Τρία χρόνια μετά από το επιτυχημένο ντεμπούτο τους, “Depressive icons” (2010), οι Αθηναίοι DAYLIGHT MISERY επιστρέφουν με τη νέα τους δουλειά, “The great absence”. Όσοι ήταν κοντά στα παιδιά γνώριζαν ότι η μπάντα θα άλλαζε το ύφος της και θα κυμαινόταν σε πιο ακραία μονοπάτια. Για να δούμε λοιπόν αν πέτυχε η εγχείρηση ή ο ασθενής πέθανε!
Στο “The great absence”, πέρα από τις μουσικές κατευθύνσεις τις οποίες θα αναλύσω παρακάτω, έχουμε και αρκετές αλλαγές στα μέλη. Ουσιαστικά μόνο ο frontman της μπάντας, Βασίλης και ο Σταμούλης (κιθάρα) έχουν μείνει από το αρχικό line up. Το “Depressive icons” είχε αρκετά φαντεζί guests, όπως τον Σάκη Τόλη (ROTTING CHRIST, THOU ART LORD), τον Ευθύμη Καραδήμα (NIGHTFALL) και τον Jakob “Batten” Hansen (ILLDISPOSED), καθώς και τον Seraph (DARK FORTRESS, REVAMP) στα drums. Στο νέο άλμπουμ έχουμε τον Ανδρέα Λάγιο (NIGHTSTALKER, ex-ROTTING CHRIST) να ηχογραφεί το μπάσο και τον Κώστα Παναγιώτου (PANTHEIST) να συνθέτει και τα εκτελεί ένα instrumental ιντερλούδιο. Πίσω απο το drumkit αυτή τη φορά βρίσκεται ο Γιάννης (DECEMBERANCE).
Ας περάσουμε στο κύριο πιάτο όμως. Το “The great absence” αποτελείται από 10 τραγούδια συνολικής διάρκειας 45 λεπτών περίπου. Μερικούς μήνες πριν, η μπάντα κυκλοφόρησε ένα video clip για το “Erynnis funeralis”, ένα μελωδικό τραγούδι -μπαλάντα θα έλεγε κανείς- με ένα εκπληκτικο solo, που σου στοιχειώνει το μυαλό και το μουρμουράς συνέχεια, όπως και το refrain. Με αυτό σαν δείγμα δε θα έλεγες ότι άλλαξαν άρδην… Μέχρι να ακούσεις το “Human pollution” (το οποίο θα είναι το 2ο video clip του δίσκου). Εκεί η μπάντα μεταμορφώνεται. Σίγουρα δεν υπήρξαν ποτέ τόσο επιθετικοί. Γενικά, οι ταχύτητες ανεβοκατεβαίνουν σαν καρδιογράφημα από τραγούδι σε τραγούδι, αλλά και από riff σε riff. Οι επιρροές των DAYLIGHT MISERY είναι σαφέστατες νομίζω και κανείς δε θα τις αρνιόταν. ROTTING CHRIST μέσης περιόδου, σαφές feeling WOODS OF YPRES, αλλά και στιγμές ΤΙΑΜΑΤ όταν ο Βασίλης (για πρώτη φορά) τραγουδά με καθαρά φωνητικά στο “Silence” και στο ομώνυμο. Ας μείνουμε όμως λίγο στους WOODS OF YPRES. Γνωρίζω ότι οι DAYLIGHT MISERY λατρεύουν αυτή τη μπάντα, όσο και τον αδικοχαμένο υπερταλαντούχο David Gold. Τόσο πολύ που το 6ο κομμάτι του δίσκου “Θλιβερός χειμώνας (Sorrowful winter)”, αναφέρεται στην αποφράδα εκείνη ημέρα (21/12/12), όπου ο Καναδός έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Σε αυτό το τραγούδι, είτε ξέρεις το γεγονός είτε όχι, απλά ανατριχιάζεις. Η εναλλαγή από ελληνικά σε αγγλικά του πάει γάντι. Σίγουρα το καλύτερο του δίσκου! Αλλά και το instrumental του Κώστα, “Season: Winter”, «πατάει» πάνω στη κύρια μελωδία του δίσκου “IV: The green album” των WOODS OF YPRES. Όλα όμως τα κομμάτια του “The great absence” καταφέρνουν να σου κολλούν στο μυαλό, ανεξαρτήτως ύφους και ταχύτητας. Προσωπικά, πέρα από τo προαναφερθέν, λάτρεψα τα “Erynnis funeralis”, το “Futile salvation” (το οποίο ηχογραφήθηκε με φυσικό κόντρα μπάσο) και το “Silence”. Σίγουρα θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η πολύ καλή παραγωγή έχει γίνει από άλλο ένα πρώην μέλος των ROTTING CHRIST, τον Γιώργο Μπόκο (STONE COLD DEAD) στο Grindhouse studio, καθώς και το εξώφυλλο από τον Seth Siro Anton (SEPTIC FLESH).
Ο ασθενής λοιπόν, όχι μόνο δε πέθανε, αλλά είναι καλύτερα από ποτέ. Το “The great absence” είναι ένα επιπεδο πάνω από το ντεμπούτο τους, αλλά κυρίως, έχουν καταφέρει να βρουν τον ήχο που αρέσκονται πιο πολύ. Ευτυχώς για εμας, αυτός μάλλον μας αρέσει και εμας πιο πολύ. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι και ακόμα καλύτερα.
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
