A day to remember… 1/8 [GRAVE]

0
139

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Into the grave” – GRAVE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1991
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tomas Skogsberg, Robert Kampf
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρες, φωνητικά – Jörgen Sandström
Κιθάρες, δεύτερα φωνητικά – Ola Lindgren
Μπάσο – Jonas Torndal
Drums – Jens “Jensa” Paulsson

Το έτος είναι 1986. Ένα συγκρότημα με το μονολιθικά υπέροχο όνομα CORPSE, ιδρύεται στη πόλη Visby του Gotland, ένα νησάκι στη Βαλτική θάλασσα, που ανήκει στη Σουηδία. Την επόμενη χρονιά, όταν και όλα θα ξεκινήσουν ουσιαστικά στο death metal με 3 λέξεις (“Scream bloody gore”), βγάζουν το “Black dawn” demo (το ομώνυμο κομμάτι, το ακούσαμε στο EP “And here I die…satisfied” (1993) ως “διασκευή”), και αποφασίζουν 2 χρόνια μετά να το αλλάξουν στο όνομα που θα γράψει τη δική του ιστορία. Το όνομα που επιλέγουν; GRAVE. Αρχίζουν δίχως φόβο και με πολύ πάθος, να ηχογραφούν τα πρώτα demo υπό αυτό το όνομα: “Sick disgust eternal” (1988), “Sexual mutilation” (1989) και “Anatomia Corporis Humani” (1989), συν ένα demo με το όνομα PUTREFACTION (βραχύβιο side-project των τότε μελών Paulson, Lindgren και Sandström, με το μπάσο να αναλαμβάνει ο Jonas Edwardsson), το “Painful death” (1989). Την ίδια χρονιά, βγάζουν το πρώτο “Promo 1989” με το “Eroded” να λέγεται εκεί “As life slowly decays”.

Το συγκρότημα βρίσκει τον ήχο του, με τη κυκλοφορία τόσο του δεύτερου “Promo ‘91” (όπου κάνει το ντεμπούτο για πρώτη φορά μπασίστας, ο Jonas Torndal), όσο και του 7” “Tremendous pain” με 2 από τα κομμάτια του promo της ίδιας χρονιάς. Το “Tremendous pain” αποτελεί το πρώτο ηχογράφημα των Σουηδών θεών για λογαριασμό της Century Media. Εντωμεταξύ, η μπάντα έχει ήδη μετακομίσει στη Στοκχόλμη, το κέντρο όλων των μεγάλων μουσικών εξελίξεων αγκαζέ με το Γκέτεμποργκ. Έτσι, μέσα σε δέκα μέρες, μπαίνουν στα θρυλικά Sunlight studios με παραγωγό τον έτερο θρύλο Tomas Skogsberg, μαζί με το αφεντικό της Century Media, Robert Kampf και ηχογραφούν το άλμπουμ που θα μάθουμε από τη 1η του μηνός Αυγούστου του 1991 και πέρα, ως “Into the grave”. Ο δίσκος, ανοίγει με το καταπληκτικό “Deformed”, όπου ο Paulsson με τις ομοβροντίες του, σέρνει πρώτος το χορό. Οι πρώτοι σβέρκοι μέχρι το πρώτο solo έχουν ήδη σπάσει σε εκατό μικρά κομματάκια, στην απέλπιδα προσπάθεια να ακολουθήσουν το χαρακτηριστικό σφυροκόπημα των Σουηδών! Ο Sandström, λέει “είναι πιθανότατα από τα πιο βάρβαρα ανοίγματα δίσκου που έχω ακούσει, αγκαζέ με το “Into the crypt of rays” των CELTIC FROST και το “Infernal death” των DEATH. Αγνό death metal!”.

