Παίρνω Δελτίο Τύπου και διαβάζω: «Ιταλική progressive metal μπάντα»… Μάλιστα. Αυτό έχει τα καλά και τα κακά του. Η Ιταλική prog σκηνή έχει βγάλει γκρουπάρες όπως οι ELDRITCΗ για παράδειγμα, αλλά έχει βγάλει και μία στρατιά από ενοχλητικές κόπιες των DREAM THEATER. Πέμπτος δίσκος για τους KINGCROW και με το που ξεκινά ο δίσκος, με το “Right before”, ακούω όλες τις παθογένειες της Ιταλικής prog σκηνής. Ανατριχιάζω και τον αφήνω στην άκρη. «Μεγάλωσα και φοβάμαι εύκολα» συνηθίζω να λέω και βάζω να ακούσω το νέο άλμπουμ του Steven Wilson για να αποκτήσω κουράγιο. Ξεκινάω πλέον από το δεύτερο τραγούδι. “This ain’t another love song”. Φοβήθηκα μην είναι η κλασική μελιστάλαχτη μπαλάντα, ευτυχώς όμως διαψεύστηκα. Λυρισμός, μελωδία, FATES WARNING, RIVERSIDE. Ωραία πράγματα!!! Οι QUEENSRYCHE του “Rage for order” έρχονται να θρονιαστούν στο “The hatch” κι εκεί καταλαβαίνω ότι δεν πρόκειται για progressive του πεταματού, αφού η μπαλάντα “Morning rain”, είναι το αντίστοιχό τους “Silent lucidity”, με πολλά FLOYD στοιχεία (όπως άλλωστε και η τεράστια επιτυχία των QUEENSRYCHE). Το σημείο που με έκανε να μειδιάσω, είναι το “The drowning line”. «Ρε, μπας κι έβαλα πάλι το δίσκο του Wilson;”, σκέφτηκα. Κοιτάζω πιο προσεχτικά. KINGCROW γράφει… Ρε παιδιά, αυτό είναι outtake από το “Deadwing” των PORCUPINE TREE!!! Όπως και να έχει όμως, ακούγεται πραγματικά καλό. Αυτό το κλισέ, του να κλείνουμε τον δίσκο με το ομώνυμο, 10+λεπτο τραγούδι να έλειπε, όλα θα ήταν καλύτερα. Συνολικά, πρόκειται για μία φιλότιμη προσπάθεια, από ένα σχήμα που δεν είναι τόσο καλό όσο οι επιρροές του και με δεδομένο ότι βρίσκεται στον πέμπτο του δίσκο, είναι δύσκολο να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο. Για εμένα όμως είναι παραπάνω από αρκετό, ώστε να φύγουν από το επίπεδο της πλήρους αφάνειας και να τους προσέξουν μερικά prog freaks όπως και ο υπογράφων…
7,5 / 10
Σάκης Φράγκος
