Είσαι η μπάντα που ηγήθηκε ενός ολόκληρου είδους – ηχητικής επανάστασης (thrash metal) από το 1983 (κυκλοφορώντας το σημείο μηδέν του είδους). Καθόριζες εξελίξεις με τα άλμπουμ σου, καθώς ενώ σε κατακεραύνωναν επειδή στα 1984 “τόλμησες” να γράψεις μπαλάντα, μετά όλοι ήθελαν να παίξουν όπως εσύ (κυβίστησης το ανάγνωσμα). Ήσουν πάντα ένα βήμα μπροστά από οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Το ‘88 σε έφτυσαν στα μούτρα (κυριολεκτικά – δια στόματος James Hetfield) επειδή “τόλμησες” να βγάλεις video clip (και κάποιοι που “τόλμησες” να συνεχίσεις χωρίς τον θανόντα μπασίστα σου). Το ‘91, “τόλμησες” να ακολουθήσεις την ανάποδη συνθετική λογική από τη συνθετική πολυπλοκότητα στην συνθετική απλότητα, χωρίς η μουσική σου να χάνει σε πλούτο, δείχνοντας τις υπέροχες και πιο ανθρώπινες πτυχές σου – πάλι ήσουν ο ξεπουλημένος, επειδή μοσχοπούλησες, αλλά ο δικαιωμένος εν τέλει ήσουν εσύ. Ακολούθησε μια περιοδεία 3 (τριών ολογράφως) ετών, που όλα ήταν της υπερβολής (larger than life που λένε και στο χωριό μου το Κίτσι). Μεγάλες σε διάρκεια συναυλίες, επί σκηνής αστεία (και μη – λέγε με πυροτεχνικό ατύχημα στο Montreal το ‘92), επί σκηνής σφαγή και καθολική αποδοχή – υπεροχή. Το ‘94, έχουν ήδη να φαίνονται τα σημάδια καψίματος σου από τις διαρκείς περιοδείες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο πως οι δύο τελευταίες περιοδείες πριν το έμπα πίσω στο στούντιο, λέγονται “Nowhere else to roam” (1993) (με support τους SUICIDAL TENDENCIES, THE CULT, ALICE IN CHAINS και KYUSS) και “Shit hits the sheds” (1994) (με support τους DANZIG, SUICIDAL TENDENCIES, CANDLEBOX και FIGHT), με τη τελευταία να περιλαμβάνει μια αρχοντική εμφάνιση στο Woodstock τον Αύγουστο, μπροστά σε 350.000 άτομα.
Έφτασε λοιπόν η ώρα, να μπεις στο στούντιο για το πρώτο σου άλμπουμ μετά από 3 χρόνια (σκεφτείτε πόσο σημαντική είναι η κεκτημένη ταχύτητα και ο ρυθμός σε ένα συγκρότημα, και θα καταλάβετε γιατί είναι σχετικά μεγάλο διάστημα τα 3 χρόνια) και τα πράγματα ήδη δείχνουν διαφορετικά. Με το ομώνυμο σου άλμπουμ, δεν είσαι πια ο thrasher του Bay Area. Είσαι ένας rockstar παγκοσμίου βεληνεκούς, που έχεις και μια thrash metal πτυχή. Που πας από εκεί; Σίγουρα, οι περιοδείες με CORROSION OF CONFORMITY, ALICE IN CHAINS και KYUSS γεμίσανε το μυαλό σου με πιο southern/desert (μετά θα το πούνε και stoner, χωρίς να σχετίζονται πάντα το μεν και το δε) μα και alternative ήχους, με μια πιο χαλαρή και βαθιά blues διάθεση (η οποία, είχε αρχίσει να διαφαίνεται από το “Black album”). Κάπως έτσι, έκανες βουτιά στα 70’s και πήρες πράγματα από τις ρίζες σου, προκειμένου να γράψεις το επόμενο σου πόνημα. Λέγεσαι METALLICA, είσαι μια από τις μεγαλύτερες μπάντες που πάτησαν το πόδι τους στο πλανήτη Γη και αυτός είναι ο πλέον αμφιλεγόμενος δίσκος σου, το “Load”. Πάμε τώρα να δούμε μερικές αθέατες (και μη) πτυχές σε χρονολογική σειρά, του δίσκου που εν τέλει έφτασε στις 4 Ιουνίου του 1996 στα ράφια των δισκοπωλείων:
