Οι Αμερικανοί doom/deathsters NOVEMBERS DOOM, επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα, 3 χρόνια μετά το “Bled white”, με τον 10ο κατά σειρά full length δίσκο της σχεδόν τριαντάχρονης καριέρας τους, ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις 14 Απριλίου, από την The End Records και θα φέρει το τίτλο “Hamartia”.
Κατά τη ταπεινή μου και υποκειμενικότατη γνώμη, οι Αμερικανοί, παρόλο που βρίσκονται πάρα πολλά χρόνια στο μουσικό «κουρμπέτι», δεν έχουν καταφέρει σχεδόν ποτέ να βγάλουν κάτι ιδιαίτερα μοναδικό. Καλοί δίσκοι, πιασάρικες μελωδίες, αλλά μέχρι εκεί. Οι επιρροές από MY DYING BRIDE, έχουν τόσο βαθιά τις ρίζες τους στη μπάντα, που με κάνουν να τους θεωρώ απλά μια Αμερικανική εκδοχή των προαναφερθέντων. Έχοντας στο μυαλό μου τη τελευταία δουλειά των Άγγλων “Feel the Misery”, μπορώ να πω ότι αυτό δεν άλλαξε. Πολλές φορές μου φαίνεται ότι ακολουθούν υπερβολικά πιστά τα βήματα των Βρετανών. Νομίζω είναι πασιφανές και από το πρώτο δείγμα, το οποίο έδωσαν στη δημοσιότητα πριν δύο μήνες περίπου, το τραγούδι “Plague bird”. Ακόμα και στιχουργικά το συγκεκριμένο κομμάτι, είναι κομμένο και ραμμένο για δίσκο των MY DYING BRIDE. Ε λοιπόν, ο δίσκος μες τις άκρες είναι έτσι στην ολότητα του. Υπάρχουν καλές συνθέσεις, ωραία και κολλητικά riffs, μα ρε γαμώτο μηδέν προσωπικότητα. Ίσως μια μικρή διαφορά, να είναι ότι οι Αμερικανοί είναι πιο ταχείς, όπως για παράδειγμα στο “Zephyr”, το οποίο κατ εμέ είναι και το πιο αξιοπρόσεκτό τραγούδι του δίσκου, έχοντας ένα μικρό μεν, χαρακτηριστικό δε, solo και το “Waves in the red cloth”, επίσης ένα καλό κομμάτι, στο οποίο συμμετέχει ο Andrew Craighan (MY DYING BRIDE). Guest συμμετοχή στο δίσκο, έχει ο Bernt Fjellestad των SUSPERIA, καθώς και ο Dan Swanö (OPETH, KATATONIA κ.ά.), οι οποίοι κάνουν δεύτερα φωνητικά στο “Bordeline”, ενώ ο Σουηδός έχει κάνει τη μίξη και το mastering του δίσκου. Τη παραγωγή έχει κάνει ο πρώην μπασίστας της μπάντας, Chris Wisco (JUNGLE ROT, MALEVOLENCE). Από τα θετικά του δίσκου, το εκπληκτικό εξώφυλλο, το οποίο επιμελήθηκε ο Eugen Poe.
Αν μπορέσει κανείς να ξεπεράσει τις υπερβολικές επιρροές από MY DYING BRIDE, το “Hamartia”, δεν είναι καθόλου άσχημος δίσκος. Εγώ προσωπικά δυσκολεύομαι όμως και κρατώ μόνο το τραγούδι “Zephyr”. Μου θυμίζει τη περίπτωση των HECATE ENTHRONED, οι οποίοι πάντα προσπαθούσαν να παίξουν σαν τους CRADLE OF FILTH. Βέβαια, οι NOVEMBERS DOOM παίζουν καλά, μα δε μπορούν να ξεχωρίσουν.
6,5/10
Γιώργος Δρογγίτης
