a
Θεωρείτε πως είναι εύκολο να γράψει ο οποιοσδήποτε έναν πρόλογο για έναν δίσκο όπως το “The number of the beast”; Τι λέξεις να βρει για να μη γίνει κουραστικός, τι προτάσεις να συντάξει κανείς για έναν δίσκο που έχουν γραφτεί τα άπαντα από την ημέρα που κυκλοφόρησε μέχρι και τις μέρες μας, 39 ολόκληρα χρόνια! Και να είστε απόλυτα βέβαιοι πως θα συνεχίζονται να γράφονται για πολλά χρόνια ακόμα! Πολλοί το κατατάσσουν ως το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών. Για ακόμα πιο πολλούς είναι το άλμπουμ που περιέχει το καλύτερο metal τραγούδι όλων των εποχών (“Hallowed be thy name”). Επίσης, μιλάμε για έναν δίσκο όπου τουλάχιστον δύο τραγούδια παίζονται ΣΕ ΚΑΘΕ περιοδεία της Σιδηράς Παρθένου! Φαντάζομαι όλοι αναλογιζόμαστε το μέγεθος του “The number of the beast”. Δεν χρειάζεται να μακρηγορούμε. Πάμε να δούμε μερικές γνωστές και ενδεχομένως κάποιες άγνωστες ιστορίες πάνω στον δίσκο.
- Όλα ξεκίνησαν στο Reading Festival του 1981 όπου και έπαιζαν οι SAMSON, το συγκρότημα το οποίο τραγούδαγε ο Bruce Dickinson. Μετά το τέλος της συναυλίας, τον πλησίασε ο Rod Smallwood και τον ξεμονάχιασε για να μιλήσουν οι δύο τους. Όπως έχει αναφέρει ο Dickinson, μιλούσαν για αρκετή ώρα κάτω από έναν στύλο. Γύρω τους βρισκόταν εκατοντάδες άτομα, μεταξύ τους και δημοσιογράφοι που κάλυπταν το festival και όλοι μαζί έδειχναν προς το μέρος τους φωνάζοντας «Ο νέος τραγουδιστής των IRON MAIDEN!».
- Όταν πήγε ο Dickinson στο ραντεβού που κανόνισαν με τον Smallwood, ο δαιμόνιος manager τον ρώτησε πως λέγεται. Εκείνος απάντησε Bruce Bruce. O Smallwood γέλασε και ζήτησε να μάθει το πραγματικό του όνομα. Bruce Dickinson απεφάνθη και τσίμπησε μερικά χρήματα που του έδωσε ο manager για να αγοράσει ένα δερμάτινο μπουφάν (Bonus υπογραφής!!!).
- Στις 26 Σεπτεμβρίου 1981 ο Bruce Dickinson γίνεται επίσημα τραγουδιστής των IRON MAIDEN και στις 26 Οκτωβρίου του ίδιου έτους δίνει την πρώτη του συναυλία με τους MAIDEN στην Μπολόνια! Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε την audition που έδωσε ο Dickinson για να μπει στην μπάντα.
- Το “The number of the beast” ήταν το πρώτο άλμπουμ που οι IRON MAIDEN ήταν αναγκασμένοι να συνθέσουν καινούργια τραγούδια. Και αυτό γιατί, το υλικό που είχε γράψει ο Steve Harris αποτυπώθηκε στα “Iron Maiden” και “Killers”.
- O Bruce Dickinson δεν έχει συνθετικά credits μέσα στον δίσκο. O Dickinson έχει γράψει, όμως, τη μουσική μαζί με τον Adrian Smith για το “The prisoner”. Δεν πήρε όμως συνθετικά credits λόγω συμβατικών ζητημάτων με το προηγούμενο συγκρότημά του και του απαγορεύτηκε νομικά να γράψει το οτιδήποτε για τον συγκεκριμένο δίσκο!
- Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε λόγω της αγάπης του Dickinson για τα τύμπανα, άλλωστε σαν drummer ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι. Έτυχε, λοιπόν, να βρίσκεται στο στούντιο με τον Adrian Smith. O Dickinson άρχισε να παίζει τον ρυθμό που όλοι ξέρουμε, ο Smith άρχισε να παίζει το riff που όλοι ξέρουμε, ο Martin Birch πάτησε REC, ο Harris το άκουσε μετά και του κούμπωσε τους στίχους. Τόσο απλά και όμορφα!
- Οι IRON MAIDEN είχαν χαρακτηριστεί ως «Σατανιστές» λόγω του ομώνυμου τραγουδιού. Βέβαια, ουδεμία σχέση έχει με την λατρεία στον Βελζεβούλη. Το τραγούδι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα όνειρο που είδε ο Harris αφού είδε την ταινία “Omen”. Μάλιστα, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Αρχηγός, το δωμάτιο που έγραψε το τραγούδι ήταν το 612 κατά διαβολική σύμπτωση! (6 , 6+6=12) Τρομερό!