- Ανάμεσα στις ηχογραφήσεις του “Load” οι METALLICA θα συμμετείχαν σε άλλη μια περιοδεία. Την “Escape from the studio” (1995), στην οποία θα έχουν ως support τους SLAYER, SKID ROW, SLASH’S SNAKEPIT, THERAPY?, WARRIOR SOUL, MACHINE HEAD, WHITE ZOMBIE και CORROSION OF CONFORMITY. Αυτή η περιοδεία είναι σημαντική, καθώς σε αυτή πρώτη φορά θα εγκαινιάσουν το κούρδισμα σε Μι ύφεση (μισό τόνο κάτω από ότι συνήθως), για όλα τα κομμάτια. Επίσης, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά δύο κομμάτια που θα κατέληγαν το μεν στο “Load” (“2X4”), το δε στο “ReLoad” (“Devil’s dance”). Κοινώς, οι θαμώνες τουλάχιστον αυτών των πέντε συναυλιών, δεν μπορούν να πουν ότι δεν είχαν μια ιδέα για τη κατεύθυνση της μπάντας.
- Το “Load” προοριζόταν για διπλό άλμπουμ. Ωστόσο το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε λόγω προβλημάτων να ηχογραφήσουν τόσα πολλά τραγούδια μαζί. Έτσι, το προοριζόμενο για διπλό άλμπουμ “έσπασε” σε δύο μέρη, με το δεύτερο του μέρος “ReLoad” να κυκλοφορεί 17 μήνες μετά, στα γενέθλια του Kirk Hammett (18 Νοεμβρίου 1997). Ίδια μέρα, θα κυκλοφορήσει και το τελευταίο άλμπουμ της μπάντας ως τώρα, “Hardwired…to self-destruct” (2016).
- Κατά τη σύνθεση και ηχογράφηση του δίσκου, προτάθηκε στον Kirk για πρώτη φορά να παίξει και ρυθμική, και στον James για πρώτη φορά να παίξει lead κιθάρα, δημιουργώντας έτσι ένα πιο οργανικό και τζαμαριστό συναίσθημα, από το συμπαγές τείχος που δημιουργούσαν οι ρυθμικές όταν τις ηχογραφούσε μόνος του ο James και ο Kirk μόνος του τα solos. Έτσι, ο James λαμβάνει lead credits για τα κομμάτια “2X4”, “The house Jack built”, “King nothing”, “Thorn within” και “The outlaw torn”.
- Σε ένα μισάωρο ντοκουμέντο, που θα παρατεθεί αυτούσιο, βλέπουμε τόσο ορισμένες από τις πρώτες αντιδράσεις στο καινούργιο υλικό από δημοσιογράφους που είχαν τη τύχη να ακούσουν πρώτοι το “Load”. Επίσης, μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα τις απαντήσεις της μπάντας στα εν λόγω θέματα (όπως το μεγάλο ζήτημα των “τριχών” και του ντυσίματος – παύση για ειρωνεία). Ενδιαφέρον έχει η άποψη του Lars Ulrich για το heavy metal, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μίλησε για το πόσο περιορίζει και “πνίγει” τους μουσικούς το να πρέπει μονίμως να ανταποκρίνονται σε ένα καλούπι και σε ένα αρχέτυπο συμπεριφοράς/εικόνας/αντίληψης, σε αντιδιαστολή με την πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία που οι ίδιοι απολαμβάνουν (από τότε ως και σήμερα), σε κάτι στο οποίο θα συμφωνούσε και ο James. Δηλώσεις οι οποίες σίγουρα τότε συζητήθηκαν όχι με το καλύτερο τρόπο, αλλά έκρυβαν μια γερή δόση αλήθειας. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Ανάμεσα σε όλη αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη (όπου ο Newsted πλέκει το εγκώμιο των SEPULTURA, GODFLESH και FEAR FACTORY – οπαδάρα μια ζωή είσαι ρε μάγκα!), ο Hammett εκφράζει την αγάπη του για τα comics (ειδικά τα πιο “παράξενα” και “ενήλικα” όπως τα περιγράφει).
