Μετά την επική εμφάνιση των IRON MAIDEN στο Rockwave festival, η επιστροφή μου στα συναυλιακά δρώμενα πραγματοποιήθηκε, ομολογώ καθυστερημένα, προς το τέλος του Σεπτεμβρίου και πιο συγκεκριμένα στην εμφάνιση των Ολλανδών blacksters CARACH ANGREN στο Κύτταρο. Ημέρα Παρασκευή, στο τέλος μίας πολύ δύσκολης εβδομάδας αλλά και μέρας, καθώς έτρεχα στην κυριολεξία για να φτάσω στο venue στην ώρα μου. Τελικά, παρά το άγχος μου, έφτασα στο Κύτταρο μισή ώρα πριν ανέβουν οι CARACH ANGREN στη σκηνή.
Οι πιστοί που συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν την εμφάνιση των CARACH ANGREN ήταν περίπου 150-200 νοματαίοι. Απ’ ότι καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες, το venue ήταν σχεδόν άδειο, καθώς μπορούσε κανείς να μετακινηθεί όπου ήθελε χωρίς καμία δυσκολία. Κρίμα και άδικο λέω εγώ, γιατί οι λάτρεις του ακραίου ήχου έχασαν μία εξαιρετική και επαγγελματική εμφάνιση από το συγκρότημα. Για να λέμε τα πράγματα όμως ως έχουν, οι CARACH ANGREN προσωπικά δεν με συγκινούν. Θεωρώ πως μουσικά τους λείπουν πολλά πράγματα για να γίνουν ένα black metal συγκρότημα πρώτης γραμμής. Αυτό όμως που δεν τους λείπει είναι το ταλέντο και η σκηνική παρουσία και γι’ αυτό θεωρώ πως είναι πολύ κρίμα για όσους κινούνται στον ακραίο ήχο να χάσουν αυτή την εμφάνιση.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Μόλις το ρολόι έδειξε 22:00, ακριβώς βάση προγράμματος, τα φώτα χαμήλωσαν και η προηχογραφημένη εισαγωγή ξεκίνησε να παίζει από τα ηχεία, με διάφορους τρομακτικούς ήχους να έρχονται στα αυτιά μας, όπως κραυγές, τριξίματα και άλλα περίεργα, προϊδεάζοντας μας για το τι θα επακολουθούσε. Τα μέλη του συγκροτήματος έκαναν την εμφάνιση τους και ξεκίνησαν το show τους με το τραγούδι “Charlie” από το τελευταίο τους άλμπουμ “Dance and laugh amongst the rotten”. Αυτό που ακολούθησε για την επόμενη μία ώρα και είκοσι πέντε λεπτά, ήταν μία απόδειξη πως όταν ένα συγκρότημα έχει προβαριστεί πολύ καλά και έχει δουλέψει σκληρά για να δώσει ένα show που μένει στην μνήμη, τότε το συγκρότημα αυτό έχει σχεδόν όλα τα φόντα να κάνει “όνομα”.
Ξεκινώντας από τον τραγουδιστή που ακούει στο όνομα Seregor, ο θεατρινισμός του και η σκηνική του παρουσία είναι τα πρώτα στοιχεία που κυριαρχούν. Οι νευρωτικές κινήσεις του, ο βηματισμός του και οι εκφράσεις του, αντικατοπτρίζουν έναν εξαιρετικό frontman. Στα ντράμς, ο Namtar μας έκανε να απορούμε αν υπάρχει μετρονόμος που μπορεί να ακολουθήσει την ταχύτητα του. Ο λεβέντης μπορεί να γονατίσει κομπρεσέρ και τεχνικά ήταν άψογος. Πάμε λίγο όμως και στις ενστάσεις μου. Ο πληκτράς Ardek είναι φανερό πως πρόκειται για έναν μουσικό με κλασική παιδεία. Τα θέματα που έπαιζε ήταν πραγματικά εξαιρετικά, αλλά στο συγκεκριμένο live αδικήθηκε. Τα έντονα προηχογραφημένα δημιούργησαν αρκετές φορές πρόβλημα στον ήχο της μπάντας. Συγκεκριμένα για τα πλήκτρα, ήταν στιγμές που δεν μπορούσα να καταλάβω αν αυτό που ακούω είναι από τον Ardek ή από τα προηχογραφημένα μέρη, ενώ επίσης και οι κιθάρες έμειναν πολύ πίσω.
Κατά τα άλλα το show τους αποδόθηκε εξαιρετικά, βγάζοντας τον καλύτερο τους εαυτό. Τα highlights της βραδιάς δεν θα μπορούσε να είναι άλλα από την αποκάλυψη μιας κούκλας, πριν ξεκινήσει το “Blood queen”, που ο Seregor στην αρχή θώπευσε και αργότερα της έκοψε τον λαιμό με ένα μαχαίρι για να ξεδιψάσει με το αίμα που έτρεχε, και αργότερα στο τραγούδι “Pitch black box”, όπου ο frontman της μπάντας εμφανίστηκε με μία επιβλητική κορώνα στο κεφάλι συνοδευόμενη από μία σκελετωμένη μάσκα.
Το live ολοκληρώθηκε με το τραγούδι “Bloodstains on the captain’s log” και το συγκρότημα μας αποχαιρέτησε κερδίζοντας το χειροκρότημα του κοινού που βρέθηκε στο Κύτταρο, το οποίο φάνηκε άκρως ικανοποιημένο από αυτά που είδε και άκουσε. Θεωρώ πως οι CARACH ANGREN βρίσκονται σε μία ανοδική πορεία αλλά θέλουν πολύ δουλειά ακόμα. Δουλειά που πρέπει να διοχετευθεί στη σύνθεση πολύ καλύτερων συνθέσεων, γιατί από σκηνική παρουσία, τα παλικάρια παίρνουν άριστα με τόνο.
Setlist:
“Intro”
“Charlie”
“When the crow tick on windows”
“General nightmare”
“The carriage wheel murder”
“Spectral infantry battalions”
“In de Naam van de Duivel”
“Sir John”
“Blood queen”
“The sighting is a portent of doom”
“Pitch black box”
“Lingering in an imprint haunting”
“The funerary dirge of a violinist”
“Bitte toted mich”
“The ghost of Raynham hall”
“Haunting echoes from the 17th century”
“Bloodstains on the captain’s log”
Δημήτρης Μπούκης
Φωτογραφίες: Θοδωρής Χριστοδουλόπουλος
