Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα δύο “Keeper…” αποτελούν τα «Ευαγγέλια» της Ευρωπαϊκής power metal σκηνής και έχουν επηρεάσει σχεδόν όλες (αν όχι όλες) τις μπάντες που ακολούθησαν το συγκεκριμένο ιδίωμα. Τελεία και παύλα. Αν κάποιος σε ρωτήσει τι να ακούσει για να «μυηθεί» στον «μαγικό» κόσμο της power metal μουσικής, τότε του δίνεις αυτούς τους δύο δίσκους και του εύχεσαι καλό ταξίδι!
Το τεράστιο ερώτημα που διαχρονικά ταλανίζει τους οπαδούς της μπάντας, αλλά και της metal μουσικής γενικότερα, είναι ποιος από τους δύο δίσκους είναι ο καλύτερος. Το “Keeper… part I” ή το “Keeper… part II”; Προσωπική μου άποψη είναι ότι το “Keeper of the seven keys part II” ή αλλιώς το “Keeper …” του Weikath (καθότι έχει γράψει την πλειοψηφία των συνθέσεων σε αυτό τον δίσκο) κερδίζει στα σημεία τον προκάτοχό του, γνωστό και σαν “Keeper…” του Hansen (για τον αντίστοιχο λόγο). Είναι ένας δίσκος γεμάτος με εκπληκτικές συνθέσεις, που έχουν γίνει πλέον κλασικές, που σου καρφώνονται στο μυαλό με το πρώτο άκουσμα!
Το άλλο τεράστιο ερώτημα που βασανίζει τους οπαδούς της μπάντας είναι το που θα είχαν φτάσει οι HELLOWEEN αν δεν έφευγε ο Kai Hansen μετά την κυκλοφορία αυτών των ιστορικών άλμπουμ, το οποίο βέβαια είναι καταδικασμένο να μείνει αναπάντητο.
Ας περάσουμε όμως σιγά-σιγά στο κύριο μέρος αυτής της στήλης: Την αξιολόγηση των τραγουδιών του δίσκου, κατατάσσοντάς τα από το χειρότερο προς το καλύτερο. Ξεκινάμε λοιπόν την αντίστροφη μέτρηση με το χέρι στην καρδιά και με κίνδυνο να φάμε αρκετό ξύλο:
The “Keeper of the seven keys Part II” countdown:
- “Invitation”
Η προφανής επιλογή για το “worst” του δίσκου είναι και η εισαγωγή του. Δε νομίζω να έλλειπε σε κανέναν αν δεν υπήρχε στον δίσκο.
- “You always walk alone”
Το πρώτο debate του δίσκου είναι ανάμεσα στις δύο συνθέσεις του Kiske για το ουσιαστικά χειρότερο τραγούδι του. Και εδώ έχουμε ξεκάθαρη επικράτηση του “You always walk alone”, ενός «νερόβραστου» τραγουδιού με αδιάφορο ρεφραίν. Θα ταίριαζε σαφώς περισσότερο στον επόμενο δίσκο της μπάντας “Pink bubbles go ape”.
- “We got the right”
Εμφανώς καλύτερο από το προηγούμενο με πιο ενδιαφέρον ρεφραίν, αλλά υστερεί αρκετά σε σχέση με τον ορυμαγδό κλασικών συνθέσεων που ακολουθεί.
- “Rise and fall”
Πρώτο «χαβαλεδιάρικο» τραγούδι του δίσκου, με την υπογραφή (ποιου άλλου;) του Weikath. Mid-tempo σύνθεση με «πιασάρικο» ρεφραίν και ιδιαίτερη έμφαση στους αστείους στίχους, κάτι για το οποίο σε προϊδεάζει και ο τίτλος του τραγουδιού.
