Οι PAVLOV’S DOG θα μείνουν, κατά πάσα πιθανότητα, στην ιστορία για δύο λόγους: για το “Julia” και για το αν τα φωνητικά που ακούγαμε στο ραδιόφωνο –προ internet- ήταν γυναικεία ή αντρικά (με την πλάστιγγα να γέρνει σαφώς προς το πρώτο). Μετά από πολλά χρόνια μάθαμε ότι πίσω από το μικρόφωνο των PAVLOV’S DOG βρισκόταν ο David Surkamp ενώ ανακαλύψαμε με την πάροδο των ετών ότι το συγκρότημα είχε και άλλα τραγούδια εκτός του “Julia”! Το “Has anyone here seen Sigfried?” είναι μία πολύ περίεργη υπόθεση που σε δύο-τρεις γραμμές έχει κάπως έτσι: ηχογραφήθηκε το 1977, κάπου στις ηχογραφήσεις η μπάντα διαλύθηκε, χωρίς να έχει γίνει η απαραίτητη τελική επεξεργασία οι Surkamp και Rayburn το παρέδωσαν στην εταιρία, η οποία (με το δίκιο της) αρνήθηκε να το κυκλοφορήσει, για τα επόμενα 30 χρόνια επανακυκλοφορούσε με άθλιο ήχο μέχρι που βρέθηκαν πέρσι οι αρχικές μπομπίνες και τελικώς βγαίνει στην αγορά με αξιοπρεπές ηχητικό τελικό αποτέλεσμα!
Με νέο artwork και booklet, το “Has anyone here seen Sigfried?” κυκλοφορεί με 9 bonus κομμάτια καθώς και με liner notes από τον ίδιο τον Surkamp ο οποίος εξηγεί τι άκριβώς συνέβη και δεν κυκλοφόρησε ποτέ αυτό το τρίτο άλμπουμ των PAVLOV’S DOG ενώ δίνει και λεπτομέρειες σχετικά με το όλο concept του δίσκου. Και αν αναρωτιέστε για τον τίτλο του δίσκου…να πούμε απλά ότι πρόκειται για μία άμεση αναφορά στον πρώην βιολονίστα της μπάντας, Sigfried Carver, ο οποίος είχε αποχωρήσει πριν την αρχική ηχογράφηση αυτού του δίσκου. Ίσως, για αυτό το λόγο το “Has anyone seen Sigfried” ακούγεται πιο άμεσο αν και η εκλεπτυσμένη pop-rock ατμόσφαιρα των PAVLOV’S DOG είναι διάχυτη σε όλο το δίσκο που θα λέγαμε ότι ακούγεται σαν μία φυσική εξέλιξη του “At the sound of the bell”. Συνολικά, θα λέγαμε ότι και αυτός ο δίσκος των PAVLOV’S DOG απευθύνεται σε λίγους αλλά πιστούς ακροατές που αρέσκονται σε…εξεζητημένα 70’s ακούσματα.
6.5 / 10
Σάκης Νίκας
