον Harris τον Adrian Smith, ο τελευταίος πέρασε πρώτα από ένα οικογενειακό δίτερμα και έπειτα έγινε μέλος της Σιδηράς Παρθένου!

– Tα σπίτια τα οποία απεικονίζονται στο εξώφυλλο του άλμπουμ είναι η γειτονιά όπου μεγάλωσε ο Derek Riggs!

– Οι MAIDEN δεν έγραψαν ούτε μισή νότα όσον αφορά το υλικό του δίσκου. Ήταν όλο το άλμπουμ έτοιμο από τα τέλη του 1979. Στην βιντεοκασέτα “Live at the Rainbow” του 1980, μπορείτε να ακούσετε το “Killers” με διαφορετικούς στίχους, αφού γράφτηκαν λίγο πριν βγει η μπάντα στη σκηνή!

– Είναι το μοναδικό IRON MAIDEN άλμπουμ που έχει δύο instrumental τραγούδια!

– Ο Martin Birch ήταν ο διακαής πόθος του Steve Harris και τον ήθελε σαν τρελός και στον πρώτο δίσκο. Τότε είχε δηλώσει πως “we are not worthy for such a big name”, θεωρώντας ο “Headmaster” δεν ασχολιόταν με το νεανικό σχήμα του. Στο “Killers” το όνειρο έγινε πραγματικότητα και οι MAIDEN βρήκαν τον άνθρωπο που θα άλλαζε το ρου της ιστορίας τους!

– “Thunderburst”. Θα μου πεις τι είναι αυτό τώρα; Θα σου πω ότι είναι ένα instrumental τραγούδι που εμφανίζεται στο “Head on” των SAMSON. Και τι σχέση έχει με το “Killers”; Είναι σχεδόν ολόιδιο με το “Ides of March”. To τραγούδι γράφτηκε το 1977 από τον Steve Harris και τον Thundersticks που τότε έπαιζε τύμπανα στους IRON MAIDEN. Όταν έφυγε από τη μπάντα έγινε drummer των SAMSON. Ζήτησε από τον Steve Harris να χρησιμοποιήσει το εν λόγω τραγούδι στο δίσκο των SAMSON, ο Αρχηγός δέχτηκε και κάπως έτσι εμφανίζεται στα credits του δίσκου μαζί με τον Bruce Dickinson, Chris Aylmer και τον Paul Samson!

Κείμενο: Παναγιώτης “Unknown forces” Γιώτας

Did you know: Ντίνος Γανίτης