Το επόμενο κομμάτι, αποτελεί ένα από τα πιο ερωτικά (ως προς το παρασκήνιο τους) κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ στον ακραίο ήχο. Το “In love”, που σύμφωνα με τον μύθο, γράφτηκε για τη γυναίκα του Ola Lindgren, την οποία αγαπούσε τόσο πολύ που δεν μπορούσε, παρά να γράψει ένα κομμάτι για εκείνη. Το οποίο βέβαια, γράφτηκε με τις ευλογίες, του “Necrophiliac” των θεών SLAYER. Δε με πιστεύετε είπατε; Για διαβάστε μαζί μου: “You lie so nice in front of me, as I brought you from your grave, you lost some skin and a lot of weight, but still you look sexy in your new shape. People blame me for being insane, but I am just in love”. Ορίστε, απλά αγάπησε ο άνθρωπος… Αθώος κύριε πρόεδρε, αθώος λέγω! Το πιο “blastbeat-άτο” “For your God” (το οποίο φέρει τη δική του ιστορία – διαβάστε στο τέλος τι εννοώ!), δείχνει ενδεχόμενες “Αμερικάνικες” πτυχές του ήχου τους, αγκαζέ με το προφητικό (λόγω τίτλου, που θα έδινε όνομα σε δίσκο – κλείσιμο της δεκαετίας για τη μπάντα), “Hating life”. Το “Obscure infinity”, παρά το εισαγωγικό doom-o-ειδές riff, και το στακάτο ρεφρέν του, πετσοκόβει σβέρκους και βαράει ανελέητα!

Το ομώνυμο κομμάτι και από τα πλέον κλασικά και αγαπημένα της μπαντάρας, εισάγει ελάχιστα πλήκτρα στην εισαγωγή, και αποτελεί σεμινάριο ανάπτυξης death metal κομματιού. Riff – γήπεδο, ρεφρέν ύμνος: “Into the darkness, into the grave, your life on earth belongs to the past, into eternal death, your faith has died, into the darkness, into the grave!”. Εκπληκτικό μεσαίο μέρος, για να διαλύσει με άλλο τρόπο το σβέρκο σου, έτσι σε περίπτωση που επιβίωσε από τα γκάζια. Και όλα αυτά, μέχρι να καταλήξεις… “EXTREMELY ROTTEN FLESH”. Καλά καταλάβατε, ο τάφος άνοιξε, τα πτώματα πετιούνται μέσα ένα ένα και πλέον έχουμε τη φυσική πορεία των πραγμάτων… το δέρμα σαπίζει, “τι είναι η ζωή, τι είναι ο θάνατος”, “σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε”, “άμωμοι εν οδώ αλληλούια” και τα τοιαύτα! Το αργό, doom-o-ειδές riff, όπως και κάθε ανάλογο σημείο του, ανάβει το κερί του στους τιτάνες CANDLEMASS, που τόσο ζωτικής σημασίας ήταν για το Σουηδικό metal εν γένει. Όλα αυτά, προτού το riff – πριόνι της Husqvarna πάρει μπρος εκ νέου!

Στακάτα μπαίνει και το “Haunted” (μπορούμε να πούμε και “γκρουβάτα” για τα δεδομένα της εποχής), με το μπάσο να έχει τα δευτερόλεπτα που ακούγεται ολομόναχο στη μίξη, και τις ταχύτητες για πρώτη φορά στο όγδοο από τα έντεκα κομμάτια του δίσκου, να μένουν χαμηλότερες για 3,5 ολόκληρα λεπτά. Μη στεναχωριέστε όμως, και μην απελπίζεστε, χαμογελάστε! Το “Day of mourning” παρά τα αργόσυρτα μέρη του, όσο και το “Inhuman”, σας δίνουν τη λύση, διαλύοντας με το πριονοκορδελωτό τους riffing τα άλατα του σβέρκου! Πείτε αντίο στο αυχενικό σύνδρομο, με το τελειωτικό χτύπημα του “Banished to live” να κάνει καλύτερη δουλειά, από τον ορθοπεδικό και τον φυσιοθεραπευτή σας μαζί! Όταν το αργόσυρτο riffing και η λύσσα παντρεύονται σε 4,5 λεπτά μουσικής. Έτσι, μετά από 42 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα, ο ακροατής, στέκεται διαλυμένος και πεταμένος στη κοντινότερη γωνία από την ωμή δύναμη του δίσκου.