- Η αγάπη του Kirk Hammett για τα comics, εξηγεί και το γιατί το άλμπουμ στις πρώτες εκδόσεις του, βγήκε στην αγορά συνοδευόμενο από ένα comic. Βέβαια, διάφορες οι περιορισμένες εκδόσεις του δίσκου, με μια έκδοση της Αυστραλιανής αγοράς να περιλαμβάνει ένα δεύτερο CD, με μια ολόκληρη συνέντευξη με το συγκρότημα, μια έκδοση της ίδιας αγοράς να είναι σε κουτί με το 4M star και το νέο λογότυπο (τότε), σε 5000 αντίτυπα που δινόταν δωρεάν με κάθε αγορά δίσκου METALLICA ως προώθηση του άλμπουμ στα Αυστραλιανά δισκοπωλεία. Τέλος, η πιο πλήρης είναι η Ευρωπαϊκή, που έχει μπλούζα, μενταγιόν σε σχήμα λύκου, καρφίτσα του “Load”, και φυσικά, μπλουζάκι. Στην Ελλάδα, το πάλαι ποτέ Rock City, είχε ανοίξει Σάββατο βράδυ για να πουλήσει αποκλειστικά την έκδοση του “Load” με το comic και από την κοσμοσυρροή, έσπασαν οι σωλήνες ύδρευσης στην Ακαδημίας και δημιουργήθηκε κομφούζιο!!!
- Κάτι εξίσου ξεχωριστό, εγκαινιάστηκε στα πλαίσια του “Load”, και αυτό ήταν το λεγόμενο “Fan can”. Σαν ευχαριστώ στους οπαδούς – μέλη του fan club της μπάντας, οι METALLICA θα δώσουν ένα συλλεκτικό κουτί σε σχήμα κουβά, το οποίο θα περιείχε ένα CD με μια ζωντανή πρόβα, ένα μπλουζάκι του road crew από την “Escape from the studio” περιοδεία, διασκευές επί σκηνής με τους καλλιτέχνες του κάθε κομματιού μαζί τους, και τέλος ένα VHS με το making of του δίσκου (απολαύστε το παρακάτω). Χορταστικό και απολαυστικό πακέτο, ειδικά για τους πλέον ταγμένους εξ ημών στη μπάντα!
- Στις 21 Μαΐου του σωτηρίου έτους 1996, βγαίνει το πρώτο single σε CD, το VHS με το video clip (διάρκειας 9 λεπτών) και το video clip σε πρώτη μετάδοση στη τηλεόραση. Το εκπληκτικό “Until it sleeps”. Έχουμε τη πρώτη φορά, που ο κόσμος θα σε δει “κουρεμένο” (έγκλημα για την εποχή για τον στερεοτυπικό μεταλλά), μα και μακιγιαρισμένο (αυτό δε…δια λιθοβολισμόν!). Σκηνοθετημένο από τον Samuel Bayer (ο οποίος είχε συνεργαστεί με NIRVANA, GREEN DAY, THE SMASHING PUMPKINS) στο διήμερο 6-7 Μαΐου, αποτελεί σίγουρα από τα πιο σουρεάλ video clips που έχουν κάνει ποτέ οι METALLICA. Έχοντας αναφορές στη πτώση του ανθρώπου, παρμένες από διάφορους πίνακες του Hieronymus Borsch (“The garden of unearthly delights”, “The fall of Adam and Eve”). Οι στίχοι του κομματιού, αφορούν το θάνατο της μητέρας του James από καρκίνο (ενώ φέρεται να είναι και για ζητήματα διαχείρισης θυμού), λόγω της πίστεως στο δόγμα Christian Science (άρνηση οποιασδήποτε ιατρικής βοήθειας, αντιπροτείνοντας μόνο τη προσευχή ως μέσο ίασης). Δεν αποτελεί τη πρώτη φορά που τον απασχολεί αυτό το ζήτημα, μια και είχε ξαναθιχτεί, στο “The God that failed”. Η αντίδραση των οπαδών, δεν φάνηκε να έχει αντίκτυπο στη δημοτικότητα της μπάντας ή του κομματιού, καθώς και VMA βραβείο κέρδισε, στη κατηγορία “Best Rock Video” κέρδισε, και αγαπήθηκε όπου παίχτηκε. Είχε πρόγραμμα!
