Τον Victor Smolski τον γουστάρω από την εποχή των MIND ODYSSEY. Από το στυλ του, το παίξιμό του, τις συνθέσεις του, μέχρι και το ντύσιμό του επί σκηνής. Όταν πήγε στους RAGE, υποχρέωσε τον Peavey να κάτσει να μελετήσει μουσική και να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το μπάσο και δημιούργησαν μαζί μερικούς εξαιρετικούς δίσκους (αλλά και μερικούς μέτριους είναι η αλήθεια). Αυτό που καταλαβαίνω μετά την «απόσχιση» των RAGE, είναι ότι ο μεν Peavey ήθελε να πάει πιο πολύ στον πιο «μονολιθικό» ήχο των πρώιμων RAGE ενώ ο Smolski να εξελίξει τους LINGUA MORTIS ORCHESTRA και να βάλει ακόμα πιο κλασικά στοιχεία στον metal ήχο του. Βέβαια η απορία μου παραμένει, για ποιον λόγο ο Peavey έφτιαξε ΚΑΙ τους REFUGE και κράτησε και τους RAGE, ενώ ουσιαστικά επιδιώκει να παίζει την ίδια ακριβώς μουσική… Ας περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα…
Στο προκείμενο τώρα. Το “Tsar”, είναι ακριβώς ο δίσκος που περίμενα να ακούσω, μόνο που δεν ήξερα ότι στα φωνητικά θα είναι δύο πολύ αγαπημένοι μου τραγουδιστές, ο Andy B. Franck των BRAINSTORM και ο David Readman (PINK CREAM 69), μαζί με την Jeanette Marchewka των LMO. Εκεί το αποτέλεσμα απογειώθηκε. Το βιρτουόζικο παίξιμο του Smolski, με τα χαρισματικά φωνητικά, δημιουργεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό, που δεν καταλαβαίνεις πότε περνάνε τα 50+ λεπτά που διαρκεί το “Tsar”. Η κλασική παιδεία του Λευκορώσικης καταγωγής κιθαρίστα, περνά σε πάρα πολλά σημεία, μαζί όμως με ολίγη από Ρώσικο φολκλόρ (σε σημείο μάλιστα να ακούγεται σε κάποιο σόλο και ο ύμνος της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., που είχαν κάνει και οι ACCEPT στο “Stalingrad”). Δυνατά ρεφρέν, hard rock περάσματα, prog πειραματισμοί, power metal μανιέρες, όλα μέσα σ’ ένα δίσκο που είναι αδύνατο να μην αρέσει σε όσους άρεσε το άλμπουμ των LMO, αλλά και τα δισκάκια των PINK CREAM 69 μετά την εποχή του Deris.
Αγαπημένα τραγούδια μεταξύ ίσων, το ομώνυμο, το “Self-blinded eyes”, το πιο PC69 “No more shadows” και το “Hands are tied”. Τώρα που ο Smolski χώρισε τους δρόμους του με τους RAGE, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε την απάντηση του Peavey. Θα είναι πιο «παραδοσιακή»; Θα είναι στο ίδιο στυλ με τους RAGE των τελευταίων ετών; Αν επιλέξει τον δεύτερο δρόμο, θα είναι πολύ δύσκολο να κάνει κάτι τόσο καλό όσο το άλμπουμ των ALMANAC… Για να δούμε. Θα έχουμε δύο (και γιατί όχι τρία, μαζί με τους REFUGE) καλά σχήματα; Πάντως οι ALMANAC με κέρδισαν απόλυτα.
8 / 10
Σάκης Φράγκος
