ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Psycho circus” – KISS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Mercury
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bruce Fairbairn
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Paul Stanley – φωνητικά, κιθάρα
Gene Simmons – φωνητικά, μπάσο
Ace Frehley – φωνητικά, κιθάρα
Peter Criss – φωνητικά, τύμπανα
Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Δηλαδή, τι χθες…σαν να ήταν πριν από 5-6 ώρες! Ήταν 17 Σεπτεμβρίου 1998 και ήμουν με δύο φίλους στα δυτικά προάστια. Πίναμε καφέ και ετοιμαζόμασταν να ακούσουμε τον πρώτο δίσκο των KISS με την κλασική τους σύνθεση ύστερα από 19 ολόκληρα χρόνια! Για να καταλάβετε, το “Psycho circus” ήταν προγραμματισμένο να βγει στις 22 Σεπτεμβρίου αλλά το επίσημο ιαπωνικό fan club μας είχε στείλει την promo κασέτα η οποία –ω, του θαύματος!- είχε φτάσει 5 ολόκληρες μέρες νωρίτερα! Στην αρχή δεν ήθελα να την ακούσω για να περιμένω την επίσημη ημέρα κυκλοφορίας…αυτή η «σθεναρή» μου αντίσταση κράτησε μόλις 30 δευτερόλεπτα! Και μπορεί σήμερα να ακούγεται σχεδόν αυτονόητο να διαρρέει ένα άλμπουμ πριν την επίσημη κυκλοφορία του αλλά εδώ μιλάμε για εποχές που το internet δεν ήταν διόλου διαδεδομένο και το downloading ανύπαρκτο! Επίσης, δεν μιλάμε για διαρροή αλλά για επίσημη, promo κασέτα. Μεγαλεία!
Δυστυχώς, η προσμονή δεν μας δικαίωσε. Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες από την αγαπημένη μας μπάντα είχαν γιγαντωθεί μετά την απίστευτη reunion περιοδεία (1996-97) την οποία και παρακολουθήσαμε στα δύο σκέλη της. Ο δίσκος ξεκινούσε με τις καλύτερες προοπτικές. Ο Stanley έπαιζε μπάλα στα γνώριμα τεραίν του και το ομώνυμο κομμάτι έκανε μπαμ ότι θα άνοιγε τις επερχόμενες συναυλίες. Και όμως, κάτι με ξένιζε… Αυτοί δεν ήταν οι KISS της κλασικής σύνθεσης. Ναι, η παραγωγή του Fairbairn ήταν κρυστάλλινη αλλά με τίποτα δεν έπαιζε ο Ace & o Peter εδώ! Με τίποτα! Και αν είχαμε ένα μικρό ίχνος αμφιβολίας στην αρχή όλα έγιναν πεντακάθαρα στο “Within”. Προσωπικά, το θεωρώ ένα από τα κορυφαία κομμάτια του δίσκου αλλά το γεγονός ότι είναι ένα outtake από το “Carnival of souls” φανερώνει την πρόθεση των Stanley & Simmons να μην προσδώσουν έναν κλασικό ήχο στο comeback αλμπουμ τους.
Δυστυχώς, η συνέχεια ήταν σχεδόν οδυνηρή… Το “I pledge…” είναι ένα παιδικό κομμάτι από αυτά που γράφει ο Stanley στον ύπνο του, το “Into the void” είναι ένα τρίτης κατηγορίας κομμάτι των…FREHLEY’S COMET, το “We are one” είναι η πρόθεση του Gene να ακουστεί σαν BEATLES αλλά να καταλήγει σε ένα tribute των…OASIS. To “You wanted the best” είναι εύκολα από τα χειρότερα τραγούδια των KISS (που έχει όμως το παράδοξο γνώρισμα να περιλαμβάνει ένα από τα καλύτερα solos του Ace), το “Raise your glasses” είναι τετριμμένο για τα επίπεδα του Paul, το “I finally found my way” είναι η «υποχρεωτική», διεκπεραιωτική μπαλάντα του Peter. Ευτυχώς που το “Dreamin’” και “Journey of 1000 years” είναι δύο κομματάρες οι οποίες πάνε να μαζέψουν τα ασυμάζευτα! Ειδικά το τελευταίο είναι ένα από τα καλύτερα δομημένα κομμάτια των KISS και μία από τις πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις του Simmons.
Στο δια ταύτα… Το “Psycho circus” είναι μακράν το χειρότερο άλμπουμ των KISS που απογοήτευσε τους die hard fans του συγκροτήματος. Καταλαβαίνω ότι οι νεότεροι γούσταραν την πιο «λουστραρισμένη» αισθητική του δίσκου. Εδώ μιλάμε όμως για την επιστροφή της κλασικής σύνθεσης. Δεν θέλαμε μία δεύτερη εκδοχή της κρυστάλλινης παραγωγής του “Crazy Nights”. Θέλαμε τον βρώμικο ήχο του “Rock and roll over”. Θέλαμε τον Kramer πίσω από την κονσόλα και την καταλυτική συμβουλευτική γραμμή του Ezrin. Θέλαμε, τέλος, τους 4 originals να παίζουν σε όλο το δίσκο και όχι μονάχα σε 1 ½ κομμάτι! Υπό αυτή την έννοια το “Psycho circus” απέτυχε! 4 μόλις πολύ καλά κομμάτια δεν είναι επάξια της κληρονομιάς των KISS…
Did you know that:
– Τo κομμάτι που παίζουν οι 4 originals είναι το “Into the void”. O Ace παίζει και το solo του “You wanted the best”. Φυσικά, τότε δεν είχε ανακοινωθεί κάτι τέτοιο αλλά κουφοί δεν ήμασταν.
– Οι Bruce Kulick, Tommy Thayer, Kevin Valentine αποτελούν την τριάδα των μουσικών-φαντάσματα που παίζουν uncredited στο δίσκο.
– Αποτελεί καλλιτεχνικό έγκλημα να μην μπει στο δίσκο το “It’s my life”, κομμάτι γραμμένο από τον Paul και τον Gene το 1982 το οποίο δοκιμάστηκε από τους 4 originals για το “Psycho circus” και απορρίφθηκε. Μιλάμε για μία εκπληκτική εκτέλεση και ένα από τα πιο κλασικά τραγούδια των KISS (αμιγώς μουσικά και στιχουργικά).
– Οι KISS παρολίγο να οδηγηθούν στα δικαστήρια με τον Alice Cooper διότι το κομμάτι “Dreamin’” έχει τα ίδια ακόρντα με το “I’m eighteen”. Ο Stanley παραδέχτηκε την ομοιότητα και η υπόθεση έκλεισε.
Σάκης Νίκας