- Πέρα από τις περιοδείες που έκαναν με τους SOUNDGARDEN, η σχέση τους με τη μπάντα πάει και παραπέρα. Στο πρώτο CD της Ευρωπαϊκής έκδοσης του “Until it sleeps”, αντί για b-side τη διασκευή στο “Overkill” των MOTORHEAD, έχουμε την ζωντανή πρεμιέρα του “2X4” στο Donington, και τέλος, ένα demo του “Until it sleeps”, επ’ ονόματι ”F.O.B.D.”. Τα αρχικά τι σημαίνουν; Μα φυσικά “Fell on black days”, το οποίο είναι κομμάτι των SOUNDGARDEN. Ο λόγος που μπήκε ως πρωταρχικός τίτλος, είναι ότι θύμιζε στους METALLICA στο ρεφρέν το συγκεκριμένο κομμάτι, μια και τα δύο ακολουθούν ένα ρυθμό 6/4. Στο προαναφερθέν Fan Can όπου το τραγουδούν σε demo εκδοχή, ακούγονται να λένε από πάνω “fell on black days”.
- Στο δε δεύτερο CD της Ευρωπαϊκής έκδοσης του “Until it sleeps”, εκτός από το “Kill/ride medley” από το Donington (που θα δούμε στο “Cunning stunts” για πρώτη φορά “επίσημα”), θα ακούσουμε ένα industrial remix του κομματιού από τον επονομαζόμενο Herman Melville. Ποιος είναι αυτός; Το κανονικό του όνομα, είναι Richard Melville Hall, και οι περισσότεροι τον ξέρουν ως τον pop/rock καλλιτέχνη MOBY!
- 4 Ιουνίου 1996 – 4 Αυγούστου 1996: Οι METALLICA την ημέρα κυκλοφορίας του “Load” θα είναι headliners στο περιοδεύον festival Lollapalooza έχοντας support τους SOUNDGARDEN, COCTEAU TWINS, DEVO, RAMONES, RANCID, SCREAMING TREES, PSYCHOTICA, παίζοντας μπροστά σε πλήθη της τάξεως των 20.000 με πολλές από τις ημερομηνίες να είναι sold-out.
- 1996 – 1997 περιοδεία Poor touring me. Με διάρκεια από 6 Σεπτεμβρίου 1996 – 27 Νοεμβρίου 1996 (Ευρωπαϊκό σκέλος), και 19 Δεκεμβρίου 1996 – 28 Μαΐου 1997 (Αμερικάνικο σκέλος), αποτέλεσε τη δεύτερη περιοδεία για τη προώθηση του δίσκου, παρέα με τα φιλαράκια στους CORROSION OF CONFORMITY, τους SOUNDGARDEN και τους KORN. Οι δύο βραδιές 9-10 Μαΐου στο Fort Worth του Texas βιντεοσκοπήθηκαν για το επίσημο VHS/DVD των METALLICA “Cunning stunts” που θα έβγαινε στις 8 Δεκεμβρίου 1998. Εκεί, απολαμβάνουμε και μια demo εκτέλεση του “Fuel”, με τίτλο “Fuel for fire” (που ήταν ακόμα “work in progress” όπως το προλογίζει ο ίδιος ο James).