- Κατά την διάρκεια που ο Dickinson ηχογραφούσε το “The number of the beast”, ο Martin Birch τον είχε επί τέσσερις συνεχόμενες ώρες να γράφει τις πρώτες στροφές του τραγουδιού. Ο ίδιος είχε τρελαθεί σε σημείο να πετάει καρέκλες στους τοίχους και να διαλύει ότι υπήρχε γύρω του. Σε κάποια φάση ο Birch ρώτησε τον Dickinson αν μπορεί να τσιρίξει. Εκείνος απάντησε «Ευχαρίστως!». Ο “Farmer” πάτησε το κουμπάκι και κάπως έτσι έμεινε η τσιρίδα στην αιωνιότητα.
- Το τραγούδι “The prisoner” είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη βρετανική σειρά όπου και τα μέλη της μπάντας ήταν φανατικοί. Έτσι θέλησαν για το intro του τραγουδιού τον γνωστό διάλογο του Patrick McGoohan. Έτσι έβαλαν τον Rod Smallwood να πάρει τηλέφωνο. Αφού, λοιπόν, σήκωσε το τηλέφωνο ο McGoohan, ο Smallwood με τρεμάμενη φωνή εξήγησε ποιος είναι και τι ήθελε, με τον McGoohan να του λέει ένα απλό “DO IT!”. Βλέποντας οι υπόλοιποι την έκφραση του manager τον ρώτησαν γιατί ήταν τόσο ντροπαλός με τον Smallwood να απαντάει: «Αυτός είναι ένας πραγματικός μεγάλος star, όχι σαν εσάς μ@λ@κες» χαχαχαχαχαχα!
- Λέγεται πως κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων υπήρχε μία πολύ περίεργη ατμόσφαιρα. Μαρτυρίες των μελών λένε πως ανοιγόκλειναν μόνα τους φώτα, έπεφτε η ένταση, ακόμα και πως άνοιγαν κάποιες πόρτες μόνες τους, κάνοντας έτσι την όλη ηχογράφηση κάπως «τρομακτική». Τώρα αλήθεια ή ψέματα μόνο εκείνοι ξέρουν!
- Επίσης, είναι γνωστό το ατύχημα του Birch, με το βαν που μετέφερε καλόγριες. Όπως όλοι ξέρετε, ο Birch πήγε το αμάξι στο συνεργείο για επισκευή. Μόλις πήγε να το πάρει, ο μάστορας του έπρεπε να πληρώσει 666 λίρες! Ο Birch αρνήθηκε να πληρώσει το ποσό εκτός και αν πλήρωνε 665 ή 667 λίρες!
- Άλλο ένα σκηνικό με τον μαγικό αριθμό έμελλε και στον Adrian Smith. Το συγκρότημα ήταν σε περιοδεία στον Καναδά. Εκεί ο Smith γνώρισε την μετέπειτα γυναίκα του. Θέλοντας να την βγάλει έξω πήγε και της έκανε το τραπέζι σε κάποιο fast foodάδικο (μερακλής). Εκεί, ο συμπαθέστατος κιθαρίστας πλήρωσε σύμφωνα με τον ίδιο 6.66 δολάρια!
- Στην εισαγωγή του ομώνυμου τραγουδιού ακούγεται ένας ηθοποιός να απαγγέλει ένα σημείο από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Αυτός ο ηθοποιός ονομάζεται Barry Clayton. Όμως δεν ήταν αυτή η πρώτη τους επιλογή. Ο ηθοποιός που ήθελαν ήταν ο Vincent Price, αλλά ήταν πολύ ακριβός! Ο Vincent Price, λοιπόν, έναν χρόνο αργότερα χάρισε τη φωνή του στο “Thriller” του Michael Jackson!
- To “The number of the beast” ψηφίστηκε το καλύτερο βρετανικό άλμπουμ σε μία δημοσκόπηση που έγινε για τα 60 χρόνια από τότε που η Βασίλισσα Ελισάβετ στον θρόνο! Η ψηφοφορία έγινε μέσω του Facebook με έναν βρετανό αναλυτή να λέει πως «Τόσος πολύ κόσμος αποκλείεται να κάνει λάθος». Το άλμπουμ βγήκε πρώτο με 55.000 ψήφους διαφορά από το δεύτερο! Την πρώτη πεντάδα έκλειναν τα “Violator” των DEPECHE MODE, τα “Sergeant Pepper’s lonely hearts club” και “Abbey road” των THE BEATLES με πέμπτο το “The dark side of the moon” των PINK FLOYD!
