Τέσσερα χρόνια μετά το δεύτερο άλμπουμ τους “Well of souls”, οι ASHES OF ARES επιστρέφουν με το νέο τους πόνημα “Emperors and fools” και η αλήθεια είναι πως με ότι έχει συμβεί γενικότερα σε όλο τον πλανήτη τα τελευταία, ειδικά, δύο χρόνια, κάνουν αυτά τα τέσσερα χρόνια να φαίνονται ως πολλά περισσότερα. Τι συνέβη όμως με τους ASHES OF ARES; Πόσο άλλαξε μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια το συγκρότημα του Matt Barlow και του Freddie Vidales και τι καινούργιο έχει να μας πει το “Emperors and fools”;
Όλα τα παραπάνω ερωτήματα απαντώνται από την πρώτη κιόλας ακρόαση του δίσκου, όπου αμέσως καταλαβαίνουμε πως πρόκειται μακράν για το καλύτερο, από τα τρία, άλμπουμ που κυκλοφόρησε αυτό το σχήμα. Τα πάντα είναι πολλά επίπεδα προς τα πάνω. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι πως οι συνθέσεις του “Emperors and fools” ξεχωρίζουν, ακολουθώντας μία άκρως επιθετική και σκοτεινή γραμμή. Η πλειοψηφία των τραγουδιών δεν αφήνει κανένα περιθώριο για τον ακροατή να πάρει ανάσα, εκτός των δύο πιο αργών και μπαλαντοειδών στιγμών τους που είναι το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και το “Gone”, που ξεδιπλώνεται στο γνώριμο ύφος μπαλάντας που έχουν οι ICED EARTH.
Μιας και ανέφερα το πρώην συγκρότημα του Matt Barlow, η επιθετικότητα των τραγουδιών του “Emperors and fools” μπορεί σε σημεία να φέρνει μνήμες από το συγκρότημα που τόσο εύκολα σκότωσε ο κουνιάδος του, με πράξεις που ερευνώνται από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών της Αμερικής, κοινώς το FBI, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα παραλλήλιζα μουσικά αυτά τα δύο σχήματα, καθώς οι ASHES OF ARES καταφέρνουν να ακούγονται διαφορετικοί όπως οι ίδιο θέλουν και όχι ως μία κόπια των ICED EARTH.
Σίγουρα σε όλο αυτό την ευθύνη έχουν οι βασικοί συντελεστές τους “Emperors and fools”. Από την μία ο Matt Barlow τραγουδάει σαν να μην τον έχει αγγίξει ο χρόνος, με τις ερμηνείες του να απομακρύνονται από τις βαθιές μπάσες νότες που τον έχουμε συνηθίσει και αντιθέτως είναι προσανατολισμένος σε υψηλές οκτάβες. Από την άλλη ο Vidales έχει μπουκώσει αρκετά τον τόνο της κιθάρας του, ενώ φροντίζει να προσφέρει αρκετά δυνατά solos. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μείνουν εκτός αναφοράς ο καταπληκτικός Van Williams (ex-NEVERMORE), που συμμετέχει ως guest στα ντραμς από το πρώτο άλμπουμ των ASHES OF ARES αλλά και ο Tim “Ripper” Owens που συμμετέχει στο τραγούδι “Monster’s lament” που κλείνει τον δίσκο, σε ένα πολύ ωραίο ντουέτο με τον Barlow.
Το “Emperors and fools” είναι μία πολύ καλή στιγμή για τους ASHES OF ARES και με άλμπουμ σαν αυτό, σταδιακά ίσως γεμίσουν το κενό που αφήνουν οι ICED EARTH.
7,5 / 10
Δημήτρης Μπούκης
