Δεν είμαι σίγουρος για το πόσοι και με πόσο έντονο ενδιαφέρον περίμεναν το νέο δίσκο των ENSHADOWED. Από τη μία το ντεμπούτο του 2002, “Messengers of the darkest dawn”, εντός συνόρων τουλάχιστον θεωρείται σχεδόν κλασσικό για την εγχώρια μαυρομεταλλική σκηνή. Το “Ιntensity” του 2003 τους βρίσκει με διαφορετική προσέγγιση, έχοντας πολλές death metal προσμίξεις και ελαφρώς λιγότερο μελωδικό ήχο που ίσως ξένισε μερικούς. Δέκα χρόνια και κάμποσα split albums μετά, οι ENSHADOWED δείχνουν τα δόντια τους και πάλι με τη μορφή full length δίσκου.
Στο τρίτο τους άλμπουμ οι Αθηναίοι παρουσιάζουν αυτό το αρκετά χαρακτηριστικό στυλ επιθετικού black metal με κάποιες death metal επιρροές. Στ’ αυτιά μου δεν υπάρχει σύγκριση με blackened death metal μπάντες, εδώ η ουσία και το feeling είναι ξεκάθαρα μαύρα. Οι επιρροές αυτές υπάρχουν σε μερικά riff α-λα MORBID ANGEL όσο και στη δομή και την πολυπλοκότητα ορισμένων συνθέσεων, αλλά και κατά κάποιον τρόπο και στην παραγωγή. Είναι πιο καθαρή από ποτέ και βοηθά στην ανάδειξη και της παραμικρής λεπτομέρειας, και κυρίως στην κιθαριστική δουλειά. Ο ιθύνων νους N.e.c.r.o (επίσης στους πολύ καλούς BURIAL HORDES) γράφει για άλλη μια φορά σπουδαία riff που δε στερούνται τεχνικής κατάρτισης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι άψυχα, ενώ αυτή τη φορά εμπλουτίζει το ρεπερτόριό του και με ορθόδοξες πινελιές. Στα δυνατά χαρτιά του δίσκου ανήκουν και τα φωνητικά τα οποία απλώνουν αρρώστια και μίσος ολόγυρα με την εκφραστικότητα και τις μακρόσυρτες κραυγές τους. Τέλος, πολύ σωστή είναι και η δόμηση του δίσκου, που ξεκινά πολύ δυναμικά με τα μικρότερης διάρκειας, πιο άμεσα κομμάτια, ενώ αφήνει για το τέλος τα 3 πιο μεγάλα και περίπλοκα όπου η μπάντα ξεδιπλώνει στο έπακρο τις αρετές της. Ιδανική και η επιλογή του ομώνυμου κομματιού για το κλείσιμο του δίσκου, καθώς πρακτικά λειτουργεί σαν outro με τα τελετουργικά, ψυχεδελικά vides του.
Δεν τίθεται καν θέμα για το αν η αναμονή άξιζε τον κόπο, μιας και το τελικό αποτέλεσμα όχι μόνο πληροί, αλλά ξεπερνά και τις προσδοκίες αρκετών. Σε μία χρονιά που δεν έχει ξεκινήσει ιδανικά για το black metal, με ελάχιστες κυκλοφορίες να ξεχωρίζουν, Το “Magic chaos psychedelia” ανήκει αναμφίβολα ανάμεσα σ’ αυτές, προσαρμοσμένο στο σήμερα και καταφέρνοντας να ακούγεται φρέσκο. Αξίζει λοιπόν οι οπαδοί του είδους αλλά και γενικότερα του ακραίου metal να ασχοληθούν μ’ έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες δίσκους στο χώρο αυτό για φέτος.
7,5 / 10
Νίκος Χασούρας