- 9 Σεπτεμβρίου 1996: Το single “Hero of the day” κυκλοφορεί. Εκεί μέσα, σαν “b-side”, απαντώνται οι διασκευές σε MOTORHEAD που στο “Garage inc” θα ονομαστούν “Motorheadache ‘95”. Εν τέλει, ήταν πρόβες ενόψει της εμφάνισης τους στα 50ά γενέθλια του αρχηγού Lemmy! Επίσης, είχε το χαρακτηριστικό demo τίτλο “Mouldy”, επειδή τόσο ο James όσο και ο Lars θεωρούσαν ότι θυμίζει το στυλ των solo δουλειών του Rob Mould (γνωστό από τους HUSKER DU). Η άλλη φήμη γι αυτό το τίτλο, που θα μπορούσε εν μέρει να ευσταθεί, είναι πως είναι “μουχλιασμένο” ( = mouldy). Και θα μπορούσε να έχει βάση, μια και αποτελεί το δεύτερο demo που ηχογραφήθηκε για το “Load” στις 10 Δεκεμβρίου 1994, με το πρώτο να είναι το “Wasting my hate” στις 28 Νοεμβρίου 1994. Το δε video clip, σκηνοθετημένο από τον Anton Corbijn, έχει φοβερούς συμβολισμούς για το πως όλοι ψάχνουν τον “ήρωα της ημέρας” (που σχετίζονται και με τους στίχους βεβαίως), με τα μέλη των METALLICA είτε ως διαφημιστές, είτε ως παρουσιαστές σε τηλεπαιχνίδια. Και όλα αυτά, μέσα από τα μάτια ενός ναρκομανή. Το λες και μήνυμα περί προώθησης μιας επίπλαστης ζωής μέσω των ΜΜΕ, όπου πάλι αναζητείται ο “ήρωας της ημέρας”. Mama, they try to break me…
- 14 Νοεμβρίου 1996: Οι METALLICA προορίζονταν να παίξουν το “King nothing” επί σκηνής στα MTV European Music Awards. Οι παραγωγοί ωστόσο του MTV, κάνουν ένα μοιραίο λάθος. Ζητούν από τους METALLICA, να μη βρίσουν. Τελευταία στιγμή, λοιπόν, εκνευρισμένοι, αλλάζουν το σετ, με τις διασκευές σε MISFITS (“Last caress”) και ANTI-NOWHERE LEAGUE (“So what?”). Δύο κομμάτια με αρκετές βρισιές για εκπομπή του Στέφανου Χίου, και εννοείται πάρα πολλές για εκπομπή του MTV, πολλώ δε μάλλον για ζωντανή μετάδοση μουσικών βραβείων. Οι παραγωγοί σε κατάσταση πανικού να ψάχνουν που θα πρωτοβάλουν “μπιπ” και με τους METALLICA να φεύγουν θριαμβευτές από το σανίδι, σε 4 από τα πιο έντονα λεπτά που έχουν προβληθεί ποτέ στην Αμερικάνικη τηλεόραση. Το συγκεκριμένο σημείο, παραλήφθηκε σε όλες τις επαναλήψεις των βραβείων του MTV και οι METALLICA έφαγαν ban από το ίδιο το MTV.