- “March of time”
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα (ενδεχομένως και το ξύλο)! Έχοντας να διαλέξω ανάμεσα σε 5 top τραγούδια, αναγκάζομαι να βάλω στην πέμπτη θέση την μια από τις δυο συνθέσεις του Kai Hansen, το “March of time”. Ένα τραγούδι που αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί το εγχειρίδιο για πολλές μπάντες, για το πως πρέπει να γράφεται ένα καλό power metal κομμάτι. Ένα τραγούδι με εκπληκτικά riff, γέφυρα, κιθαριστικά σόλο και ένα φανταστικό refrain, όπου ο Kiske δίνει ρέστα! Το κάνει να φαίνεται πολύ εύκολο! Και πιστέψτε με δεν είναι, καθώς πριν καμιά 10αρια χρόνια τον είδα με τους UNISONIC αναψοκοκκινισμένο να προσπαθεί να «βγάλει» το ρεφραίν και τον λυπήθηκε η ψυχή μου!
- “Dr. Stein”
Εδώ θα στεναχωρήσω τον φίλο μου τον Γιώργο Μακόη. Από δω και πέρα οποιοδήποτε από τα υπολειπόμενα τραγούδια θα μπορούσε να βρίσκεται στο νούμερο 1 της λίστας και το Dr. Stein ύστερα από διάφορες καραμπόλες βρέθηκε εδώ. Mid-tempo σύνθεση του Weikath που παίρνει το ύφος του “Rise and fall” και το τελειοποιεί! Το ιδιαίτερο και απίστευτα «κολλητικό» ρεφραίν , οι δισολίες και το riff σήμα κατατεθέν των HELLOWEEN, συνθέτουν ένα από τα απόλυτα “sing-along” τραγούδια της μπάντας!
- “Eagle fly free”
Και συνεχίζουμε με το τέλειο εναρκτήριο τραγούδι δίσκου! Το τραγούδι που έχει μέχρι και bass solo! Το τραγούδι που σου φτιάχνει τη διάθεση, όσο χάλια και να είσαι! Το τραγούδι που περιγράφει τέλεια τον ήχο των HELLOWEEN! Εκπληκτικό κουπλέ, φανταστικό ρεφραίν, ένα από τα καλύτερα riff στην ιστορία του power metal και ένας Kiske από άλλο πλανήτη! Με πονάει η καρδιά μου που είναι στο νούμερο 3, αλλά..
- “I want out”
Όταν υπάρχει το “I want out” στον δίσκο, μοιραία τα υπόλοιπα τραγούδια γίνονται κομπάρσοι. Μιλάμε για το πιο γνωστό τραγούδι τον HELLOWEEN, το τραγούδι με το μεγαλύτερο airplay και το video με τα περισσότερα views (51 εκατομμύρια στο YouTube)! Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτέλεσε το έναυσμα σε τεράστιο αριθμό οπαδών, για την ενασχόληση με τους HELLOWEEN, την power metal και τη metal μουσική εν γένει! Ο «χιτέμπορας» Kai Hansen έκανε για άλλη μια φορά το θαύμα του γράφοντας ένα αψεγάδιαστο τραγούδι με ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα ρεφραίν στη ιστορία της metal μουσικής! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι HELLOWEEN το παίζουν πάντα τελευταίο στις συναυλίες τους! Τι, δεν είναι στο νούμερο 1;
- “Keeper of the seven keys”
Και αυτό γιατί είχε την ατυχία να πέσει πάνω στο 14λεπτο έπος του Weikath! “Keeper of the seven keys” κυρίες και κύριοι! Κανονικά δε χρειάζεται να πω τίποτε άλλο. Drop mic και τέλος! Αλλά μιας και έχουμε πάρει φόρα ας συνεχίσουμε! 14 λεπτά που περνάνε χωρίς να το καταλάβεις, ένα εκπληκτικό μουσικό ταξίδι από την κόλαση στον παράδεισο και ένα τέλος που επιφέρει την απόλυτη λύτρωση! Speed, power metal, blues περάσματα και δισολίες μαεστρικά εναρμονισμένες σε ένα απίστευτα ομοιογενές σύνολο, μπολιασμένες με τις εκπληκτικές ερμηνείες των μελών της μπάντας, συνθέτουν το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει ποτέ το γκρουπ! “Disease, disease, disease my friend, for this whole world in devil’s hand. Disease, disease, disease my friend, throw the key or we will die”!
Γιώργος Βογιατζής
