LEVIATHAN – “Can‘t be seen by looking: blurring the lines, clouding the truth” (Stonefellowship Recordings)

0
147

Τα είχα γράψει και στην προηγούμενη δισκογραφική δουλειά των επανασυνδεδεμένων Αμερικάνων progsters, LEVIATHAN, που είχε τίτλο “At long last, progress stopped to follow”. Μιλάμε για ένα πολυαγαπημένο σχήμα στα 90’s, που το ακολουθούσα από τα demo, με γραπτή αλληλογραφία κι έχουν βγάλει αριστουργήματα, με κορυφαίο έναν από τους δύο καλύτερους για εμένα δίσκους λυρικού, ατμοσφαιρικού prog metal που γράφτηκαν, το “Scoring the chapters” (αν ρωτάτε το δεύτερο, είναι το “Sense of change” των SIEGES EVEN).

Για να μην πολυλογώ, διότι το παθαίνω με σχήματα που αγαπώ, επειδή τα έγραψα και στην προηγούμενη δουλειά τους, κάθε δίσκος των LEVIATHAN, με βρίσκει μ’ ένα πετάρισμα στην καρδιά και ανυπομονησία να τον ακούσω. Πλέον όμως, στο σχήμα δεν είναι ούτε ο Ronnie Skeen (ηγέτης, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης), αλλά υπάρχει και νέος τραγουδιστής, ο Βραζιλιάνος Raphael Gazal, που είναι κι αυτός καλός, ευτυχώς. Κεντρικός άξονας των LEVIATHAN, απέμεινε ο έτερος κιθαρίστας, John Lutzow, που έχει γράψει όλα τα κομμάτια κι έχει πάρει στα ντραμς, τον «πολύ» Mark Zonder (WARLORD, ex-FATES WARNING). Η δουλειά που έχει κάνει ο Zonder, ανεβάζει τον δίσκο και μάλιστα βρίσκω ότι σε αρκετά σημεία έχει μία τεχνοτροπία πιο WARLORD, παρά FATES WARNING!!!

Το τελικό αποτέλεσμα πάντως, με αφήνει ανικανοποίητο… Έχει την LEVIATHAN αύρα , αναμφισβήτητα. Οι συνθέσεις όμως είναι πολύ μεγάλες σε διάρκεια, για να είμαι πιο ακριβής, πιο μεγάλες απ’ όσο έπρεπε να είναι (6 τραγούδια, εκ των οποίων δύο πλέον των 12 λεπτών και συνολική διάρκεια σχεδόν 54 λεπτά), οι οποίες ξεκινούν εμπνευσμένα, δίνοντας υποσχέσεις, κάπου στην πορεία όμως, μου δείχνουν να «ξεφουσκώνουν», ρίχνοντας κατακόρυφα το ενδιαφέρον των ακουσμάτων. Νομίζω ότι η μαγεία του παρελθόντος έχει αρχίσει να φθίνει επικίνδυνα και παρά την ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τα samples διαφόρων ομιλιών που υπάρχουν διάσπαρτα στα τραγούδια, η κατάσταση δεν σώνεται. Αφήστε που αρχίζω να αδιαφορώ όταν τα γκρουπ έχουν έναν τόσο πριμαριστό τελικό ήχο. 15-20 χρόνια πριν, ίσως να μιλούσα διαφορετικά για το πρόσφατο πόνημα των LEVIATHAN. Τώρα όμως, δεν μπορώ να βαθμολογήσω αλλιώς.

5 / 10

Σάκης Φράγκος 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here