- 25 Νοεμβρίου 1996: κυκλοφορεί σε single τo έτερο κομμάτι του δίσκου, που αφορά το θάνατο της μητέρας του James, και φυσικά η πιο εύθραυστη στιγμή του δίσκου, το περίφημο ακουστικό ”Mama said”. Αυτό το ξέρετε ήδη. Αυτό που δε ξέρετε ενδεχομένως, είναι πως αποτελεί το παλαιότερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ για το δίσκο (ναι, παλαιότερο και από όσα είπαμε ως τώρα), με τη πρώτη του σύνθεση να έχει ξεκινήσει το καλοκαίρι του ‘92. To δε video clip που δείχνει τον James σε ρόλο μοντέρνου φτωχού και μόνου cowboy που διηγείται με μια ακουστική και καπέλο, σκηνοθετήθηκε επίσης από τον Anton Corbijn. Εκτέλεση του ζωντανή από τους METALLICA δεν έχει γίνει, μόνο από τον ίδιο τον Hetfield στην εκπομπή Later του Jools Holland το ‘96, καθώς και άλλη μια το 2004, στα πλαίσια του Outlaw Concert του CMT (Country Music Television), σε ντουέτο με την Jessi Colter, μαζί με το “Don’t you think this outlaw bit’s done got out of hand” του Waylon Jennings.
- 7 Ιανουαρίου 1997: Το “King nothing”, εκτός του ότι ήταν το τελευταίο single που έβγαλε το “Load”, ήταν επίσης αυτό που άτυπα, είχε δώσει το τίτλο του στο δίσκο, μια και ο πρώτος του τίτλος όταν βρισκόταν σε demo στάδιο, ήταν “Load”. Όπως μου αρέσει να το ονομάζω “το southern αδερφάκι του “Enter sandman””. Και ο παραλληλισμός δε σταματάει μόνο στον ισχυρισμό μου, μια και οι ίδιοι οι METALLICA πετάνε μια αναφορά στο “Enter sandman” στο φινάλε του κομματιού “off to never-neverland”. Οι ισχυροί συμβολισμοί του “Βασιλέως τίποτα” και οι σκληροί στίχοι του James Hetfield βρίσκουν τη τέλεια οπτική αναπαράσταση μέσα από τη ματιά του σκηνοθέτη Matt Mahurin το Δεκέμβρη του 1996. Εκτός αυτού, θα βραβευτεί με AMA (American Music Award), και παρακάτω θα δείτε την εκτέλεση του από εκείνη τη βραδιά.
- Ένα από τα πλέον σπαραξικάρδια και ολοκληρωμένα κομμάτια της περιόδου αυτής των METALLICA, είναι το ”The outlaw torn”. Eπίσης, είναι το κομμάτι που εν μέρει “αδικήθηκε” από τους περιορισμούς της κοπής του CD. Ενώ η αρχική του διάρκεια ήταν 10:48, το συγκρότημα αναγκάστηκε λόγω χρόνου, να κόψει με fade out ένα ολόκληρο λεπτό μουσικής από το κομμάτι. Παίρνοντας όμως το αίμα του πίσω, τρόπον τινά, μια και στο πρώτο CD της έκδοσης διπλού CD single του “The memory remains” single με τον υπότιτλο “Unencumbered by manufacturing restrictions version”. And on I wait my whole lifetime for you…
- Ποιο πρόσωπο συνδέει τα δύο εξώφυλλα των “Load”/”ReLoad”; Μα φυσικά, ο καλλιτέχνης Andres Serrano! Αμφότερα αποτελούν δημιουργίες του. Για την ακρίβεια δε, αποτελούν κομμάτι έκθεσης του το 1990 στην οποία είχε παραστεί ο Kirk Hammett, με τίτλο “Bodily fluids” (πηγή: http://andresserrano.org/series/bodily-fluids), η οποία περιέχει έργα του από τη περίοδο 1986 – 1990. Στο μεν “Load”, ο πίνακας τιτλοφορείται “Semen and blood III” (1990) και αποτελεί αίμα αναμεμειγμένο με σπέρμα από τον ίδιο τον Serrano ανάμεσα σε δύο φύλλα plexiglass. Στo δε “ReLoad”, ο πίνακας τιτλοφορείται “Piss blood” (1987), και αποτελεί αίμα αναμεμειγμένο με ούρα ανάμεσα σε δύο φύλλα plexiglass. Στο “Load” δεν δίνεται credit στο τίτλο του πίνακα, παρά μόνο στον δημιουργό του. O εν λόγω καλλιτέχνης, έχει συνεργαστεί στο τομέα της φωτογραφίας και με τους GODFLESH στο “Songs of love and hate” το οποίο θα κυκλοφορούσε την ίδια χρονιά με το “Load”, στις 20 Οκτώβρη.
