One track mind… “Black Winter Day”













     

    ΤΡΑΓΟΥΔΙ:Black Winter Day
    ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ: AMORPHIS 
    ΔΙΣΚΟΣ: “Tales from the Thousand Lakes”
    ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: AMORPHIS, Tomas Skogsberg
    ΣΥΝΘΕΤΕΣ: Kasper Mårtenson

     

    Άκρως χειμωνιάτικο το σημερινό πρωινό και το “One track mind” θυμάται ένα από τα σπουδαιότερα «χειμωνιάτικα» τραγούδια της metal μουσικής, που δεν είναι άλλο από το “Black winter day” των AMORPHIS. 

    Αυτό είναι και το κομμάτι που έβαλε για τα καλά στο χάρτη της metal σκηνής το συγκρότημα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, εδραιώνοντάς τους ειδικά στο είδος του doom / death metal. 
    25 χρόνια πίσω, οι Φιλανδοί κυκλοφορούσαν εκπληκτικό “Tales from the thousand lakes”, δεύτερο άλμπουμ της καριέρας τους και αναμφίβολα ένα από τα σπουδαιότερα μέχρι σήμερα. 
    Εκείνη την εποχή, σύμφωνα με τον κιθαρίστα τους, Tomi Koivusaari, η μπάντα δεν είχε καμία πίεση, αφού δεν είχε φτάσει ψηλά ακόμα και κάπως έτσι έκανε το δεύτερο δίσκο της, για τον οποίο επέλεξε να διαφοροποιηθεί ηχητικά, ακολουθώντας περισσότερο μελωδικά folk και doom μονοπάτια και δίνοντας στα πλήκτρα πρωταγωνιστικό ρόλο, προκειμένου όπως λέει να ακούγονται περισσότερο σαν άλλες μπάντες. 

    Το “Black winter day”, ήταν ένα τραγούδι που γράφτηκε από την επιθυμία του συγκροτήματος να δημιουργήσει περισσότερες μελωδικές βασισμένες στη μοιρασιά πλήκτρων και κιθάρας, έχει δηλώσει ο Esa Holopainen. 

    Ο άνθρωπος που είχε την έμπνευση για την αρχική ιδέα αυτού, ήταν ο Kasper Mårtenson, ο πληκτράς που τότε εντάχθηκε επίσημα στο σχήμα. Αυτός ήταν που την παρουσίασε και στους υπόλοιπους, οι οποίοι την βρήκαν καλή και δούλεψαν προκειμένου να βγει ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, ουδείς όμως δεν φανταζόταν τότε πως θα κατέληγε να γίνει ένα φιλανδικός ύμνος. 
    Στιχουργικά είναι εμπνευσμένο από το “Kalevala” το φιλανδικό εθνικό έπος δηλαδή του 19ου αιώνα, η θεματολογία του οποίου επεκτείνεται σε ολόκληρο το “Tales…”. 

     

    Το κομμάτι, κυκλοφόρησε ως single, κάτι που έγινε προκειμένου να μπορέσουν να μπουν όλα τα κομμάτια που είχε γράψει το συγκρότημα, να συμπεριληφθούν δηλαδή σε μία επίσημη κυκλοφορία και τα “Folk of the North” και “Moon and Sun: Part 1 και Part 2″, κομμάτια που κάλλιστα θα μπορούσαν να βρίσκονται στον δίσκο, αποδεικνύοντας την σημαντικότητα και την απήχηση του τραγουδιού. 

    Μάλιστα προκειμένου να δοθεί παραπάνω ώθηση στο άλμπουμ, γυρίστηκε και βίντεο κλιπ για το “Black winter day”, το πρώτο που έκαναν ποτέ οι AMOPRHIS, με πολύ χαμηλό budget βέβαια. 
    «Ταξιδέψαμε στη Γερμανία προκειμένου να γυρίσουμε δύο διαφορετικά βίντεο στην πραγματικότητហένα για το “Into hiding” και ένα για το “Black winter day”. Δεν είχαμε ιδέα για το τι σχεδίαζε ο σκηνοθέτης να κάνει. Το όνομά του ήταν Matt και μας πήρε από το αεροδρόμιο, αρχίζοντας μας λέει τι είχε κατά νου. Μας είπε την ιδέα του για το “Black winter day”, που αφορούσε ένα μικρό κορίτσι που πηγαίνει στον οδοντίατρο, πέφτει σε έκσταση και καταλήγει σε έναν χορό της μεσαιωνικής εποχής. Σκεφτόμασταν πώς ακριβώς θα ήταν οι σκηνές και πώς θα σχετίζονταν με το τραγούδι καθώς και το πώς θέλαμε εμείς να είναι το βίντεο. Μείναμε στο διαμέρισμά του και μας είπε ότι είχε κάποια ρούχα πάνω αν θέλαμε να δοκιμάσουμε. Ρίξαμε πολύ γέλιο όταν ο Esa (Holopainen) μας έκανε το μοντέλο με κάτι ρούχα που παρέπεμπαν σε Mozart. Την επόμενη μέρα ο Matt ήρθε και μας πήρε για το γύρισμα και μας ρώτησε αν είχαμε βρει ρούχα για το βίντεο. Υποτίθεται ότι θα φοράγαμε αυτά τα γελοία ρούχα για τα γυρίσματα, αλλά στο τέλος του είπαμε πως η ιδέα του να μας δείχνει να χορεύουμε με αυτά, δεν ήταν και τόσο καλή. Οπότε κι εκείνος προσέλαβε κάποια παιδιά από την Nuclear Blast για να ενσαρκώσουν τους δικούς μας ρόλους! Χαίρομαι ακόμα που δεν το κάναμε οι ίδιοι τελικά!», έχει δηλώσει ο Tomi Koivusaari. 

    Αναμφίβολα πάντως, σε συνδυασμό και με τις συχνές αναμεταδόσεις του MTV, το “Black winter day” έγινε το μεγαλύτερο hit των AMORPHIS εκείνη την εποχή και όπως πολύ εύστοχα λέει και ο Esa Holopainen: «Είναι ένα τραγούδι που ακόμα ζητάει ο περισσότερος κόσμος και πιστεύω ότι θα το παίζουμε μέχρι το τέλος. Άλλωστε είναι πιθανότατα ένα από τα πιο γνωστά και αναγνωρίσιμα τραγούδια μας». 

    Πράγματι αποτελεί ένα must των setlist των Φιλανδών και ένα από τα αγαπημένα του κόσμου, γεγονός που το δείχνουν και οι πάνω από 680 φορές που έχει παιχτεί live. 

     

     

     

    Χαρά Νέτη 

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here