ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The lord of steel” – MANOWAR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: Magic Circle Music
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Joey DeMaio
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Joey DeMaio: μπάσο, πλήκτρα
Karl Logan: κιθάρα, πλήκτρα
Eric Adams: φωνητικά
Donnie Hamzik: ντραμς
Είναι σχεδόν απίστευτο αλλά το “The lord of steel” είναι το τελευταίο ολοκληρωμένο άλμπουμ των MANOWAR με ολοκαίνουργιο υλικό το οποίο κυκλοφόρησε πριν από 10 ολόκληρα χρόνια! Βέβαια, οι MANOWAR μετά το “Louder than hell” είχαν πάντοτε μεγάλα χρονικά διαστήματα δισκογραφικής απουσίας αλλά ποτέ πριν δεν υπήρχε ένα δεκαετές κενό. Ας ελπίσουμε αυτή η…ανομβρία να λήξει σύντομα διότι χρειαζόμαστε καλούς δίσκους από τους Βασιλιάδες του Metal. Μεταξύ μας, πάντως, το “The lord of steel” δεν ήταν ένας καλός δίσκος…τουλάχιστον με την κυριολεκτική και απόλυτη σημασία του όρου. Ναι, ξέρω…υπήρχαν ορισμένες καλές στιγμές τις οποίες εμείς οι Manowarriors μνημονεύουμε στο διηνεκές μπας και σώσουμε την παρτίδα ή αν προτιμάτε μπας και ξεγελάσουμε τους εαυτούς μας! Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν είχε βγει το “The lord of steel” υπήρχε ένα διάχυτο κύμα απογοήτευσης ή έστω…«μουδιάσματος».
Το πρώτο πράγμα που παρατηρούσες βάζοντας να παίξει το CD ήταν η κάκιστη και ξερή παραγωγή που σου έπαιρνε κάμποση ώρα να συνηθίσεις (και δεν τη συνήθιζες τελικά ποτέ). Ήταν η πρώτη έκδοση που είχε κυκλοφορήσει από το αγγλικό Metal Hammer. Βέβαια, και η κανονική έκδοση που κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά μπορεί να είχε μία διαφορετική μίξη αλλά μη φανταστείτε ότι το αποτέλεσμα ήταν και δραστικά διαφορετικό σε σημείο που να σε «κερδίζει» με την παραγωγή του. Η πρώτη επαφή όλων μας με το δίσκο ήταν με το κομμάτι “El Gringo” που είχε κυκλοφορήσει στο soundtrack της ομώνυμης ταινίας…ε, και το ξεχάσαμε σχεδόν αμέσως. Το δεύτερο πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο του “The lord of steel” ήταν μία πιο απλή και άμεση προσέγγιση στη δομή των συνθέσεων που θύμιζε την αντίστοιχη στροφή που είχαν κάνει οι MANOWAR με το “Louder than hell” το 1996. Ακόμη και οι στίχοι ήταν πιο…εχμμ….απλοί, τουλάχιστον στην πλειονότητα τους. Από τραγούδια τώρα…κοιτάξτε: προσωπικά, θεωρώ τα “Born in a grave”, “Righteous glory” και “Touch the sky” σαν τις κορυφαίες στιγμές που πραγματικά τους άξιζε καλύτερη τύχη αν είχε δοθεί μία μεγαλύτερη προσοχή στην παραγωγή. Από την άλλη, θα μπορούσαμε όλοι να ζήσουμε χωρίς τα “Manowarriors”, “Hail, kill and die” και το προαναφερθέν “El Gringo”…αυτονόητα πράγματα.
Δυστυχώς, όσο και αν με πονάει, το “The lord of steel” αποτελεί το δισκογραφικό ναδίρ των πολυαγαπημένων μου MANOWAR…τουλάχιστον όσον αφορά στα full length άλμπουμ. Η τέχνη είναι εξ ορισμού υποκειμενική αλλά ορισμένα πράγματα είναι αντικειμενικά και ένα από αυτά είναι σίγουρα ότι οι MANOWAR είναι ικανοί για πολύ περισσότερα και ποιοτικότερα πράγματα από το “The lord of steel”.
Did you know that:
- Αν εξαιρέσουμε την έκδοση του Metal Hammer, θυμάμαι ότι πολλοί δυσκολευτήκαμε να βρούμε στα μαγαζιά την κανονική έκδοση. Ακόμη και όταν το καταφέραμε, η τιμή ήταν…τσουχτερή!
- Το “The lord of steel” είναι αφιερωμένο στον μακαρίτη Scott
- Ο Logan συνέβαλε στη σύνθεση 4 κομματιών. Αυτό είχε να συμβεί από το “Louder than hell”. Άλλο ένα κοινό σημείο αναφοράς για τους δύο δίσκους.
Σάκης Νίκας
