a
Θέλετε να διαλέξουμε δέκα (10) μπάντες που να έχουν απόλυτα προσωπικό ήχο στον χώρο του κλασσικού heavy metal; Που να μην γίνεται να τις μπερδέψεις με κάποια άλλη, από την στιγμή που τις έχεις ακούσει έστω για μια και μόνο φορά; Οι THE LORD WEIRD SLOUGH FEG θα είναι μια από αυτές. Συνεχώς στο προσκήνιο του… παρασκηνίου δισκογραφικά από το 1996, ο Mike Scalzi (ιδρυτής επίσης και πρώην μέλος πια των εξαίσιων prog metallers HAMMERS OF MISFORTUNE) και η παρέα του έχουν χαράξει τον δικό τους ιδιαίτερο, δυσκολοδιάβατο δρόμο, με σταθερά ποιοτικές κυκλοφορίες και αξιοζήλευτη συνέπεια.
Ξεκινώντας με αναφορές από τον χώρο της ηρωικής φαντασίας, την κέλτικη μυθολογία και το σύμπαν του Slaine, πέρασαν σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και επάνω στο μουσικό άρμα των πρώιμων IRON MAIDEN, του NWOBHM και των THIN LIZZY, έγραψαν και εξακολουθούν να γράφουν ιστορία, δημιουργώντας και συντηρώντας τον δικό τους προσωπικό ήχο,. Αρκετές ακόμη μπάντες είχαν και έχουν κοινές επιρροές, και κάποιες μάλιστα τον ίδιο συνδυασμό επιρροών με τους THE LORD WEIRD SLOUGH FEG. Καμιά όμως δεν ακούστηκε έτσι. Εκεί έρχεται και «κουμπώνει» ο παράγων Mike Scalzi, ο οποίος ποτέ δεν ακολούθησε λογικές νόρμες και πεπατημένες. Θα είμαι ειλικρινής απέναντί σας, και θα ομολογήσω πως μου πήρε κάποιο σεβαστό διάστημα ώστε να αξιολογήσω σωστά και να εκτιμήσω την μουσική των THE LORD WEIRD SLOUGH FEG. Έπρεπε να περάσουν λίγο τα χρόνια, να πληθύνουν τα ακούσματα, για να καταφέρω να πιάσω ένα ποσοστό της ιδιοφυίας αυτού του καλλιτέχνη, ώστε να ακούσω την μουσική του. Και πάλι, μη νομίζετε, με κάθε ακρόαση όλο και κάτι ανακαλύπτω.
Με τους Adrian Maestas στο μπάσο, Angelo Tringali στην δεύτερη κιθάρα και Jeff Griffin στα τύμπανα, τέσσερα χρόνια μετά το “Digital resistance”, ο Scalzi επιστρέφει με το “New Organon”. Την φορά αυτή καταπιάνεται στιχουργικά με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τους προ-Σωκρατικούς φιλοσόφους, την μεσαιωνική θεολογία του Καθολικισμού και τον Διαφωτισμό. Το υπόβαθρο άλλωστε υπάρχει, καθώς ο Mike είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Diablo Valley College. Μουσικά δείχνει να επιστρέφει περισσότερο στην εποχή του “Down among the deadmen” (έπος), πράγμα που μάλλον θα γεμίσει ενθουσιασμό τους φίλους της δουλειάς του. Οι διπλές κιθαριστικές αρμονίες δείχνουν τον δρόμο, το τεχνικότατο rhythm section ελίσσεται με μαεστρία και τα φωνητικά είναι επιβλητικά όπως πάντα. Όχι, οι THE LORD WEIRD SLOUGH FEG δεν είναι μπάντα των «πολλών». Αν δεν έχετε ιδέα περί του ήχου τους, και θέλετε να αποκτήσετε, θα πρότεινα να ξεκινήσετε την δισκογραφία τους από την αρχή. Αλλά θέλει υπομονή. Αν η ηχητική τους προσέγγιση δεν σας κερδίσει, μην έχετε τύψεις. Μιλάμε για ΔΥΣΚΟΛΗ μπάντα, έτσι κι αλλιώς.
“New Organon” λοιπόν… Η Γηραιά Αλβιώνα φεγγοβολά απαστράπτουσα και δείχνει τον δρόμο. Έναν δρόμο που λίγοι μπορούν να βαδίσουν, είτε λέγονται «μουσικοί», είτε λέγονται «ακροατές». Προσωπικά, ευχαριστήθηκα την βόλτα για μιαν ακόμη φορά. Και για να μην σας μπερδέψω, εννοείται πως ο βαθμός που ακολουθεί, αφορά σχεδόν αποκλειστικά τους οπαδούς της μπάντας.
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
https://thelordweirdsloughfeg.bandcamp.com