Στο τέλος του 1990 είχαν ήδη βγει, το “Left hand path” των ENTOMBED, το “Dark recollections” των CARNAGE και το “Sumerian cry” των TIAMAT. Εκεί, άρχισε να ψυλλιάζεται ο κόσμος ότι κάτι συμβαίνει σε αυτή τη βόρεια χώρα. Από τη Πρωτομαγιά του ‘91 όταν βγήκε το “Where no life dwells” των UNLEASHED, έπειτα στο “Like an everflowing stream” των DISMEMBER στις 28 του μήνα και τέλος στο “Into the grave” των GRAVE τον Αύγουστο, o κόσμος κατάλαβε κανονικά και με το νόμο πως αυτή η χώρα θα πρωταγωνιστήσει στις παγκόσμιες εξελίξεις του death metal. Η περιοδεία των GRAVE με MALEVOLENT CREATION στην Ευρώπη θα στεφθεί με απόλυτο επιτυχία (παρά τα ευτράπελα, πάλι σας παραπέμπω μερικές γραμμές πιο κάτω στο κείμενο!), και σύμφωνα και με τον ίδιο τον Sandström, ο δίσκος θα αποτελέσει εφαλτήριο για πολλές καλές περιοδείες των Σουηδών.

30 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το πεμπτουσιακό Σουηδικό death metal όπως αυτό παρουσιάζεται στο “Into the grave” στέκεται αγέρωχο, άφθαρτο στο χρόνο, εμπνέοντας τους ίδιους τους δημιουργούς του, καθώς και ένα στρατό από μπάντες να ακολουθήσουν τον ήχο αυτό, αγκαζέ φυσικά, με τα λοιπά, κλασσικά πονήματα του συγκεκριμένου παρακλαδιού του death metal. Η συνέχεια θα έχει κορυφές για τους GRAVE, και ατελείωτο σεβασμό για την επιμονή και την εργατικότητα που επιδεικνύουν, που είναι ειλικρινά παράδειγμα προς μίμηση.

Did you know that?

– Στην επανέκδοση του δίσκου το 2001, ο Jörgen Sandström, περιγράφει μια άκρως τρομακτική ιστορία από τις ηχογραφήσεις: κατά την ηχογράφηση των φωνητικών για το “For your God”, εκείνος και ο Skogsberg ήταν μόνοι στο στούντιο. Έτσι, πειραματίστηκαν με το μεσαίο μέρος των στίχων (“You were born through me and you shall die for me. You shall destroy the son of the holy. When I later call for you, you shall be slayed on the altar. As a sacrifice so I can exist and rule the world with evil”) χρησιμοποιώντας harmonizer προκειμένου να ακούγεται πιο “σατανικό”. Ακριβώς μετά το “You shall destroy the son of the holy”, όλα μαυρίζουν! Βγαίνουν έξω, σκουντουφλώντας στα σκοτεινά, και διαπιστώνουν ότι είχε όλη η πόλη διακοπή ρεύματος!

– Δια στόματος Sandström πάλι, έχουμε και την έτερη ιστορία, η οποία έλαβε χώρα στο πρώτο tour των MALEVOLENT CREATION στην Ευρώπη τότε, με τους GRAVE: “Δεν ήταν τίποτε λιγότερο από ένα πάρτι που κράτησε ένα μήνα χωρίς σταματημό. Είναι θαύμα που κανένας δεν πέθανε σε αυτή τη περιοδεία! Παραλίγο να γίνει, όταν το λεωφορείο μας σταμάτησε σε ράγες σιδηροδρόμου κι ένα τρένο ερχόταν κατά πάνω μας. Για καλή μας τύχη, ο οδηγός του τρένου πρέπει να είδε τον Jonas (Torndal), με το κόκκινο του εσώρουχο και να το πέρασε για κόκκινο φανάρι, μια και σταμάτησε εγκαίρως”. Τύχη βουνό είπατε;

– H περιοδεία που προαναφέραμε, με MALEVOLENT CREATION, επαναλήφθηκε το 2015, ως “Death raids over Europe” με τους πρώτους σταθμούς, να είναι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη

– Η επανέκδοση του 2001, περιέχει, εκτός από το promo του ‘91, το 7” “Tremendous pain”, μια εκτέλεση στο στάδιο της προπαραγωγής του “Obscure infinity” και το video clip του “Soulless”. Χορταστική, το λιγότερο!

Γιάννης Σαββίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here