ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The butterfly effect” – MOONSPELL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andy Reilly
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Fernando Ribeiro
Κιθάρες – Ricardo Amorim
Πλήκτρα – Pedro Paixão
Μπάσο – Sérgio Crestana
Ντραμς – Mike Gaspar
Για πολλούς το συγκεκριμένο album των MOONSPELL είναι το λιγότερο αγαπημένο τους. Αν δούμε όμως τι παίζει πίσω από αυτό, θα αντιληφθούμε ότι είναι απλά ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη Woodhouse εποχή και στη νεότερη περίοδο του συγκροτήματος.
Ένα μόλις χρόνο πριν είχε προηγηθεί το “Sin/Pecado” για τους Πορτογάλους και πολλοί ήταν αυτοί που παραξενεύτηκαν με την πιο “μαλακή” στροφή τους. Έχοντας την έμπνευση στο φουλ, ήταν αποφασισμένοι να κάνουν αλλαγές. Η αρχή έγινε με το studio και τον παραγωγό. Τέλος λοιπόν ο τυποποιημένος ήχος των Woodhouse και του Waldemar Sorychta και αυτή τη φορά μπαίνουν στα διάσημα Trident Studios του Λονδίνου με τον άσημο παραγωγό Andy Reilly.
Η ακόμη πιο σημαντική αλλαγή είναι στον ήχο των MOONSPELL. Όλη η μουσική είναι σχεδόν γραμμένη από τον (μέχρι τότε) πληκτρά Pedro Paixão, οπότε λογικό ήταν οι κιθάρες του Amorim να βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο. Και κάπως έτσι προέκυψε το “The butterfly effect”, το πιο παράτολμο album του συγκροτήματος.
Οι επιρροές από τον τότε επίκαιρο Marilyn Manson, αλλά και από τον μέντορά του Trent Reznor, συναντιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του album, από την αρχή μέχρι και το τέλος του. Έτσι ο χαρακτηρισμός του δίσκου ως industrial rock δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι εδώ μπορούμε να συναντήσουμε κι εδώ κάποια πολύ σπουδαία τραγούδια, όπως το μυστηριακό “Butterfly FX”, τον δυναμίτη “Lustmord” ή το υπόγειο “Soulitary vice”.
Όπως ανέφερα και στην αρχή, το “The butterfly effect” ήταν ένα μεταβατικό album για το συγκρότημα, στο οποίο λίγοι έδωσαν τη δέουσα προσοχή όταν κυκλοφόρησε. Η συνέχεια όμως με το αριστουργηματικό “Darkness and hope” ίσως να μην ήταν όπως την ξέραμε, αν δεν διοχέτευαν όλους αυτούς τους ηχητικούς πειραματισμούς εδώ. Πλέον όμως, όλοι έχουμε δει πόσα πολλά πρόσωπα έχει αλλάξει η παρέα του Ribeiro μέχρι και σήμερα, οπότε δώστε μια ακόμη ευκαιρία και ίσως να αλλάξει η άποψη που είχατε μέχρι και σήμερα για την ποιότητά του δίσκου αυτού.
DID YOU KNOW THAT:
Η επιλογή παραγωγού κρίνεται τουλάχιστον ως περίεργη, αφού ο Andy Reilly τα μοναδικά εύσημα που είχε να επιδείξει ήταν οι δουλειές του με τους AOR ήρωες FM…
Το τελευταίο ορχηστρικό κομμάτι “Κ” δεν διαρκεί 12 λεπτά, όπως πολλοί νομίζουν. Απλά φρόντισαν περίτεχνα να το ενώσουν με το hidden track “O mal de Cristo”.
Γιώργος Κόης
