Στη χρυσή εποχή των 80’ς οι Αμερικανοί DOKKEN με το εμπορικό heavy ήχο τους είχαν καταφέρει να γίνουν αποδεκτοί τόσο από τους οπαδούς του heavy metal όσο και από τους φίλους του hard rock. Κάτι που το παρατήρησα και ο ίδιος σε festival του εξωτερικού. Η μελωδική φωνή του Don Dokken σε συνδυασμό με το ταλέντο του George Lynch (κιθάρα) είχε ως αποτέλεσμα εκπληκτικές δουλειές όπως “Tooth and nail”, “Under lock and key” και “Breaking the chains”. Από τότε τα χρόνια πέρασαν και το line up των επιτυχιών δεν υπάρχει πια. Παρόλο αυτά o Don Dokken το παλεύει ακόμα, προσπαθώντας να δημιουργεί αξιοπρεπείς δουλειές. Μέχρι στιγμής τα καταφέρνει.
Το “Broken bones” είναι η νέα δισκογραφική δουλειά με το συγκρότημα, σύμφωνα με δηλώσεις, να προσπαθεί να επαναφέρει τον ήχο κατατεθέν του συγκροτήματος. Κάτι που με βρίσκει αντίθετο, καθώς θεωρώ ότι δεν είναι εφικτό από την στιγμή που απουσιάζει ο συνδετικός κρίκος του George Lynch. Όμως, όπως έγραψα παραπάνω, συνεχίζουν με αξιοπρέπεια. Το “Broken bones” μπορεί να μην έχει την αίγλη θρυλικών δίσκων τους αλλά καταφέρνει να διατηρεί την αίγλη του συγκροτήματος. Hard ‘n’ heavy ήχος με τον Dokken να συνεχίζει να προσφέρει καλές ερμηνείες και τον Levin να έχει πλήρη γνώση του ονόματος του συγκροτήματος και της θέσης που αναπλήρωσε στις αρχές της δεκαετίας, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό. Οι Αμερικανοί δημιούργησαν έναν δίσκο που σου κρατά το ενδιαφέρον από το πρώτο τραγούδι ως το τελευταίο. Όπως μας έχουν συνηθίσει ισορροπούν ιδανικά ανάμεσα στο hard rock και το heavy metal με γρήγορα riffs και μελωδίες που γνωρίζουν καλά πώς να συνθέτουν. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν δημιούργησαν κάτι retro ή φόρο τιμής στα παλιά. Απλά διαθέτουν προσωπικό ήχο που έχει επηρεάσει πολλά συγκροτήματα και που τους βοήθησε να μείνουν στην ιστορία. Γιατί να αλλάξουν;
Όσοι είστε fans του συγκροτήματος και του συγκεκριμένου ήχου το “Broken bones” δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει.
7,5 / 10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
