a
ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “A Farewell to Kings” – RUSH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1977
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Anthem / Mercury
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: RUSH & Terry Brown
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Geddy Lee – φωνητικά, μπάσο
Alex Lifeson – κιθάρες
Neil Peart – ντραμς
Οι Καναδοί progsters, με το live άλμπουμ τους, “All the world’s a stage”, έκλεισαν την πρώτη τους περίοδο διαγράφοντας μία διαρκώς ανοδική πορεία και σε ότι αφορά τις πωλήσεις (αφού το “2112” είχε γίνει πλατινένιο στον Καναδά) αλλά και σε ότι αφορά την εξέλιξή τους σαν συγκρότημα. Από την άλλη, η εταιρία τους ήθελε να ακολουθήσει το παράδειγμα των KISS ιδιαίτερα (αφού η εκτόξευση της καριέρας τους, ουσιαστικά έγινε με το “Alive”) όπως και των Peter Frampton και BLUE OYSTER CULT.
Η μπάντα ακολούθησε έναν διαφορετικό τρόπο για να δημιουργήσει το “A farewell to kings”, το οποίο –παρεμπιπτόντως- αρχικά ήταν να ονομαστεί “Closer to the heart”. Πήγαν σ’ ένα στούντιο στην Ουαλία, το Rockfield, που ουσιαστικά ήταν μία φάρμα και συνέθεσαν όλα τα τραγούδια εκεί. Την περίοδο εκείνη είχαν αρχίσει να ψάχνονται ακόμα περισσότερο με το progressive rock και μπαίνοντας στο στούντιο, ο Geddy Lee, είχε δηλώσει ότι «οι RUSH θα έπαιρναν μία κατεύθυνση ανάμεσα στους YES και τους LED ZEPPELIN».
Τα τραγούδια γράφτηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου με ακουστικές κιθάρες και ανάμεσά τους βρίσκονται διαχρονικά αριστουργήματα της ιστορίας των Καναδών. Το εναρκτήριο, ομώνυμο κομμάτι, με την χαρακτηριστική ακουστική εισαγωγή, υπήρξε επί σειρά ετών ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Το 11-λεπτο “Xanadu”, είναι η επιτομή του prog rock, ένα κομμάτι που βρίσκει τους RUSH πιο τεχνικούς από ποτέ, όπως και το δεκάλεπτο “Cygnus X-1 Book 1: The voyage” που όμως αδικείται λόγω της ύπαρξης του θρυλικού “Xanadu” που κλέβει την παράσταση στον τομέα “long epic”. Το “Cygnus X-1” πάντως, θα βρει και τη συνέχειά του στο επόμενο άλμπουμ των RUSH, το “Hemispheres”, όπου θα καλύπτει και ολόκληρη την πλευρά ενός δίσκου, όπως είχε γίνει και με το “2112”
Από εκεί και πέρα, υπάρχει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια του power trio, το “Closer to the heart” (που του έχει γίνει μία μαγική διασκευή από τους FATES WARNING), με μία μελωδία που δεν γίνεται να μην σου κινήσει την προσοχή και είναι κάτι ανάμεσα σε μπαλάντα και prog rock κομμάτι. Σε περιοδείες αργότερα, στο συγκεκριμένο τραγούδι έκαναν ένα ρέγγε πέρασμα στο οποίο τραγουδούσε ο κόσμος… Τα δύο εναπομείναντα κομμάτια, το “Cinderella man” και το “Madrigal”, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ιδιαίτερο το τελευταίο, που είναι μία μπαλάντα δυόμιση λεπτών, είναι το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που δεν έχουν παίξει ποτέ live.
Στο “A farewell to kings”, οι RUSH, δοκίμασαν για πρώτη φορά μια σειρά από διαφορετικά “gadgets” στα όργανά τους. Και ο Geddy Lee χρησιμοποίησε bass synthesizer και Minimoog, o Alex Lifeson 12-χορδη κιθάρα και ο Neil Peart διάφορα «κόλπα» στα τύμπανα, όπως τρίγωνα, γκονγκ, glockenspiel, cowbells κτλ, τα οποία τα ονόμαζε “keyboard percussion”. Μάλιστα, ο Lifeson, επηρεασμένος από τον Jimmy Page, κιθαρίστα των LED ZEPPELIN, πήρε μία 12-χορδη κιθάρα με διπλό λαιμό και το παράδειγμά του ακολούθησε και ο Geddy Lee, χρησιμοποιώντας κι αυτός στα live ένα μπάσο με διπλό λαιμό. Χαριτολογώντας μάλιστα, συνηθίζουν να λένε, ότι οι περισσότερες φωτογραφίες που έχουν από εκείνη την περίοδο, είναι με αυτά τα όργανα, με τους διπλούς λαιμούς, επειδή ήταν εντυπωσιακό σαν θέαμα, παρότι τα χρησιμοποιούσαν σε λίγα μέρη των συναυλιών τους!!! Είναι γεγονός όμως και ότι σαν οργανοπαίχτες, είχαν τρομαχτική βελτίωση στο δίσκο αυτόν, με τα θέματά τους να είναι τα πιο πολύπλοκα που είχαν δοκιμάσει ως τότε…
Το “A farewell to kings”, ήταν απλά η συνέχεια της ανοδικής πορείας των RUSH, που θα κρατούσε στο απόλυτο επίπεδο, για πέντε δίσκους ακόμα (μέχρι ΚΑΙ το “Grace under pressure”, μην ψάχνετε). Σε προσωπικό επίπεδο, έχοντας ακούσει πρώτη φορά RUSH προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ήταν ο πρώτος 70’s – early 80’s δίσκος τους που άκουσα και πάντα θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και τη δισκοθήκη μου…
Did you know that:
· Η ακουστική εισαγωγή του “A farewell to kings” ηχογραφήθηκε στην εξοχή. Όχι μόνο οι ακουστικές κιθάρες, αλλά και κάποια μέρη από το percussion. Οι διάφοροι ήχοι που ακούμε λοιπόν, ακόμα και τα τιτιβίσματα των πουλιών, είναι απολύτως φυσικοί!!!
· Το Rickenbacker μπάσο με διπλό λαιμό, που κατασκευάστηκε για τον Geddy Lee και τους RUSH συγκεκριμένα στο Los Angeles, λέγεται ότι είναι το πρώτο που κατασκευάστηκε στην ιστορία.
· Η περιοδεία για το “A farewell…” ήταν τόσο εξοντωτική, που το συγκρότημα την ονόμασε “Drive until you die tour”!!! Πολλές φορές ήταν αναγκασμένοι να οδηγούν με βάρδιες το camper van με τον εξοπλισμό τους 200-300 μίλια κάθε μέρα, παίζοντας μέχρι και 18 συνεχόμενες συναυλίες σε διαφορετικές πόλεις χωρίς ρεπό. Support στην περιοδεία τους είχαν γκρουπ όπως οι AC/DC, οι UFO, οι BLUE OYSTER CULT κι ο Tom Petty and the HEARTBREAKERS…
· Το άλμπουμ, ήταν το πρώτο για το γκρουπ που έγινε χρυσό στην Αμερική (το “2112” είχε γίνει πλατινένιο στον Καναδά). Γενικότερα οι πωλήσεις ανέβηκαν κατακόρυφα και τα μέλη των RUSH, παρά την τρελή οδήγηση που έκαναν στην περιοδεία, πήραν όλοι δώρο στον εαυτό τους, από ένα αυτοκίνητο. Ο Lifeson πήρε μία Jaguar, ο Peart ένα Mercedes κι ο Lee μία Porsche…
Σάκης Φράγκος