- H περιοδεία για τον δίσκο ξεκίνησε στις 25 Φεβρουαρίου του 1982. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου του 1982. Για όλο αυτό είναι υπεύθυνος ο Rod “είμαι ο καλύτερος” Smallwood. Κατάφερε ο αθεόφοβος να πείσει το συγκρότημα να βγει σε περιοδεία πριν κυκλοφορήσει καν ο δίσκος. Το συγκρότημα είχε σοβαρές ενστάσεις για το πόσο κόσμο θα είχαν οι συναυλίες χωρίς να υπάρχει καινούργιο υλικό. Ο Smallwood πετάει στα δισκοπωλεία το “Run to the hills” σαν single και αυτό φτάνει στο Νο6 πουλώντας 250.000 κόπιες! Tα venues γεμίζουν και ακούνε το νέο δίσκο ΖΩΝΤΑΝΑ! Στις 22 Μαρτίου κυκλοφορεί ο δίσκος και πουλάει σαν ζεστό καρβέλι! Στις 12 Απριλίου, μετά από μία συναυλία στο Winterthur της Ελβετίας, ο Smallwood ανακοινώνει στους IRON MAIDEN πως ο δίσκος είναι χρυσός και το συγκρότημα στο Νο1 των αγγλικών charts. Τη στιγμή που τους το ανακοινώνει, η μπάντα σπρώχνει το tour bus το οποίο δεν έπαιρνε μπρος για να φύγει…
- Στο single του “Run to the hills” υπήρχε σαν b-side το τραγούδι “Total eclipse”. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Steve Harris δήλωσε πως έκαναν λάθος και δεν έβαλαν το συγκεκριμένο τραγούδι στον δίσκο στη θέση του “Gangland”.
- To οποίο “Gangland” ήταν το μοναδικό τραγούδι που έγραψε ο Clive Burr τα τρία χρόνια που ήταν στο συγκρότημα.
- Οι εμφανίσεις των IRON MAIDEN σε εκείνη την περιοδεία ήταν κάτι παραπάνω από φανταστικές! Το συγκρότημα θέλησε να αποτυπώσει όλη αυτή την ενέργεια σε βίντεο. Έτσι ηχογράφησαν την εμφάνισή τους στο Hammersmith Odeon. Ο λόγος που δεν κυκλοφόρησε ποτέ αυτό το βίντεο ήταν πως η λήψη ήταν πολύ σκοτεινή και δεν άρεσε στον Harris το τελικό αποτέλεσμα. Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2002, το συγκεκριμένο live κυκλοφόρησε σαν audio μέσα από το “Eddie’s archive” ενώ η βίντεο μορφή του είδε το φως της μέρας στο DVD “The early days”.
- Ο δίσκος κυκλοφόρησε και έγινε παγκόσμια γνωστός με το μπλε χρώμα στο εξώφυλλο. Γιατί το λέω αυτό. Για όσους δεν γνωρίζουν, το μπλε χρώμα δεν ήταν επιλογή του συγκροτήματος. Έγινε μπλε λόγω λάθους στο τυπογραφείο! Αργότερα, και συγκεκριμένα στα remaster edition του 1998 τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους και το άλμπουμ κυκλοφόρησε με το κανονικό του μαύρο χρώμα στο εξώφυλλο!
- Οι IRON MAIDEN είχαν πληρώσει μέσω του Smallwood αρκετά χρήματα για την εποχή προκειμένου να χρησιμοποιήσει ο Steve Harris κάποιους από τους στίχους του τραγουδιού “Life shadow”. Συγκεκριμένα τους παρακάτω στίχους:
“Mark my words my soul lives on
Please don’t worry cause I’ve have gone
I’ve gone beyond to see the truth
While I consider my new – (youth)
When your time is close at hand
Maybe then you’ll understand
Life down there is just a strange illusion”
Επίσης, το ίδιο έπραξε και το 2000, αφού πάλι πλήρωσε ένα ποσό στο συγκρότημα για να μπορέσει να πάρει αυτούσιο το τελείωμα του τραγουδιού προκειμένου να γίνει μέρος του “Nomad” που βρίσκεται στο “Brave new world”.
Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε τους στίχους αλλά και το μουσικό μέρος.
- Το “The number of the beast” ήταν το πρώτο αγγλικό αμιγώς heavy metal άλμπουμ το οποίο πούλησε πάνω από 1.000.000 αντίτυπα στην Αμερική αμέσως μόλις κυκλοφόρησε!
Αυτά ήταν λοιπόν, 20+1 γνωστές και άγνωστες ιστορίες για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των IRON MAIDEN αλλά και όλων των εποχών στο heavy metal. 39 ολόκληρα χρόνια πέρασαν και ακόμα ακούγεται φρέσκο, έτοιμο να σε καταπιεί κάθε μα κάθε φορά που θα το βάλεις να παίξει. Και όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πιο πολύ γυρνάω στη ζεστασιά του. Γιατί όσο καλές και αν είναι οι νέες κυκλοφορίες, τούτο εδώ θα είναι πάντα βάλσαμο στην ψυχούλα μου!
Hammers on, Up The Irons!
Ντίνος Γανίτης