- Οι καλλιτεχνικές, και στυλικές αναζητήσεις των Lars Ulrich και Kirk Hammett, συνοδεύτηκαν και από άλλες “αναζητήσεις” με τους δύο άνδρες να επιδίδονται σε γλωσσόφιλα on camera. O Hetfield σε συνέντευξη του το 2009 είχε να πει τα εξής: “O Lars και ο Kirk ήταν βαθιά χωμένοι στην αφηρημένη τέχνη, προσποιούμενοι ότι ήταν gay. Νομίζω ότι ήξεραν πως με ενοχλούσε. Ήταν μια δήλωση γύρω απ’ όλο αυτό. Λατρεύω τη τέχνη αλλά όχι με αυτοσκοπό το να σοκάρει τους άλλους. Πιστεύω πως το εξώφυλλο του “Load” ήταν μια φτηνή προσέγγιση γύρω από αυτό. Εγώ απλά ακολούθησα το make-up και όλα αυτά τα τρελά και ηλίθια πράγματα που ένιωθαν ότι χρειάζονταν να κάνουν”. Ο ίδιος, για τις φωτογραφίες του δίσκου και το εν γένει image είχε να πει τα εξής: “Ο Lars και ο Kirk είχαν αναλάβει τα ηνία σε αυτούς τους δίσκους. Όλο το θέμα ‘πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας’ τέθηκε επί τάπητος. Το image δεν είναι κάτι κακό κατά τη γνώμη μου, αλλά αν το image δεν είσαι εσύ, τότε δε βγάζει και τόσο νόημα. Νομίζω κυνηγούσαν αυτό το U2 vibe, ο Bono που έφτιαχνε το alter ego. Δεν το γούσταρα. Το όλο, ‘OK, τώρα σε αυτό το photoshoot θα είμαστε ’70s glam rockers.’ Δηλαδή, ορίστε; Θα έλεγα τις μισές – τουλάχιστον τις μισές – φωτογραφίες που προορίζονταν για το booklet, τις πέταξα. Όλο αυτό πήγαινε ενάντια στο τι αισθανόμουν”. Σκληρή αυτοκριτική, έστω και κατόπιν εορτής. Και φυσικά, πάντα καλοδεχούμενη.
- H προώθηση του άλμπουμ κλείνει με τρία φεστιβάλ που έπαιξαν το τριήμερο 22-23-24 Αυγούστου οι METALLICA (Pukkelpop Festival στο Βέλγιο, Blind Man’s Ball στη Γερμανία και Reading Festival) στα πλαίσια του “Blitzkrieg ‘97” mini tour όπως ονομάστηκε.
- Το “Load” με τα χρόνια έγινε πιο ευρέως αποδεκτό. Κάποιοι το εκτίμησαν απείρως περισσότερο σε σχέση με τη πρώτη ακρόαση, και κάποιοι άλλοι απλώς το αποδέχτηκαν. Όσοι εξαρχής το “έπιασαν”, το αγάπησαν με μια ξεχωριστή θέρμη. Και το καταλαβαίνω, ήταν μεγάλο σοκ όταν βγήκε. Ανήκοντας βέβαια, στη γενιά που τα είδε από απόσταση χρονική αυτά, μου φαινόταν ανούσιο το που επικεντρώθηκε ο κόσμος για να μη δει το “Load” για την αντικειμενική του αξία (πέραν προσωπικών προτιμήσεων βεβαίως-βεβαίως): ένας δίσκος που εν τέλει παρουσιάζει την καλλιτεχνική ελευθερία ενός συγκροτήματος στην απόλυτη έκφραση της. Τα υπόλοιπα, είναι να ‘χαμε να λέμε!
Γιάννης Σαββίδης
